-Ναι, βέβαια. Οι καλλιτέχνες έχουν μια πολύ ιδιαίτερη φύση και νοοτροπία. Καταλαβαίνετε. Γι' αυτό και εκφράζονται διαφορετικά από τους υπόλοιπους. Αν ένας κοινός θνητός σε κοπανίσει στο δρόμο ή στη δουλειά σου θα σου ρίξει και κανένα μπινελίκι. Ενώ ο ηθοποιός σημαίνει φως. Θα σε βρίσει, θα σε χτυπήσει αλλά μετά θα σου πει κι ένα "πάμε, τρίτο κουδούνι". Είναι αλλιώς, έχει μια άλλη αίσθηση. Δεν είναι ένα απλό, πεζό ξύλο, μια στεγνή κακοποίηση. Έχει σκηνοθεσία, διάλογο ή μονόλογο, σασπένς. Ίσως και φώτα, ε;
-Πάντως, πέρα από τις υπερβολές που θα ακουστούν και τις μούφα περιπτώσεις, όπως έγινε και αλλού στον κόσμο, αλλιώς είναι να ξέρεις ότι η κοινωνία είναι σάπια και αλλιώς να παρελαύνει μπροστά σου και όλη αυτή η παρακμή και η αθλιότητα.
-Να πούμε όμως και κάτι άλλο. Οι αθλητές, οι αθλήτριες και οι ηθοποιοί έχουν κι ένα υπέρ. Μιλάνε κάποια στιγμή και ακούγονται. Οι καημένοι ιδιωτικοί ή και δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι σε σούπερ μάρκετ ή σε φαστφουντάδικο, ακόμα και σε νοσοκομεία, δικηγορικά γραφεία κλπ , κλπ τι να πουν και ποιος θα κάτσει να ασχοληθεί μαζί τους. Το πολύ πολύ με τους φοιτητές που χτυπάει ευαίσθητη χορδή του Έλληνα γονιού. Δηλαδή με φοιτήτρια νοσηλευτικής μπορεί να ασχοληθούν τα ΜΜΕ, με νοσοκόμα όμως, δεν το νομίζω. Έτσι πάει το πράγμα.
-Τι σου είναι ο άνθρωπος. Θέλει συνεχώς κάτι καινούριο. Μόνο οι λοιμωξιολόγοι ασχολούνται με τον αριθμό των κρουσμάτων πια. Όλοι οι υπόλοιποι κοιτάμε τις κακοποιήσεις. Και καλά κάνουμε δηλαδή. Από το να μας τρελαίνουν κάθε μέρα οι ντόκτορες και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Εκτός κι αν μας πούνε αύριο μεθαύριο ότι τα σωματίδια του ιού κακοποιούν το ένα το άλλο.
-Κυκλοφορεί κι ένας τύπος, προπονητής, που υποστηρίζει ότι είχε δεσμό με την εντεκάχρονη αθλήτρια και ότι το πήγαινε για γάμο. Έτσι είναι μάγκες. Ο σωστός, ο ηθικός, ο μέλλων οικογενειάρχης έχει καλούς και σοβαρούς σκοπούς. Φιλότιμο να δέσει μια πέτρα στο λαιμό και να πάει να βουτήξει κάπου στο Αιγαίο δεν έχει.
-Αν πράγματι ο Βαλυράκης πήγε από τις ψευτομαγκιές που έκανε επαγγελματίας ψαράς, είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Την ανθρώπινη βλακεία ούτε ο Θεός δε μπορεί να τιθασεύσει.
- Στέλνεις το παιδί σου να γίνει αθλητής, κινδυνεύει. Το στέλνεις να γίνει καλλιτέχνης, κινδυνεύει. Ευτυχώς που κάποια στιγμή θα περάσει ο κορωνοϊός και θα ανοίξουν τα μπαρ. Να έχουν κάπου να πάνε τα παιδιά και να αισθανόμαστε ασφαλείς!
-Έτσι πάντως πάει το πράγμα. Μπορεί να κάνεις ότι προλαβαίνει όσο είσαι ισχυρός αλλά όταν θα γυρίσει ο τροχός, μάντεψε τι θα σε κάνει ο φτωχός. Αυτό μπορώ να το κάνω και στιχάκι!
Τα σέβη μου και τις καλησπέρες μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου