Ο Κλέφτης

 

Υπάρχει η εξής ιστορία για κάποιον παγανιστή δάσκαλο. Είπε ο δάσκαλος αυτός σε έναν άλλον: "Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει κάτι μέσα μου που λάμπει στη διάνοιά μου. Γνωρίζω καλά ότι υπάρχει κάτι, αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω τι μπορεί να είναι αυτό. Νομίζω πάντως πως αν μπορούσα να το συλλάβω, θα κατείχα πια όλη την αλήθεια". Ο άλλος απάντησε: "Αναζήτησέ το με επιμονή! Διότι αν μπορέσεις να το συλλάβεις, θα έχεις πια κάθε αγαθό και την αιώνια ζωή!" Ο Άγιος Αυγουστίνος μίλησε με το ίδιο πνεύμα: "Αντιλαμβάνομαι ότι κάτι υπάρχει μέσα μου, που φέγγει και αστράφτει μπροστά στη ψυχή μου. Αν μπορούσε να τελειοποιηθεί και να εγκατασταθεί μόνιμα μέσα μου, αυτό θα ήταν σίγουρα αιώνια ζωή!"

Κρύβεται, λοιπόν, κι όμως φανερώνεται. Έρχεται, αλλά σαν τον κλέφτη που έχει σκοπό να πάρει τα πάντα από την ψυχή. Έτσι, όπως προβάλλει και φανερώνεται λιγάκι, στοχεύει να μαγέψει την ψυχή και να την ελκύσει προς το μέρος του, να τη ληστέψει και να της στερήσει τον εαυτό της. Λέει ο προφήτης σχετικά με αυτό: "Κύρια, απομάκρυνε το πνεύμα τους και δώσε τους το δικό σου πνεύμα". Αυτό είναι και το νόημα των λόγων της ψυχής: "Η ψυχή μου ελιποθύμισεν εις τον λόγον αυτού"(Άσμα Ασμάτων, Ε: 6). Όταν εκείνος εισήλθε, εγώ έπρεπε να απομακρυνθώ. Το ίδιο εννοούσε και ο Χριστός λέγοντας: "Δεν υπάρχει κανείς που άφησε σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια εξαιτίας εμού και του ευαγγελίου, που δεν θα λάβει εκατό φορές περισσότερα"(Μρκ. 10:29)

Μάιστε Έκχαρτ, Η Πνευματική Διάσταση των Γραφών, εκδ. Πύρινος Κόσμος