Η αλήθεια είναι πως μπορεί κάποιος να με αποκαλέσει πεσιμιστή και να έχει σε μεγάλο ποσοστό δίκιο. Δεν βλέπω το μέλλον με κάποια αισιοδοξία, δεν πιστεύω σε καλύτερες μέρες που είναι καθ' οδόν. Δεν πιστεύω βέβαια ούτε ότι έρχονται χειρότερες και τρομερότερες εποχές. Ούτε πως οι παλιές εποχές ήταν καλύτερες. Πιστεύω σταθερά και ακράδαντα στα μόνιμα χάλια της ανθρώπινης κοινωνίας και αυτού που κατ' ευφημισμό αποκαλείται ανθρώπινος πολιτισμός. Επίσης δεν έχω καμιά αμφιβολία για την ποσότητα ανοησίας και ημιμάθειας που ευδοκιμούν εκεί έξω. Γράφοντας αυτά δε σημαίνει πως έχω κάποια απέχθεια για τη ζωή ή τις εκφάνσεις της. Ίσα ίσα. Χαίρομαι τις μικρές καθημερινές χαρές, τις τέχνες, ασχολούμαι με τη πολιτική, τον αθλητισμό κλπ. Αλλά δεν έχω και τίποτα ψευδαισθήσεις, οι οποίες θα μου γίνουν τόσο αναγκαίες για να βρίσκω μια κάποια ισορροπία ώστε να τις μετατρέψω και σε πυλώνες της καθημερινότητάς μου. Κάποιος θα αναρωτηθεί αν ένας χριστιανός(και παπάς ιδιαίτερα) μπορεί να είναι πεσιμιστής. Να πω την αλήθεια δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει. Το τι πρέπει και τι μπορεί να γίνεται ποτέ δεν αποτέλεσαν μέρος των ενδιαφερόντων μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου