Η Εκκλησία της Ελλάδος δε χρωστά στο κράτος τίποτα και καμία υποχρέωση δεν του έχει. Αντίθετα, από την απελευθέρωση και μετά έδωσε το 90 με 95% της περιουσίας της για να στηθεί το κράτος και να ενισχυθούν οι πολίτες σε διάφορες φάσεις της ιστορίας. Από εκεί προήλθε και η μισθοδοσία των κληρικών από το κράτος ως ανταπόδοση. Μια μισθοδοσία η οποία δεν ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένη, οι θέσεις των κληρικών μάλλον, μέχρι πέρσι(οι περιβόητες 10000 δήθεν προσλήψεις κληρικών αντί γιατρών, πυροσβεστών, δασκάλων και ...αστροναυτών όπως έλεγαν εν γνώσει τους ψευδώς κάποιες φωνές της Αριστεράς- και όχι μόνο- αυτό ήταν, η συνταγματική κατοχύρωση των ήδη υπαρχόντων θέσεων). Από την άλλη, η Εκκλησία χρωστάει πολλά στον ελληνικό λαό καθώς η περιουσία της προερχόταν από Έλληνες υπηκόους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι οποίοι έγραφαν την περιουσία τους σε εκκλησίες και μοναστήρια για να μη τα πάρουν οι Τούρκοι αφού οι Χριστιανοί υπήκοοι δεν είχαν δικαίωμα να κληροδοτήσουν τη περιουσία τους. Οφείλουμε εμείς οι κληρικοί λοιπόν τιμή όχι στον κάθε υπουργό, βουλευτή ή δήμαρχο αλλά μάλλον στον απλό λαό. Επίσης είμαστε υποχρεωμένοι να ενοχλούμε τους άρχοντες του τόπου για τα δικαιώματα των πολιτών και όχι για να μας φτιάξουν τη πλατεία του ναού ή να μας χρηματοδοτήσουν κάποια έργα. Ποτέ να μη γίνουν τα έργα αν αυτή η διαδικασία είναι εις βάρος των αιτημάτων του λαού. Επιπλέον, καλό θα ήταν όταν οι εργαζόμενοι κάνουν κάποια απεργία ή πορεία να βρισκόμαστε δίπλα τους αν όχι με φυσική παρουσία, τουλάχιστον με κάποιες συμβολικές κινήσεις. Στο κάτω κάτω τα εργασιακά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων αφορούν και εμάς τους κληρικούς τα δε δικαιώματα των υπολοίπων κατά πάσα πιθανότητα αφορούν τα παιδιά, τα ανίψια, τα εγγόνια μας, τους φίλους μας. Η όποια δε συζήτηση για την περιουσία της Εκκλησίας θα πρέπει να γίνεται όχι μα γνώμονα το κέρδος της Εκκλησίας ή του κράτους αλλά την ωφέλεια του λαού και θα πρέπει η όποια παραχώρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας να εξασφαλίζει άμεσο κέρδος για τον λαό και να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να μην καταλήξουν τα κέρδη αυτά σε κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες όπως έγινε με τα κτήματα που έδωσε η Εκκλησία στους ακτήμονες της Θεσσαλίας(λίγο μετά την απελευθέρωση, δε θυμάμαι ακριβώς πότε) και μέσα σε λίγα χρόνια αυτά κατέληξαν στους μεγαλοτσιφλικάδες της εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου