Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020

Ταξίδι



Ναι, πολλές φορές στη ζωή(ή και μία και καλή) παίρνεις λάθος δρόμο. Το θέμα είναι τι κάνεις ή τι μπορείς να κάνεις μόλις το συνειδητοποιήσεις. Μπορείς να γυρίσεις πίσω και να πάρεις μια άλλη διαδρομή. Εδώ βέβαια υπάρχουν κάποια θέματα. Αν έχεις προχωρήσει πολύ, έχεις το κουράγιο να γυρίσεις πίσω; Και αν γυρίσεις είσαι σίγουρος πως η διαδρομή που θα διαλέξεις θα είναι η σωστή; Ή ακόμα, είσαι σίγουρος πως έχεις το χρόνο να γυρίσεις πίσω και να πάρεις μιαν άλλη διαδρομή;


Από την άλλη, μπορείς να συνεχίσεις ελπίζοντας πως θα βρεις έναν παράδρομο που θα σε οδηγήσει στο σωστό δρόμο, αυτόν που θα σε οδηγήσει εκεί που πρέπει. Βέβαια, το πρόβλημα εδώ είναι πως μπορεί να μη βρεις ποτέ τον παράδρομο και να χαθείς στη λάθος πορεία που έχεις διαλέξει ή να βρεθείς σε κάποιο αδιέξοδο ή σε γκρεμό. Είναι κι αυτό ένα ρίσκο. Όπως είναι η ζωή ολόκληρη. Ρίχνεις ζάρια κι ελπίζεις να μην έρθει ασόδυο.


Η τρίτη περίπτωση είναι να μη σε νοιάζει που βγάζει ο δρόμος. Να τον ακολουθήσεις και σε κάθε λακκούβα ή σε κάθε πρόβλημα να κοντοστέκεσαι και να το προσπερνάς. Είναι κι αυτό μια λύση, νομίζω.


Έτσι είναι τα ταξίδια. Δεν ξέρεις που και πως θα σε βγάλουν. Απλά πηγαίνεις...

5 σχόλια:

  1. "Ρίχνεις ζάρια κι ελπίζεις να μην έρθει ασόδυο".
    Δεν μπορούσες να το περιγράψεις καλύτερα!

    Βέβαια τα "ασοδυα" της ζωής δεν μπορεί κανείς να τα αποφύγει. Και για κάποιο περίεργο λόγο είναι αυτά που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά και βγάζουν προς τα έξω το πραγματικό μας πρόσωπο. (Deso)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάθε επιλογή που κάνουμε στη ζωή ανοίγει ένα μονοπάτι πιστεύω. Τα απρόοπτα ή τα "ασόδυα" θα συμβούν έτσι κι αλλιώς.
    Πάντα μου έρχεται στο νου ο Ιώβ, θα μου πεις ακραίο παράδειγμα. Μα δε συμβαίνουν και σήμερα σημεία και τέρατα σε ανθρώπους έτσι στα καλά καθούμενα, δράματα που αδύνατον να τα χωνέψεις.
    Ποιοι είναι σαν τον Ιώβ, ίσως λίγοι αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν και σύγχρονοι Ιώβ. Τι άλλαξε στον άνθρωπο από τότε για να μην υπάρχουν και τέτοιοι άραγε. Είπα γι'αυτόν επειδή είχε τεράστια πίστη. Η πίστη όμως δοκιμάζεται απόλυτα σε κάτι τέτοια αλλά και παντού λιγότερο ή περισσότερο.
    Μην ξεχνάμε ότι είμαστε το μόνο ον που ξέρει ότι θα πεθάνει και το μόνο που μπορεί να πει "εγώ". Αυτά τα δυο από μόνα τους του έχουν διαλύσει ίσως τη μισή και βάλε ανθρωπότητα.
    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουν αλλάξει πολλά και τίποτα. Είμαστε πολύ περίπλοκοι για να λέμε ότι τίποτα δεν άλλαξε και ταυτόχρονα πολύ απλοί ώστε να μην έχει αλλάξει τίποτα.

      Διαγραφή
    2. Η φυση μεταβαλλεται αδιακοπα γυρω μας! Το θεμα ειναι εαν επιδιωκουμε και εμεις να αλλαζουμε η να μενουμε στασιμοι! Καθως περπατας ενα μονοπατι μπορει να μη το περπατας μονος σου αλλα σιγουρα τις περισσοτερες φορες η ισως ουσιαστικα παντα εισαι με καποιους συνοδοιπορους που μπορει να σε συμβουλευουν για το πως θα συνεχισεις τη πορεια σου η να σε "συμβουλευουν" με το να κανεις πισωγυρισματα που ουσιαστικα δεν εχουν καμοια σχεση ουτε με μετανοια και ουτε με αναθεωρηση λανθασμενων θεσεων! Στο μονοπατι που περπατας παντα κουβαλας ενα Σταυρο! Στα δυο ακρα του Σταυρου που βρισκονται τοποθετημενα τα χερια σου εχεις συνοδοιπορους απο τη μη ακρη τις "αντιληψεις" του κοσμου και απο την αλλη ακρη τις "αντιληψεις" αορατων συνοδοιπορων που παντοτε σου βαζουν ενστασεις και αμφιβολιες για το εαν αυτο που επελεξες να κανεις στη ζωη σου ηταν το σωστο! Το κατω ακρο του Σταυρου ειναι τα εσωτερικα παθη τα οποια σαν κατω και μεγαλυτερο ακρο του Σταυρου βαραινουν περισσοτερο τον ανθρωπο στη πορεια του ταξιδιου του! Το πανω ακρο του Σταυρου ειναι η τελικη κατευθυνση για την οποια τραβαμε ολοι οι ανθρωποι δηλαδη ο Θεος! Με τον εναν η τον αλλο τροπο θα καταληξουμε ολοι εκει!

      Διαγραφή

Σάββατο του Λαζάρου

  Όταν ο Χριστός έμαθε πως ο Λάζαρος πέθανε, δάκρυσε. Και όσοι ήταν γύρω Του θαύμασαν πόσο αγαπούσε ο Χριστός τον φίλο Του. Αργότερα, όταν ο...