Οι θρησκείες συνήθως κατηγορούνται πως επειδή πιστεύουν πως κατέχουν τη Μία και Μοναδική Αλήθεια, δεν είναι και πολύ ανοιχτές σε διάλογο. Τώρα, αυτό δεν είναι τελείως λάθος βέβαια, αλλά δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται μόνο εκεί. Δε θυμάμαι κανένα ιδεολόγο που να έχει πάρει τα όπλα, για παράδειγμα, να λέει: "ναι βέβαια, αυτή είναι η άποψή μου αλλά υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι και άλλα συστήματα για να προοδεύσει ο κόσμος". Αν το πίστευαν αυτό δε θα είχαμε καμία επανάσταση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Και πιθανόν να είχαμε και λιγότερους πολέμους. Γιατί η σύγχρονη θεώρηση πως οι πόλεμοι γίνονται πάντα για οικονομικούς λόγους, είναι τουλάχιστον αστεία. Όσο αστεία αποδείχτηκε και η πεποίθηση της ΕΕ ότι θα ανάγκαζε τη Ρωσία να αποτραβηχτεί από την Ουκρανία με οικονομικές κυρώσεις.
Ξέφυγα όμως από το θέμα μου(γεμίζοντας βέβαια το κείμενο με κάποιες παραπάνω αράδες). Αυτή η παθιασμένη και κάτι παραπάνω, υπεράσπιση της "μίας και μοναδικής αλήθειας" δε περιορίζεται μόνο σε φανατικούς κύκλους θρησκευόμενων ή σε ακραίους κύκλους πολιτικών ιδεολόγων. Μπορεί να το δει κανείς οπουδήποτε κι αν κοιτάξει γύρω του. Μπορώ να θυμηθώ αμέτρητες φορές που έχω ακούσει ανθρώπους να υποστηρίζουν με πάθος και να προσπαθούν είτε έμμεσα είτε άμεσα να επιβάλλουν την "ορθότητα" των επιλογών τους σε μια ευρεία γκάμα πραγμάτων από το είδος μουσικής που ακούνε μέχρι το αν και πότε θα παντρευτούν. Τώρα γιατί πρέπει να ζαλίζω τον διπλανό μου επειδή ακούω metal ή επειδή παντρεύτηκα νέος ή μεγάλος, ή επειδή διάλεξα να ζω μια σταθερή και ασφαλή ζωή και να προσπαθώ να πείσω και τον άλλον να την ακολουθήσει δε κατάλαβα ποτέ μου. Ειδικά από τη στιγμή που για τον άλλον η μουσική που ακούω είναι θόρυβος και η ζωή που ζω είναι απίστευτα βαρετή ως και μίζερη. Τα έγραψα αυτά για να καταλάβετε το εύρος των θεμάτων που καλύπτει αυτή η νοοτροπία. Μπορεί να περιλαμβάνει αγορά αυτοκινήτου, σπιτιού, εξοχικού, διακοπές, τα πάντα.
Οι άνθρωποι έχουν τη τάση να θεωρούν απόλυτα σωστό αυτό που κάνουν και νομίζουν πως έχουν κάποιου είδους ιερό καθήκον να μεταστρέψουν τον κόσμο όλο προς αυτή τη κατεύθυνση. Ή ίσως επειδή δεν είναι και τόσο σίγουροι για τις επιλογές τους και ψάχνουν να βρουν επιβεβαίωση.
Όπως και να ΄χει, η βεβαιότητα και η επιβολή είναι τόσο παλιές στην ανθρώπινη ιστορία όσο και η πρώτη διαφωνία για το ποια σπηλιά θα διαλέξουμε για κατάλυμα. Δεν είναι μόνο προνόμιο των θρησκευόμενων ή των ιδεολόγων επαναστατών. Τουλάχιστον αυτοί έχουν και κάποια ελαφρυντικά. Οι πρώτοι θεωρούν πως υπηρετούν το Θεό και οι άλλοι πως θα κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Οι υπόλοιποι τι δικαιολογία έχουμε;
Καποτε πριν αρκετα χρονια οταν ημουν στο νοσοκομειο ειχα συναντησει και ειχα πιασει συζητηση με εναν γηραιο κομμουνιστη και μου διηγιοταν καποια στιγμιοτυπα απο τη ζωη του οσο και τις αποψεις του γυρω απο τη πολιτικη του ιδεολογια! Σε καποια φαση γυρισε και μου ειπε-εαν θυμαμαι σωστα επειδη εχουν περασει αρκετα χρονια απο τοτε-για τον "αγωνα" που καναν οι κομμουνιστες να ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ τη "δικαιοσυνη" στο κοσμο. Για να ειμαι ειλικρινης δεν εδωσα και πολυ σημασια στη λεξη "επιβαλλουν" οταν μου την ανεφερε παρα μονο οταν εκατσα και διηγηθηκα αυτο το συμβαν και τη συζητηση αυτη σε εναν ψαλτη! Προς μεγαλη μου εκπληξη-σκεψου τι ζωον ημουν και εγω που δεν εδινα και πολυ σημασια στις λεξεις που χρησιμοποιουσαν οι συνομιλητες μου-ο ψαλτης γυρισε και με ρωτησε την εξης αφοπλιστικη ερωτηση "ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"? Τοτε αρχισα πραγματικα να συνειδητοποιω καποια πραγματα αλλα και να μπαινω στη πορεια της ζωης μου σε αλλους προβληματισμους! Οταν αναφερομαστε στη σημερινη εποχη σε θρησκειες, πολιτικες η κοινωνικες πεποιθησεις υποτιθεται οτι μπορει να αναφερομαστε σε καποιον ας πουμε κωδικα ηθικων αξιων που κατευθυνουν τον ανθρωπο σε μια κοινωνια δικαιοσυνης, ισοτητας και ουτω καθ'εξης! Ωστοσο η δικαιοσυνη ουσιαστικα πλεον στις μερες μας ειναι κατι τελειως υποκειμενικο το οποιο οριζεται απο το καθε ανθρωπο με βαση το τι τον βολευει η μαλλον για να το θεσω πιο σωστα τι το ΣΥΜΦΕΡΕΙ το καθε ανθρωπο να πιστευει βαση των προσωπικων του επιθυμιων αφου ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του προσωπικες επιθυμιες στη ζωη! η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ στις επιθυμιες του καθε ανθρωπου ειναι αυτη που καθοριζει το ΑΤΟΜΙΚΟ συμφερον ενω η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ στις επιθυμιες των ανθρωπων ειναι αυτη που καθοριζει ενα ας το πουμε ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ συμφερον εφωσον αναφερω σωστα! Για αυτο παντως που ανεφερες Παπα-Κωστα οτι ειναι αστεια η αντιληψη οτι οι πολεμοι γινονται για οικονομικους λογους δε συμφωνω προσωπικα αφου η ιδια η ιστορια εχει αποδειξει οτι οι πολεμοι γινονται ΚΥΡΙΩΣ για οικονομικους λογους και οχι ουσιαστικα για πολιτικους λογους η θρησκευτικες πεποιθησεις! Οι πολιτικες αντιπαραθεσεις και οι θρησκευτικες διαφορετικοτητες ειναι ουσιαστικα μονο προφασεις για να δικαιολογηθει ενα σοβαρο παθος το οποιο εχουν πολλοι ανθρωποι και αυτο το παθος δεν ειναι αλλο απο την ΑΠΛΗΣΤΕΙΑ. Οι λεγομενοι εξαλλου "πολιτικοι" αρχηγοι δεν ειναι αυτοι που διοικουν πραγματικα το κοσμο αφου ειναι απλως υψηλοβαθμοι δημοσιοι υπαλληλοι με παχουλο μισθο και "εξτρα" οικονομικες απολαβες απο τα αφεντικα τους τα οποια ειναι οι επιχειρηματιες που διοικουν τη παγκοσμια οικονομια!
ΑπάντησηΔιαγραφή