Ωραία η πρωτοβουλία του Πατριάρχη Ιεροσολύμων για συνάντηση των Προκαθημένων μήπως και βρουν μια άκρη για την Ουκρανία.Βέβαια έχει αξία άμα πάνε τα δυο πιο μεγάλα παιδάκια να παίξουν με τα υπόλοιπα.Κι αυτό δεν το βλέπω πιθανό.
Επίσης δεν μου άρεσε η αρνητική διάθεση που διαφάνηκε αμέσως.Προσωπικά πιστεύω πως το Φανάρι έχει απόλυτο (σχεδόν) δίκιο στην υπόθεση της Ουκρανίας και οι Ρώσοι έχουν άδικο...εμ...στα πάντα γιατί είναι και πονηροί και μεγαλομανείς(οι διοικούντες , όχι ο λαός,σαν άνθρωποι καταπληκτικοί είναι όσοι έχω γνωρίσει)αλλά αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να βρεθεί μια ομαλή και δίκαια λύση πρέπει να την κυνηγήσουμε.
Α, συμφωνούμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ,κάτσε να αλλάξω το κείμενο τότε για να διαφωνήσουμε!
ΔιαγραφήΚ μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλέξανδρος Μασσαβέτας, «Η τρίτη Ρώμη. Η Μόσχα και ο θρόνος της Ορθοδοξίας» (εκδόσεις Πατάκης, Νοέμβριος 2019). Ένα συναρπαστικό, όσο και εξοργιστικό, μελέτημα, διεισδυτικό, σπαρταριστό, καταιγιστικό, αποκαλυπτικό ενός ακήρυχτου κι ανελέητου πολέμου που διαρκεί πάνω από εξακόσια χρόνια και διανύει νέα περίοδο έξαρσης. Θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου (στις 8:30 το βράδυ) στον Ιανό. Προβλέπεται κυκλώνας, παρότι στα δυο εισαγωγικά λόγια που γράφει ο Μασσαβέτας, για να συστήσει το έργο του, προσπαθεί να καταπραΰνει όσο γίνεται την υπόθεση:
«Το βιβλίο αναδεικνύει ένα ζήτημα καθαρά γεωπολιτικό, παρά την φαινομενικά θρησκευτική του διάσταση: τον πόλεμο που η Μόσχα έχει κηρύξει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η φράση ‘Μόσχα, η τρίτη Ρώμη’ είναι μέρος των σχολικών μας ακουσμάτων. Λίγοι γνωρίζουν, ωστόσο, πως ο αυτοπροσδιορισμός της Μόσχας ως ‘τρίτης Ρώμης’ τροφοδοτείται συστηματικά από μία εθνική γραμμή δημιουργίας θρησκευτικών ‘αποικιών’, με προφανή πολιτικά οφέλη.
Η από αιώνων Ρωσική στρατηγική διείσδυσης και κυριαρχίας στον Ορθόδοξο κόσμο γνώρισε νέα έξαρση την Μετασοβιετική εποχή. Στην Ελλάδα μαίνεται από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μια καλοστημένη επιχείρηση ‘υβριδικού πολέμου’, που στοχεύει να στρέψει την ελληνική κοινωνία ενάντια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η Μόσχα προσπάθησε, παράλληλα, με απειλές και πράξεις δολιοφθοράς κατά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, να εμποδίσει την δημιουργία αυτοκέφαλης εκκλησίας στην Ουκρανία, την οποία θεωρεί πνευματική της ‘αποικία’. Έχοντας αποτύχει να εκβιάσει τις εξελίξεις, διέκοψε σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και με κάθε άλλη Εκκλησία που αναγνώρισε την θρησκευτική χειραφέτηση της Ουκρανίας.
Προσπάθησα, μελετώντας την διαμόρφωση της ρωσικής Ορθοδοξίας και την κοσμοθεωρία Κράτους και Εκκλησίας στην Ρωσία, να κατανοήσω πώς γεννήθηκε η υπερφίαλη ‘γεωπολιτική της Ορθοδοξίας’. Μόλις σήμερα, με την Ορθόδοξη ‘οικουμένη’ να κινδυνεύει να διχοτομηθεί, δείχνει ενδιαφέρον για όλα αυτά η ευρύτερη κοινωνία, πέραν του στενού κύκλου του κλήρου, των εκκλησιαστικών ιστορικών και των διπλωματών.
Οι Ρώσοι παραμένουν δέσμιοι της σαγήνης τους για ένα ένδοξο παρελθόν. Μήπως όμως η ψύχωσή τους με την αυτοκρατορική ιδέα και την ισχύ υπονομεύει, τελικά, την επιρροή τους στον όλο Ορθόδοξο κόσμο; – Α.Μ.».
Επιτέλους! Αδημονούμε να μάθουμε, να καταλάβουμε, να εξηγήσουμε τα ακατανόητα, να λύσουμε ορισμένους από τους γρίφους. Να παρακολουθήσουμε τον αγώνα που δίνει εδώ και 28 χρόνια ο Οικουμενικός. Αδημονούμε. Δεν είναι μόνο το θέμα καίριας σημασίας και εξαιρετικά επίκαιρο, αλλά είναι και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει ο Μασσαβέτας τα πεδία που ερευνά. Το καθαρό μυαλό του, το θάρρος της σκέψης του, το πρίσμα που επιλέγει, οι παρατηρήσεις και επισημάνσεις του. Και η αμεσότητα της γραφής του. Αδημονούμε.
"Πολιτιστική εταιρεία, Πανόραμα"
Ναι,φαίνεται πολύ ενδιαφέρον...
ΔιαγραφήΣε αντίθεση με τους Ρώσους θεολόγους της διασποράς,η θεολογική σκέψη της Μαμάς Ρωσίας έχει μείνει αραχνιασμένη και μπλεγμένη στα σχέδια του Κρεμλίνου