Την ίδια εκείνη μέρα, την πρώτη μέρα μετά το Σάββατο, όταν βράδιασε κι ενώ οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι κάπου με κλειστές τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τις ιουδαϊκές αρχές, ήρθε ο Ιησούς, στάθηκε στη μέση και τους λέει: «Ειρήνη σ’ εσάς». Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Οι μαθητές χάρηκαν που είδαν τον Κύριο. Ο Ιησούς τους είπε πάλι: «Ειρήνη σ’ εσάς! Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι στέλνω κι εγώ εσάς». Έπειτα από τα λόγια αυτά, φύσηξε στα πρόσωπά τους και τους λέει: «Λάβετε Πνεύμα Άγιο. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες· σε όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι». Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα μαθητές, που λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Ιησούς. Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθητές: «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας». Αυτός όμως τους είπε: «Εγώ αν δεν δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δε βάλω το δάχτυλό μου στα σημάδια από τα καρφιά, και δε βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά του, δε θα πιστέψω». Οχτώ μέρες αργότερα οι μαθητές ήταν πάλι μέσα στο σπίτι, μαζί τους κι ο Θωμάς. Έρχεται λοιπόν ο Ιησούς, ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, στάθηκε στη μέση και είπε: «Ειρήνη σ’ εσάς». Έπειτα λέει στο Θωμά: «Φέρε εσύ το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, φέρε και το χέρι σου και βάλ’ το στην πλευρά μου. Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε». Ο Θωμάς τότε του αποκρίθηκε: «Είσαι ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Του λέει τότε ο Ιησούς: «Πείστηκες επειδή με είδες με τα μάτια σου· μακάριοι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει!» Ο Ιησούς έκανε βέβαια και πολλά άλλα θαύματα μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σ’ αυτό εδώ το βιβλίο. Αυτά όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι’ αυτού τη ζωή.
Υπάρχει η αμφιβολία και υπάρχει και η άρνηση. Υπάρχει ο αναζητητής της αλήθειας και υπάρχει και αυτός που προφασιζόμενος την αναζήτηση απλά δεν θέλει να δεχτεί την αλήθεια. Η πρώτη περίπτωση είναι του Θωμά. Στη δεύτερη περίπτωση απευθύνεται ο Ιησούς όταν λέει «Πείστηκες επειδή με είδες με τα μάτια σου· μακάριοι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει!» . Στην πρώτη περίπτωση αυτός που ερευνά πραγματικά ζητά να βρει την αλήθεια, στη δεύτερη αυτός που λέει πως ερευνά ζητά συνεχώς κι άλλες και άλλες δήθεν αποδείξεις ώστε να μπορεί συνεχώς να την αρνείται. Επιπλέον δεν γίνεται να ζητάμε όλοι να εμφανιστεί ο Χριστός μπροστά μας ή να κάνει ένα θαύμα ή με κάποιον τρόπο αισθητή τη παρουσία του στον κόσμο για να Τον πιστέψουμε. Αυτό μας θυμίζει τους Φαρισαίους και τους Γραμματείς οι οποίοι κορόιδευαν τον Χριστό πάνω στον σταυρό και του ζητούσαν να κατέβει από τον σταυρό για να Τον πιστέψουν. Αυτό δεν είναι αποκάλυψη της αλήθειας -αυτή γίνεται μέσα από τις διδασκαλίες του Ιησού, των Αποστόλων, των Πατέρων και των Μητέρων της Εκκλησίας μας - αλλά επιβολή της αλήθειας η οποία ακυρώνει την ελευθερία του ανθρώπου. Λένε πολλοί "γιατί δε σταματά ο Θεός τους πολέμους ώστε να τον πιστέψουμε;". Οι πόλεμοι δε θα σταματήσουν με μια θαυματουργική επέμβαση του Θεού η οποία θα μας αφαιρέσει και κάθε δικαίωμα επιλογής, θα σταματήσουν όταν εμείς επιλέξουμε να γίνουμε πραγματικά παιδιά του Θεού και δούμε όλους τους ανθρώπους ως αδέρφια μας. Η ελευθερία είναι πολύτιμη και φέρει και το βάρος της ευθύνης. Αυτό που ζητούν λοιπόν όσοι αμφιβάλλουν με τον δεύτερο τρόπο είναι ο Θεός να μας αφαιρέσει την ελευθερία, τη δυνατότητα επιλογής, ώστε μετά να μπορούν να κατηγορούν και τον Θεό-δυνάστη...
Υπάρχει όμως και η αμφιβολία η υγιής. Αυτή που ψάχνει, που αναζητά, που ζητά να δει πέρα από το πέπλο του κόσμου, της παραδοσιοκρατίας, της αυθεντίας. Ο Απόστολος Θωμάς δε πιστεύει στα λόγια των άλλων μαθητών. Γιατί; Γιατί αυτοί, αν και έχουν δει τον αναστημένο Χριστό, δεν παρουσιάζουν κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά τους, στον τρόπο τους. Είναι ακόμα σαστισμένοι και φοβισμένοι. Πώς να δεχτεί τον λόγο τους; Πολλές φορές στην Εκκλησία κάποιοι μιλούν για παράδοση και για πραγματική Ορθοδοξία. Και είναι βουτηγμένοι στο άγχος, τα νεύρα, τον φόβο για ορατούς και αόρατους εχθρούς. Ποια Ορθοδοξία και ποιον αποκεκαλυμμένο Χριστό πιστεύουν αυτοί; Ποια είναι η πραγματική τους σχέση με τον Χριστό των Ευαγγελίων, με τις διδαχές της Εκκλησίας; Καμία. Θλιβεροί συνεχιστές και ενθύμια των φορών που η Εκκλησία, ως προς το ανθρώπινο σκέλος της, έχει υποκύψει στον κόσμο είναι. Κι ας καταφέρονται εναντίον του κόσμου. Για να αποφεύγουμε να πέσουμε στην παγίδα και να πειστούμε από τέτοιους ανθρώπους, χρειαζόμαστε το ερευνητικό και δύσπιστο πνεύμα του Αποστόλου Θωμά. Για να μην καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας πουλάνε. Και ας μας μαλώσει ο Χριστός και λίγο όταν τελικά Τον προσκυνήσουμε πραγματικά. Δεν πειράζει, κι αυτό για καλό μας θα είναι.
Η σημερινή Κυριακή, η σημερινή γιορτή, δεν έχει σκοπό να καταδικάσει την αμφιβολία, δεν έχει σκοπό να σταματήσει την έρευνα. Έχει σκοπό να μας κάνει να δούμε την πραγματική από τη πλαστή αναζήτηση της αλήθειας και έχει σκοπό να μας εκπαιδεύσει στο να ξεχωρίζουμε αυτούς που πραγματικά είδαν τον Αναστημένο Χριστό και που άλλαξαν τη ζωή τους για χάρη Του από αυτούς που είδαν μεν τον Κύριο αλλά παρέμειναν κλεισμένοι στις πρότερες αντιλήψεις τους. Είναι μια γιορτή διδακτική και όχι αφοριστική. Μια Κυριακή που μας καλεί να χρησιμοποιούμε το μυαλό και την καρδιά μας και όχι να τα εγκλωβίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου