Ευμορφία Δημητρακοπούλου
Μια βουτιά στην ιστορία και την μυθολογία αποτελεί η επίσκεψη στην Υπάτη, όπου βρίσκεται η γνωστή «ανεμότρυπα», τόπος που έγινε ο αγαπημένος για τους σύγχρονους κυνηγούς θησαυρών.
Από την Λαμία ο Παναγιώτης Κατσώνης υπεύθυνος του «LAMIANOW.GR», κλώθει τους αρχαίους μύθους με την σύγχρονη ιστορία, οδηγώντας τα βήματα του επισκέπτη σε έναν τόπο ξεχωριστό.
Η Υπάτη υπήρξε το πιο φημισμένο μαγικό κέντρο της Θεσσαλικής μαγγανείας, με τις μάγισσες Φαρμακίδες, οι οποίες αναφέρονται από τον Πλάτωνα στον διάλογο του Σωκράτη με τον Γοργία. «Οι μάγισσες της Θεσσαλίας» έλεγε ο Σωκράτης «μπορούσαν να κατεβάσουν την Σελήνη από τον ουρανό κατά βούληση, με κίνδυνο τον δικό τους όλεθρο».
Αρκετές γυναίκες αστρολόγοι, που προφανώς θεωρούνταν μάγοι, ήταν γνωστές ως «μάγισσες της Θεσσαλίας» και δραστηριοποιήθηκαν από τον 3ο έως τον 1ο αιώνα π.Χ..[1] Αυτές συνδέονταν με την Αγανίκη, ένα σημαντικό πρόσωπο από το παρελθόν που λέγεται ότι όριζε την ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων. Πιθανότατα πρόκειται για την Αγλαονίκη ή Αγανίκη, την πρώτη ελληνίδα αστρονόμο του 5ου π.Χ. αιώνα, κόρη του ηγέτη των Θεσσαλών Ηγήτορα, την οποία ανέφερε ο Πλούταρχος, αλλά και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος στα σχόλια του στα Αργοναυτικά. Θεωρήθηκε μάγισσα γιατί μεταξύ των ασυνήθιστων κατορθωμάτων της διακρινόταν για την ικανότητά της να «κάνει το φεγγάρι να εξαφανιστεί από τον ουρανό» (καθαιρεῖν τὴν σελήνην) και ότι μπορούσε να προβλέψει την ώρα και την περιοχή όπου θα συνέβαινε μια έκλειψη Σελήνης. Ακολουθώντας το “μονοπάτι των Φαρμακίδων” στις πλαγιές της Οίτης, κοντά στα Λουτρά της Υπάτης, ο επισκέπτης φτάνει στο “εργαστήριο των μαγισσών”, μία βαθιά σχισμή του εδάφους, γνωστή σήμερα και ως «Ανεμότρυπα», όπου υπήρχαν λεκάνες λαξευμένες στα βράχια στις οποίες ετοίμαζαν τα μάγια.
Σε αυτόν τον μαγεμένο τόπο χρυσοθήρες αναζητούν θησαυρούς, που λέγεται ότι ξέμειναν από την εποχή του Β΄ΠΠ, όταν οι Βρετανοί έστελναν στους αντάρτες χρυσές λίρες για να πολεμήσουν τους κατακτητές. Σύμφωνα με τον κ. Κατσώνη, στις 29 Μαρτίου του 2019, τρείς Λαμιώτες πήραν επίσημη άδεια του κράτους, προκειμένου να διενεργήσουν έρευνες για λίρες, έχοντας λάβει πληροφορίες από κάποιους “ειδικούς”, που έχουν μελετήσει τα σημάδια της περιοχής. Προκαλεί μάλιστα εντύπωση γιατί οι άδειες δόθηκαν με τόση ευκολία τότε από την εφορία αρχαιοτήτων και το δασαρχείο, που σε άλλες περιπτώσεις διυλίζουν τον “κώνωπα”. Οι έρευνες των συγκεκριμένων χρυσοθήρων ήταν αλυσιτελείς. Ευτυχώς, ο τόπος προσφέρει πολλές συγκινήσεις σε εκείνους που δεν επιδίδονται στο κυνήγι θησαυρών.
[1] Hidden Giants, Sethanne Howard, Lulu.com, 2006, σ. 31
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου