Εξέλιξη

 

Όπου και να κοιτάξεις θα δεις άρθρα, βίντεο, βιβλία κλπ που να σου τριβελίζουν το μυαλό για τη σημασία της εξέλιξης. Το είπε τελευταία και ένας πολιτικός: "Όποιος δεν εξελίσσεται, πεθαίνει". Και πάνω κάτω αυτό ισχύει. Και φυσικά, για να καταλάβουμε τι λέμε, όταν τα συστημικά μέσα και οι άλλοι τελάληδες της εξουσίας μιλάνε για εξέλιξη, εννοούν την προσαρμογή στις επιταγές της εποχής όπως αυτές ορίζονται από αυτούς που έχουν το πάνω χέρι. Έτσι λοιπόν σε πείθουν ότι υπάρχουν δύο επιλογές. Ή εξελίσσεσαι ή εξαφανίζεσαι.

Αλλά όχι πάντα. Υπάρχουν κι αυτοί που ούτε εξελίσσονται ούτε καταντούν απολιθώματα. Μένουν σταθεροί και συνεχίζουν να πορεύονται στους διαδρόμους του τρελοκομείου που αποκαλούμε ζωή και καθημερινότητα. Και επειδή έχω μια αγάπη στη φύση και στα ζωάκια θα επικαλεστώ το παράδειγμα δύο πολύ αγαπημένων μου γλυκύτατων πλασμάτων. Του κροκοδείλου και του καρχαρία. 

Και τα δύο αυτά θηρία βρίσκονται στη γη από την εποχή των δεινοσαύρων. Και χωρίς να περάσουν τίποτα φοβερά στάδια εξέλιξης, φαντάζομαι ότι κάποιες μικρές προσαρμογές θα τις έχουν κάνει, συνεχίζουν να κολυμπούν σε γλυκά και αλμυρά νερά και να στέκονται στη κορυφή της αλυσίδας αυτών των βιότοπων. Σχεδόν απαράλλακτοι.

Δε μπορώ να καυχηθώ πως είμαι κροκόδειλος ή καρχαρίας. Αλλά μπορώ να πω πως δεν ακολούθησα την "εξέλιξη" όπως μας τη σερβίρουν. Και ούτε το έχω και σκοπό δηλαδή. Το πολύ πολύ να αποτελέσω ένα ακόμα απολίθωμα σε μουσείο φυσικής ιστορίας...