Ό,τι γράφω, είτε με μορφή κειμένου είτε με μορφή ποιήματος, δεν το γράφω με κάποιο σκοπό. Δε γράφω γιατί έχω κάποια κρυφή επιθυμία να με διαβάζει ο κόσμος ο πολύς και να λέει "πω πω τι μυαλό". Δε γράφω γιατί θέλω να πείσω για την ορθότητα των απόψεών μου. Δεκάρα δε δίνω αν κάποιος συμφωνεί ή όχι μαζί μου. Δε γράφω για να υποστηρίξω κάποια θέση ή κάποιο τρόπο ζωής. Δε γράφω για να υπερασπιστώ τα πιστεύω μου. Δε γράφω ούτε επειδή έχω κάποιου είδους καλλιτεχνικές ανησυχίες. Δε γράφω για να διασκεδάσω κάποιον. Γράφω απλά για να γράφω. Γιατί μου αρέσει η διαδικασία. Να βάζω τη μια λέξη δίπλα στην άλλη. Όλα τα άλλα είναι περιττά και μου φαίνονται κάπως αδιάφορα. Ε, ίσως να γράφω για να εκνευρίσω κάμποσους. Αυτό μάλιστα. Είναι ένας καλός λόγος.
Δεν ειναι απαιρητως κακο να εχει ενας ανθρωπος καποιο σκοπο και καποιο κινητρο για να γραψει ενα κειμενο, ενα αρθρο, ενα βιβλιο και γενικα οτιδηποτε γραπτο. Κακο ειναι εαν το κινητρο του ειναι η κακη προαιρεση. Πριν ξεκινησουμε να γραψουμε κατι καλο ειναι να κανουμε λιγο προσευχη. Δεν ειναι απολυτο οτι οταν θα προσευχηθουμε θα μας "καθοδηγησει" ο Θεος στο τι θα γραψουμε η θα μας "υπαγορευσει" το πως θα το γραψουμε. Μπορει ωστοσο να μας δειξει τη προαιρεση μας και τα κινητρα μας. Ακομη και οταν η προσευχη δεν εχει καποιο ορατο αποτελεσμα δε παει ποτε χαμενη αμα τη κανουμε με ταπεινωση. Δε χρειαζεται να γραψουμε κατι για να "αλλαξουμε" τους αλλους ειτε για να τους εκνευρισουμε. Αρκετα εκνευριζουμε εξαλλου στη καθημερινοτητα μας πολλοι ανθρωποι ο ενας τον αλλο με τις πραξεις μας. Το να παει καποιος να γραψει κατι δεν ειναι αυτο καθ'εαυτο κακο αλλα ειναι κακο να μην εχει κανει ενας ανθρωπος την αναλογη ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ για να γραψει κατι. Η καλη προετοιμασια θελει προσευχη, περισσυλογη και θελει και μερακι. Το γραψιμο ενος κειμενου δεν ειναι μια μηχανικη ρομποτικη διαδικασια. Πανω στο γραψιμο συναντιουνται η λογικη και το συναισθημα. Στο ΠΩΣ γραφει ενας ανθρωπος θα καταλαβει και ορισμενα στοιχεια του εαυτου του. Οταν θα τελειωσουν καποιοι ανθρωποι το γραψιμο ενος κειμενου μπορει να καθονται να κοιτανε και να ξανακοιτανε τι γραψανε και πως το γραψανε. Εκει ωφειλουν να προβληματιστουν εαν ειναι ανθρωποι που αναζητανε τη "τελειοτητα" σε αυτο που γραφουν η μηπως αγωνιουνε για το πως θα τους "αξιολογησουν" οι αλλοι οποτε απο εκει θα φανει εαν τους νοιαζει η "αποψη" του κοσμου?
ΑπάντησηΔιαγραφή