Μια ζεστή ημέρα

 

Άλλη μια ζεστή μέρα. Θα μου πει κανείς τι περιμένω καλοκαιριάτικα στην Αθήνα; Είναι που δεν την αντέχω τη ζέστη. Με εκνευρίζει, με κουράζει, μου θολώνει το μυαλό. Με τη βοήθεια του Θεού ξεροψήθηκα και σήμερα. Από τον ήλιο, από τον θερμό αέρα, από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Λέω με τη βοήθεια του Θεού γιατί δε βλέπω το λόγο εφόσον επικαλούμαστε τον Θεό στα ευχάριστα να μην τον επικαλούμαστε και στα δυσάρεστα. Έτσι κι αλλιώς όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Κομμάτια της ζωής. Η οποία ζωή αποτελείται από μια αλυσίδα δυσάρεστων γεγονότων μέχρι που πεθαίνουμε. Εντάξει, έχει και κάποιες λιγοστές ευχάριστες εκλάμψεις. Η τέλος πάντων εκλάμψεις λιγότερο δυσάρεστες. Γίνομαι λίγο πιο απαισιόδοξος τους καλοκαιρινούς μήνες. Με κουράζουν περισσότερο από τους χειμερινούς ή τους φθινοπωρινούς. Οι ανοιξιάτικοι μου προκαλούν επίσης κατήφεια και δυσαρέσκεια αλλά σε μικρότερο βαθμό και κυρίως επειδή είναι προάγγελοι των θερινών μηνών. Από την άλλη έχει και μια πλάκα το όλο πράγμα. Η Αθήνα γίνεται πιο πολύχρωμη με όλα αυτά τα πλήθη τουριστών που τρέχουν από δω κι από κει με χάρτες στα χέρια ή προσπαθώντας να προσανατολιστούν με τα κινητά τους. Άνθρωποι από την Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία, την Αφρική συρρέουν στη πόλη  και τρέχουν από αξιοθέατο σε αξιοθέατο. Από αρχαία ερείπια σε βυζαντινές εκκλησίες. Και ενδιάμεσα σε καφετέριες και ταβέρνες. Γίνεται η Αθήνα ένα πραγματικό σταυροδρόμι με κατοίκους, μετανάστες και τουρίστες να συνθέτους ένα σχεδόν βυζαντινό πολίτικο ψηφιδωτό. Και όλοι να περπατούν, να πηγαίνουν από εδώ και από εκεί, πολλές φορές να σκουντουφλάνε ο ένας πάνω στον άλλον μέχρι να γυρίσουν κουρασμένοι στα διαμερίσματα και τα δωμάτιά τους. Πόσο έχει αλλάξει αυτή η πόλη από τότε που ήμουν μικρός. Πόσο έχει αλλάξει η ίδια η ζωή και οι συντελεστές της. Και παράλληλα πόσο ίδιοι έχουν μείνει. Τι να πω. Άλλη μια μέρα πέρασε, άλλη μία ξημερώνει. Δε πρόλαβα να μελαγχολήσω σήμερα ιδιαίτερα. Μάλλον θα φταίει η ζέστη που με κούρασε. Έχει κι αυτή τα καλά της. Αν και νομίζω πως μου έλειψε η μελαγχολία σήμερα. Δε ξέρω, ίσως με επισκεφτεί μόλις νυχτώσει. Θα δούμε.