Λυχνάρια

 

Είπε ο Κύριος στους μαθητές Του, εσείς είστε το φως για τον κόσμο∙ μια πόλη χτισμένη ψηλά στο βουνό δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι άνθρωποι, όταν ανάψουν το λυχνάρι, δεν το βάζουν κάτω από το δοχείο με το οποίο μετρούν το σιτάρι, αλλά το τοποθετούν στο λυχνοστάτη, για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους του σπιτιού. Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας. Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα πραγματοποιήσω. Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το νόμο. Όποιος, λοιπόν, καταργήσει ακόμα και μία από τις πιο μικρές εντολές αυτού του νόμου και διδάξει έτσι τους άλλους, θα θεωρηθεί ελάχιστος στη βασιλεία του Θεού. Ενώ όποιος τις τηρήσει όλες και διδάξει έτσι και τους άλλους, αυτός θα θεωρηθεί μεγάλος στη βασιλεία του Θεού.

Από τα πολλά ενδιαφέροντα σημεία της σημερινής περικοπής ένα θα είναι αυτό με το οποίο έχω σκοπό να ασχοληθώ και να σας απασχολήσω σήμερα. Πρόκειται για τη φράση του Ιησού: "Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας". Τη διαβάζω ξανά και ξανά και αναρωτιέμαι. Τι είναι ένα καλό έργο. Ποιο έργο θεωρείται καλό και με ποιο τρόπο πρέπει να γίνεται ώστε να δοξάζεται ο Θεός και όχι ο άνθρωπος που το κάνει; Αν το πιάσουμε από το τέλος η απάντηση είναι εύκολη, ειδικά στους εκκλησιαστικούς κύκλους, όπου αρεσκόμαστε σε απαντήσεις εύκολες και συνθηματολογικού ύφους. Ο Θεός δοξάζεται όταν ο άνθρωπος δε παίρνει τη δόξα πάνω του επιδεικνύοντας έτσι ταπεινότητα. Και ρωτάω, πώς είναι δυνατόν κάποιος που κάνει κάποιο καλό έργο, αυτό να μην αντανακλά και πάνω του; Αν κάποιος φτιάξει ένα νοσοκομείο στο οποίο να νοσηλεύονται δωρεάν άποροι και φτωχοί άνθρωποι, αυτό δε θα του φέρει κάποια δόξα, κάποια φήμη; Πρέπει να την αρνηθεί; Ας πούμε ναι. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Θα πρέπει να κρυφτεί κάτω από το δοχείο και το φως του δε θα φανεί. 

Επιπλέον, ποιο είναι το καλό έργο; Όλοι όσοι κάνουν κάτι, καλό το θεωρούν. Ακόμα και ο Χίτλερ, τον πόλεμο που ξεκίνησε για να κατακτήσει τον κόσμο, καλό τον θεωρούσε. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό το ακραίο παράδειγμα στην άκρη. Η φιλανθρωπία είναι καλό έργο; Ναι είναι η γρήγορη απάντηση. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα που επιφέρει; Αν δούμε τα ποσά των φιλανθρωπιών κάθε χρόνο από θρησκευτικούς οργανισμούς, από ιδρύματα, από διάσημους, από πλούσιους ανθρώπους, από κόμματα πολιτικά, από διάφορες ομάδες. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η ανισότητα μεγαλώνει, η φτώχεια αυξάνει, όπως και ο πλουτισμός των λίγων. Ποια είναι πιο ευγενική πράξη, ποιο είναι πιο καλό έργο; Η φιλανθρωπία, η αμφισβήτηση του τρόπου ζωής ενός κόσμου που δημιουργεί αυτά τα προβλήματα; 

Μη ψάχνετε να βρείτε απάντηση και μη μπλεχτείτε με πιθανές κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις. Και τα δύο είναι καλά, γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική έφεση στον τρόπο που θα κάνει το καλό, αρκεί να γίνονται με καθαρή καρδιά. Χωρίς εγωιστικές βλέψεις. Χωρίς την προσπάθεια δημιουργίας ακολούθων και οπαδών μέσω αυτών. Και ομοίως τότε δοξάζεται ο Θεός. Όχι όταν ο άνθρωπος που το πράττει αυτό το έργο κρύβεται αλλά όταν πραγματικά δεν ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει εγωιστικά τη φήμη που έτσι κι αλλιώς θα του αποδώσουν οι άνθρωποι. Όταν πραγματικά ζει για να πραγματώνεται το θέλημα το Θεού και όχι για να το αντικαθιστά με το δικό του. Η φήμη και η δόξα είναι καταστάσεις δευτερεύουσες. Ακόμα και εξουσία αν του δώσουν εξαιτίας των έργων του αν την αξιοποιήσει για να πραγματωθεί το θέλημα του Θεού και όχι το δικό του τότε είναι ο Θεός που δοξάζεται μέσω αυτών των έργων και αυτός είναι πράγματι ένα φως για την ανθρωπότητα. 

Πιθανόν κάποιοι να μπερδευτούν διαβάζοντας όλα αυτά(ίσως και όχι). Και σε κάποιους να γεννήθηκαν περισσότερες απορίες. Αυτό είναι καλό. Η ζωή δεν είναι απλή και το μπέρδεμα είναι κομμάτι της. Ξεδιαλύνεται σιγά σιγά όσο περισσότερο στοχαζόμαστε πάνω σε αυτά τα θέματα. Και οι απορίες, οι οποίες πετάγονται δεξιά και αριστερά είναι αυτές που μας οδηγούν στη προσπάθειά μας να βγάλουμε μια άκρη, αφού κάθε λύση της και μας βάζει να σκεφτούμε και να ερευνήσουμε αλλά και μας οδηγεί, κάθε φορά που βρίσκουμε μια ικανοποιητική απάντηση στο επόμενο βήμα μας. Αρκεί όλα αυτά να τα κάνουμε με καθαρή καρδιά και ζητώντας ένα και μόνο πράγμα. Να γίνει το θέλημα του Θεού όπως στον Ουρανό και στη γη...