Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024

Το αεράκι

 


Ένα αεράκι που φυσάει που και που κάνει λίγο πιο υποφερτή τη ζέστη. Κάνει πιο υποφερτή τη ζωή ο αέρας. Αντίθετα την κάνουμε τόσο ανυπόφορη εμείς οι άνθρωποι. Και για εμάς και για τους άλλους. Πολλές φορές μου φαίνεται πως έχουν δίκιο αυτοί που λένε πως το ανθρώπινο είδος δεν είναι παρά ένα είδος αρρώστιας που έχει μολύνει τον πλανήτη και τον σκοτώνει σιγά σιγά. Και μη βιαστείτε και αρχίσετε τα "μα πάτερ, πώς είναι δυνατόν να τα λέτε αυτά: κλπ. Με τη πτώση του ανθρώπου επήλθε και η πτώση της φύσης. Ο άνθρωπος βάζοντας δια της αμαρτίας τον θάνατο ως τέλος της ζωής, προκάλεσε το ίδιο και στο περιβάλλον. Ας αφήσω τώρα κατά μέρος τα θεολογικά που δεν τα συμπαθώ. Από μικρός αφουγκραζόμουν τον άνεμο. Μου φαινόταν πως έφερνε μαζί του νέα από μακρινούς φίλους ή αγαπημένα πρόσωπα. Άλλες φορές έφερνε μαζί του αναμνήσεις, όμορφές ή άσχημες. Κάποιες άλλες ίσως να με προετοίμαζε για πράγματα που θα γινόταν. Ακόμα και σήμερα μου αρέσει να αφουγκράζομαι τον άνεμο όταν φυσάει. Αλλά δε ξέρω τι είναι αυτό που ακούω πια. Κάποιο μοιρολόι που ψέλνουν ουράνια πνεύματα κοιτώντας τη ζωή των ανθρώπων στη γη όπως την έχουμε καταντήσει ή μήπως ακούω το πένθιμο αποχαιρετιστήριο τραγούδι του ίδιου του πλανήτη; Είναι παράξενο. Ακούω τόσους και τόσους να λένε για το πρόβλημα το οικολογικό, δεν εννοώ μόνο τους υποκριτές πολιτικούς ή τους βλαμμένους ακτιβιστές που ψάχνουν περισσότερο να γεμίσουν με κάτι το κενό τους παρά να βοηθήσουν να λυθεί το πρόβλημα,  αλλά και απλούς ανθρώπους, καθημερινούς, με τις δουλειές, τις οικογένειες, τους φίλους και τους εχθρούς τους, αλλά ποτέ να μην κάνουν το παραμικρό για να βοηθήσουν να λυθεί. Γιατί όλοι θέλουν να λυθεί το πρόβλημα χωρίς να χάσουν την άνεσή τους. Όπως και με όλα τα άλλα προβλήματα. Οπότε είτε θα κρυφτούν πίσω από τη δική τους μικρότητα έναντι των κολοσσών που καταστρέφουν το περιβάλλον κι αυτοί μικροί κι αδύναμοι, ε, συνεχίζουν την ανέμελη ζωή τους, είτε θα αρνηθούν ότι υπάρχει πρόβλημα υιοθετώντας κάποια από τις πολλές θεωρίες συνωμοσίας και υποδεικνύοντας αυτούς που -πράγματι- πλουτίζουν από την προώθηση των "πράσινων" πηγών ενέργειας, οι οποίες είναι πολλές φορές πιο καταστροφικές και από τις παραδοσιακές. Σκέφτομαι ότι αν θα γινόμουν ποτέ εξτρεμιστής ή τρομοκράτης, θα γινόμουν μάλλον οικοτρομοκράτης. Δε βλέπω κανέναν άλλο λόγο. Δε θα σήκωνα ποτέ χέρι για να χτυπήσω κάποιον για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους. Άλλωστε το να ανταλλάξω έναν δεξιό καταπιεστή με έναν αριστερό δε είναι κάτι που βρίσκεται πάνω πάνω στη λίστα μου. Όπως επίσης δε βλέπω να υπάρχει πιο ιταμή και άθλια πράξη από το να ασκεί κάποιος βία στο όνομα του Θεού· αυτοί που το κάνουν βλασφημούν πιο πολύ τον Θεό και από τον πιο μαχητικό άθεο. Αλλά για λόγους περιβαλλοντικούς πιθανόν αν πειθόμουν να κινηθώ σε μια πιο δυναμική κατεύθυνση...Κοίτα τώρα, το φεγγάρι, που φαίνεται σχεδόν όλη τη μέρα αρχίζει να κλέβει το φως του ήλιου και να το κάνει δικό του. Όλο το σύμπαν μια τεράστια ανακυκλωτική μηχανή είναι που δεν αφήνει τίποτα να πηγαίνει χαμένο. Αχταρμάς και η αποψινή ημερολογιακή καταχώριση...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κυριακή μετά του Σταυρού

  Είπε ο Κύριος: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί. Γιατί όποιος θέλε...