Προσευχή και κέρδος

 

Στην ευαγγελική περικοπή της Παρασκευής της διακαινησίμου, διαβάζουμε πως ο Ιησούς βρίσκοντας στην αυλή του ναού τους εμπόρους, αναποδογύρισε τους πάγκους τους, έδιωξε τα ζώα που πωλούσαν και έριξε κάτω τα κέρματα που είχαν μαζέψει, λέγοντάς τους να μην μετατρέπουν τον οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου. 

Πολλοί μένουμε σε μια επιφανειακή ανάγνωση αυτής της περικοπής και θεωρούμε πως μιλούσε ο Κύριος εναντίον του χρήματος. Δε μιλούσε βέβαια εναντίον του χρήματος αλλά εναντίον της λατρείας του χρήματος, εναντίον της λατρείας του κέρδους. 

Κέρδος όμως δεν έχουμε μόνο από τα χρήματα. Το κέρδος μπορεί να είναι και πολιτικό, πόσοι υποψήφιοι δεν κάνουν ουσιαστικά περιοδείες στους ναούς της περιφέρειας ή του δήμου τους, μπορεί να είναι επιχειρηματικό, μπορεί να είναι κέρδος που αποκομίζει κάποιος ιερέας. Αυτά όμως είναι γνωστά και εύκολα τα καταδικάζουμε. Ας μπούμε όμως λίγο σε πιο βαθιά, σε πιο εσωτερικά μονοπάτια, τι λέτε;

Γιατί πηγαίνουμε στην εκκλησία; Γιατί προσευχόμαστε; Προσευχόμαστε για υγεία; Για κάποια επαγγελματική επιτυχία δική μας ή των παιδιών μας; Ίσως για μια θέση στον Παράδεισο; Αυτά δεν αποτελούν προσπάθεια για την αποκόμιση κάποιου κέρδους; Κέρδος δεν είναι μόνο αυτό που μετριέται σε ευρώ. Κέρδος είναι και το να πούμε "Κύριε, σου προσφέρω τρεις ώρες από τη ζωή μου, ή πέντε ή δέκα ή δύο, προφύλαξε εμένα και τους δικούς μου από κάθε κακό. Αυτό όμως είναι συναλλαγή. Αυτό είναι εμπόριο. Πουλάμε το χρόνο μας ή κάποια προσπάθεια που καταβάλλουμε όταν πάμε στην εκκλησία για να κερδίσουμε κάτι άλλο που έχει αναλογικά μεγαλύτερη αξία. Είναι κακό θα πει κάποιος να ζητάμε κάτι τέτοιο; Δεν είναι το σωστό θα του απαντήσω μα είναι ανθρώπινο. Είναι κομμάτι της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσης, είναι κομμάτι του ειδωλολάτρη ανθρώπου που μας έχει μείνει και μας ταλαιπωρεί. Όταν προσευχόμαστε για ο,τιδήποτε εκτός από το να γίνει το θέλημα του Θεού, προσευχόμαστε λάθος, όσο κι αν μας φαντάζει σωστό. Άλλωστε το ίδιο σωστό φαντάζει και σε ένα πολιτικό να έρθει στην εκκλησία σε προεκλογική περίοδο αλλά και σε έναν μικροπωλητή να απλώσει τον πάγκο του έξω από την εκκλησία σε ένα πανηγύρι. Δεν είναι όμως. 

Στο σημερινό ευαγγέλιο βλέπουμε πόσο εύκολα το λάθος λογίζεται σωστό αλλά και πως το μυστικό, το εσωτερικό είναι άρρητα συνδεδεμένο με το κοινωνικό, το εξωτερικό και πως η προσπάθεια να διαχωριστούν αυτά είναι μάταιη εκτός από λανθασμένη. Σήμερα λοιπόν, ημέρα που γιορτάζει η Παναγία, η Ζωοδόχος Πηγή, ας λουστούμε κι εμείς με τα νερά της αληθινής πίστης και ας βουτήξουμε στη θάλασσα της πραγματικής προσευχής, μακριά από κάθε έννοια κέρδους και συναλλαγής.