Ζούμε και επισήμως σε ένα θεότρελο κόσμο. Εντελώς θεότρελο. Γιατί μόνο σε ένα κόσμο που του έχει λασκάρει η βαλβίδα θα μπορούσαμε να διαβάζουμε κείμενα και να ακούμε εκπομπές που να κατακεραυνώνουν την κυριαρχία της τεχνολογίας άνθρωποι οι οποίοι είναι πάνω κάτω 18 ώρες τη μέρα συνδεμένοι στο διαδίκτυο από τον υπολογιστή ή το tablet τους ή μιλάνε ή γράφουνε από το τελευταίο μοντέλο κινητού τηλεφώνου.
Μόνο σε ένα τέτοιο κόσμο θα μπορούσε κάποιος να γράφει εναντίον του θεσμού της οικογένειας έχοντας τη θέση που έχει στο δημόσιο διάλογο χάρη στη καριέρα και τις γνωριμίες του πατέρα του ή της μάνας του.
Σε ένα πλήρως παράλογο κόσμο μόνο, θα μπορούσαν οι υποστηρικτές ολοκληρωτικών νοοτροπιών και καθεστώτων να επικαλούνται και να ζητούν να τους αναγνωριστούν και να τους αποδοθούν τα δικαιώματα που εξασφαλίζει μια δημοκρατική-με όλα τα προβλήματά της- κοινωνία.
Σε ένα τέτοιο κόσμο μόνο αυτοί που πιστεύουν ό,τι τους ανακοινώνουν οι επιστήμονες σε θέματα επιστημονικά (χωρίς δυνατότητα διασταύρωσης αφού δεν έχουν τις γνώσεις) κατηγορούν για έλλειψη κριτικής σκέψης αυτούς που πιστεύουν ό,τι τους λένε οι κληρικοί και οι θεολόγοι σε θέματα πίστης(ούτε αυτοί μπορούν να τα διασταυρώσουν αφού κι αυτοί έχουν ελλιπείς γνώσεις).
Σε ένα εντελώς παρανοϊκό κόσμο όσοι θέλουν να φέρουν ένα καλύτερο αύριο για τους πολλούς τελικά φέρνουν ένα χειρότερο σήμερα για όλους (σχεδόν) και συνεχίζουν να δίνουν υποσχέσεις και να έχουν υποστηρικτές.
Πολλά ακόμα θα μπορούσα να γράψω για να επιβεβαιώσω πως ο κόσμος μας είναι θεοπάλαβος αλλά γιατί να κουράζομαι και να κουράζω άδικα; Κοιτάξτε κανένα δεκάλεπτο έξω από το παράθυρο ή κάντε καμιά βόλτα κανά δυο τετράγωνα. Θα είναι μια πολύ διαφωτιστική εμπειρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου