H ζέστη συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Απόγευμα Κυριακής και είναι σαν μεσημέρι. Αλλά ας μη γκρινιάζουμε για τη λειψυδρία και τη κλιματική αλλαγή και μας πούνε αριστερούς. Ας απολαύσουμε τη διαδικασία ερημοποίησης όσο μπορούμε ακόμα. Ας απολαύσουμε και το γεγονός πως η ιστορία ακόμα γράφεται με σφαίρες στην πιο προηγμένη χώρα του δυτικού κόσμου. Μερικά εκατοστά και η τραγωδία γίνεται θρίαμβος. Ο δράστης εξοντώνεται και τα παράπλευρα θύματα χάνονται στη μοίρα των ανώνυμων αυτού του κόσμου. Μαραζώνουν την ώρα που οι θεωρίες συνωμοσίας ανθίζουν και πολλαπλασιάζονται ακόμα και στη μικρή ασήμαντη γωνιά της Δύσης όπου και ανήκουμε. Είναι παράδοξο το πως σε μια χώρα που η έλλειψη φαντασίας χαιρετίζεται ως το απόλυτο προσόν (τόσες και τόσες γενιές εργάστηκαν προς αυτή την κατεύθυνση, πολιτικοί, συγγραφείς, ποιητές, καθηγητές, γονείς και κηδεμόνες), ο παραλογισμός ανθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό. Ίσως τελικά το μόνο αντιστάθμισμα στον παραλογισμό να είναι η φαντασία. Σίγουρα δεν είναι ο ορθολογισμός αφού αυτός είναι που εκτρέφει τον παραλογισμό, όπως πάντα το ένα άκρο εκτρέφει το άλλο. Η φαντασία, η ικανότητα ονειροπόλησης και δημιουργίας κόσμων και ιστοριών είναι το μόνο που μπορεί να βάλει φραγμό στον παραλογισμό, ο οποίος είναι μια φτηνή και χυδαία μορφή φαντασίας σε τελική ανάλυση. Ένα μυαλό που έχει ποτιστεί από τα ζωοδόχα νερά της φαντασίας δεν αφήνει τη σκέψη του να ακολουθήσει τις άθλιες διαδρομές του παραλογισμού. Όπως και να 'χει. Άλλο ένα κεφάλαιο στην ανθρώπινη ιστορία από σφαίρες διαμορφώνεται. Η φαντασία έχει αρχίσει και στερεύει και η θερμοκρασία ανεβαίνει κάθε χρόνο. Η διαδικασία που ξεκίνησε ο δυτικός άνθρωπος αιώνες πριν, από την Αναγέννηση ακόμα, συνεχίζεται ακάθεκτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου