Καμιά φορά δε ξέρω τι να γράψω. Κι ενώ η εύκολη και λογική λύση θα ήταν να μη γράψω τίποτα εμένα δε μου αρέσουν ούτε τα εύκολα ούτε τα λογικά πράγμα. Μεταχειρίζομαι λοιπόν ένα σωρό κόλπα για να καταφέρω να βγάλω ένα κειμενάκι. Άλλωστε είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας. Τώρα που το σκέφτομαι, ούτε η ψυχοθεραπεία μου αρέσει. Εννοώ πως αν είμαι ολίγον τι βλαμμένος ή ελαφρά ψυχοπαθής, ε, προτιμώ να μείνω έτσι βρε αδερφέ! Με τις μεταπτώσεις μου, με τις μελαγχολίες, τα ξεσπάσματα, όλα αυτά τα όμορφα στοιχεία που συνθέτουν έναν καθώς πρέπει άνθρωπο με μια σειρά ψυχολογικά ζητήματα.
Τι έλεγα όμως πριν; Α, ναι. Όταν δεν μου έρχεται τι να γράψω, κάνω μια σειρά από χαζομάρες για να μου έρθει καμιά ιδέα. Πάω στη βιβλιοθήκη και κοιτάω τα βιβλία, που και που ανοίγω και κανένα και ρίχνω καμιά ματιά σε κάποια τυχαία σελίδα, τσακώνομαι με τη γυναίκα μου, ένας τσακωμός βάζει πάντα το μυαλό σε λειτουργία εκτός κι αν καταλήξουμε να με κοπανάει στο κεφάλι με κανένα τηγάνι ή άλλο κατσαρολικό(τα κατασκευάζουν σκανδαλωδώς γερά αυτά τα πράγματα), διαβάζω τίποτα αθλητικές ειδήσεις, μπας και φιλοτιμηθεί το μυαλό και αθληθεί κι αυτό, διαβάζω κανένα νέο, καμία πολιτική ανάλυση, αυτές τις τελευταίες τις λατρεύω, με γοητεύει η ιδέα ότι κάποιοι αναλύουν κάτι τόσο ρηχό και αδιάφορο που κανείς δεν πρόκειται να το διαβάσει και όσοι το διαβάσουν θα καταλάβουν αυτό που θέλουν, κάνω καμιά γυμναστική ή πλακώνομαι στο φαγητό(συνήθως το δεύτερο όπως μαρτυρά και το σουλούπι μου), βγαίνω στο μπαλκόνι, καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή που γύρισα πίσω στη γειτονιά μου, μετά καταριέμαι και όλα τα άλλα μέρη από όπου έχω περάσει και στο τέλος και όλη την υδρόγειο, βγαίνω στο μπαλκόνι, κοιτάζω τον ουρανό και βρίσκω ότι ούτε κι αυτός μου πολυαρέσει. Μετά μπαίνω ξανά μέσα και ψάχνω εναγωνίως να βρω κάποια σκονισμένη επιφάνεια για να τη φυσήξω, να σηκωθεί σκόνη και να εμπνευστώ κάτι. Μετά μπορεί να συζητήσω με το σκύλο μου για κάποια ζητήματα μακροοικονομίας που δεν ενδιαφέρον ούτε το ζωντανό ούτε κι εμένα.
Αφού λοιπόν κάνω όλα αυτά ή κάποια από αυτά ή κανένα από αυτά μου έρχεται η πολυπόθητη έμπνευση. Και αφού κάτσω μπροστά στον υπολογιστή ή πάρω χαρτί και στυλό και γράψω τη πρώτη πρόταση, ε, τότε αποφασίζω πως δεν έχω όρεξη να γράψω κάτι αυτή τη μέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου