Όταν προσεύχεσαι οφείλεις να "σιωπάς". Προσεύχεσαι όχι για να εκπληρωθούν οι γήινες επιθυμίες σου, αλλά προσεύχεσαι για να γίνει το θέλημα του Θεού."Γεννηθήτω το θέλημά σου". Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείς την προσευχή για να κάνεις υπηρέτη σου τον Θεό. Εσύ ο ίδιος οφείλεις να σιωπάς. Άφησε να μιλήσει η προσευχή σου κάνοντάς την σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
[..................]
Όποιος δε φροντίζει να συμμορφώνει τη θέλησή του, αλλά και την προσευχή του με το θέλημα του Θεού, θα συναντάει εμπόδια στις προσπάθειές του και θα πέφτει πάντα στις ενέδρες του εχθρού. Θα δυσαρεστείται ή θα ερεθίζεται, θα μελαγχολεί, θα βρίσκεται σε αμηχανία, θα είναι ανυπόμονος ή ανήσυχος. Μ' αυτή τη διάθεση δεν είναι δυνατόν να προσεύχεται κανείς.
[..........................]
Μη φοβάσαι, αν παρατηρείς μέσα σου ξηρότητα πνευματική. Η ζωογόνα βροχή έρχεται "άνωθεν", όχι από κάτω, απ' τη σκληρή γη της καρδιάς σου, που "ανατέλλει ακάνθας και τριβόλους" (Γεν. γ΄18). Μην περιμένεις γι' αυτό μερικές εξαιρετικές ευκαιρίες, όπως είναι η έκσταση και ο ενθουσιασμός ή άλλα ευάρεστα συναισθήματα. Η προσευχή δεν είναι μέσο ικανοποίησής μας. Γνώρισε την αθλιότητά σου, "πένθησε και κλαύσε"(Ιακ. δ΄9). Θυμήσου, ότι είσαι θνητός και ζήτησε το έλεος του Κυρίου. Τα υπόλοιπα εξαρτώνται απ' αυτόν.
Τίτο Κολλιάντερ, Ο Δρόμος των ασκητών, εκδ. Ακρίτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου