Ἀνακομιδὴ Λειψάνων Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου

 

https://agiazoni.gr/%e1%bc%b0%ce%b1%ce%bd-29-%e1%bc%80%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bc-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88-%e1%bc%b0%ce%b3%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%bf%e1%bf%a6-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%86%cf%8c/

Ἡ γιορτὴ τῆς μνήμης του εἶναι ὀτις 20 Δεκεμβρίου. Ἐδῶ γιορτάζουμε τὴν μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν Ἱερῶν Λειψάνων του, ἀπὸ τὴν Ῥώμη, ὅπου οἱ Χριστιανοὶ τὰ περισυνέλεξαν ἀπὸ τὸν Ἱππόδρομο καὶ τὰ μετέφεραν στὴν Ἀντιόχεια (Α´ ἀνακομιδὴ μᾶλλον τὸ ἴδιο ἔτος τοῦ μαρτυρίου του δηλ. τὸ 107 μ.Χ.).

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὅμως, εἰδικὰ γιὰ τὴν σημερινὴ γιορτὴ τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου ἀπὸ τὴν Ῥώμη στὴν Ἀντιόχεια, ἔκανε λόγο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο παραθέτουμε ὁρισμένα ἀποσπάσματα σὲ μετάφραση.

«Ὁ Ἰγνάτιος ἔτρεξε πρὸς τὸν θάνατο μὲ τόση μεγάλη προθυμία, μὲ ὅση φυσικὸ ἦταν νὰ τρέχει εκεῖνος ποὺ καλεῖται στὰ οὐράνια ἀνάκτορα. Καὶ ἔτσι, ὁ λαὸς μάθαινε ἀπὸ τὴν προθυμία καὶ τὴν ὑπερβολικὴ χαρὰ ἐκείνου, ὅτι δὲν ἦταν θάνατος ἐκεῖνος πρὸς τὸν ὁποῖο ἔτρεχε, ἀλλὰ κάποια ἀποδημία καὶ μετάθεση καὶ ἀνάβαση πρὸς τὸν οὐρανό.

Δίδασκε ἔτσι, σ᾿ ὅλους ποὺ τὸν παρακολουθοῦσαν νὰ περιφρονοῦν τὴν παροῦσα ζωή, νὰ ἐπιθυμοῦν τὰ μελλοντικὰ καὶ ν᾿ ἀποβλέπουν στὸν οὐρανό, καὶ νὰ μὴ δίνουν σημασία στὰ κακά τῆς παρούσας ζωῆς.

Τέτοιοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι ἐρωτευμένοι· ὅ,τι κι ἂν πάσχουν ὑπὲρ ἐκείνων ποὺ ἀγαποῦν, τὸ δέχονται μὲ εὐχαρίστηση. Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ μ᾿ αὐτόν.

Ἔσπευδε νὰ μιμηθεῖ τοὺς Ἀποστόλους ὄχι μόνο στὸ θάνατο, ἀλλὰ καὶ στὴν προθυμία, γι᾿ αὐτὸ ἔλεγε: «Θὰ ὠφεληθῶ ἀπὸ τὰ θηρία». Καὶ θεωροῦσε τὰ στόματα αὐτῶν πολὺ πιὸ ἥμερα ἀπὸ τὴν γλῶσσα τοῦ τυράννου. Καὶ πολὺ σωστά.

Διότι ἐκείνη τὸν καλοῦσε στὴ γέεννα, ἐνῷ τὰ στόματα τῶν θηρίων τὸν ἔστελναν στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν» 1. 1.37ος τόμος Ε.Π.Ε.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’.

Καί τρόπων μέτοχος, καί θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τήν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διά τοῦτο τόν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καί τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς Ἰγνάτιε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ὡς θησαυρὸν πλουτοποιῶν δωρημάτων, τὴν τῶν λειψάνων σου μυρίπνοον θήκην, τῇ ποίμνῃ σου μετήγαγον ἐκ Ρώμης εὐσεβῶς, ἧσπερ τὴν ἐπάνοδον, ἑορτάζοντες πόθῳ, χάριν ἀρυόμεθα, πολλαπλῶν ἰαμάτων, τοὺς σοὺς ἀγῶνας μέλποντες ἀεί, Ἱερομάρτυς Ἰγνάτιε ἔνδοξε.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἐξ ἑῴας σήμερον ἐξανατείλας, καί τήν κτίσιν ἅπασαν, καταλαμπρύνας διδαχαῖς, τῷ Μαρτυρίῳ κεκόσμηται, ὁ Θεοφόρος καί θεῖος Ἰγνάτιος.

Ὁ Οἶκος

Ἱερεμίαν ὁ Θεὸς ἐκ μήτρας ἁγιάσας, καὶ πρὸ τοῦ γεννηθῆναι γινώσκων ὡς προγνώστης, δοχεῖον ἔσεσθαι αὐτὸν Πνεύματος Ἁγίου, ἐμπιπλᾷ τοῦτον εὐθύς, ἐκ νεαρᾶς βιώσεως, καὶ Προφήτην τοῦτον, καὶ κήρυκα πᾶσιν ἀποστέλλει, προαγγέλλειν τὴν ἁγίαν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτοῦ παρουσίαν. Τεχθεὶς οὖν ὁ αὐτὸς Θεὸς ἐκ Παρθένου, πρός τὸ κήρυγμα ἐλθών, εὗρεν ἐκ βρέφους, ἄξιον αὐτοῦ τῆς χάριτος ὑποφήτην, τὸν θεοφόρον καὶ θεῖον Ἰγνάτιον.