- Ναι, όλοι άνθρωποι είμαστε αλλά κάποιοι είναι πολύ ενοχλητικοί βρε παιδί μου
- Δεν καταλαβαίνω την κατηγορία της κωλοτούμπας, την οποία προσάπτουν πολλές φορές μεταξύ άλλων και στον Τσιπρα. Είναι πολύ φυσικό να το κάνει κάποιος αυτό. Έχει κάποια σχέδια αλλά στην πορεία βλέπει ότι δεν μπορεί να τα εφαρμόσει. Αναγκαστικά θα αλλάξει πορεία. Αλλιώς θα πέσει στα βράχια. Κωλοτούμπες και αηδίες
Το πρόβλημα με τους ηλίθιους, τους οποίους σωστά και θέλει να αποφεύγει ο κ. Μπέζος, δεν είναι μόνο ότι είναι πολλοί και είναι παντού. Το πρόβλημα είναι ότι απαιτούν να ασχολείσαι και να μιλάς μαζί τους. Πολλές δε φορές, και αφού σου έχουν κάνει τη ζωή μαρτύριο, απαιτούν να τους ζητήσεις και συγνώμη από πάνω.
Οι ηλίθιοι λοιπόν είναι παντού. Το ίδιο και οι κατσαρίδες, οι μύγες και τα ποντίκια. Αλλά τουλάχιστον αυτά έχουν την ευθιξία να αποφεύγουν και να κρύβονται από αυτούς που ενοχλούν. Ενώ οι ηλίθιοι απαιτούν την αμέριστη προσοχή μας.
Εντάξει, ποτέ δε μου άρεσε η συναναστροφή με άλλους ανθρώπους, ούτε με ενδιέφερε η ανταλλαγή απόψεων και όλα αυτά που μας τα παρουσιάζουν σαν τρομερά επιτεύγματα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Αλλά πραγματικά δεν μπορώ όλους αυτούς που σεργιανίζουν στο διαδίκτυο ψάχνοντας να βρουν ποιον θα βρίσουν κλπ. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να έχει οποιαδήποτε βαρύτητα αυτό που γράφει ο κάθε ανώνυμος στο twitter. Σιγά τα μεγάλα μυαλά που μαζεύονται εκεί.
Βγήκε ένας αντιδήμαρχος της Αθήνας και έγραψε ότι του λείπει το σπίτι του στο Baden και η Aston Martin του κι έγινε το έλα να δεις. Προκληθήκαν όλοι ξαφνικά από την επίδειξη πλούτου και άλλα τέτοια βαρετά. Και αρχίσαν οι ειρωνείες, τα μπινελίκια και όλα τα άλλα.
- Με τις τόσες βλακείες που διαβάζω στις εκκλησιαστικές-ορθόδοξες ιστοσελίδες, πλέον διαβάζω μόνο αθλητικά. Τουλάχιστον εκεί διαβάζω γελοία κείμενα-σχόλια για γελοία θέματα.
- Το αξιοπερίεργο δεν είναι οι σαχλαμάρες που είπε ο Καμένος για τη θεραπεία του Αρχιεπισκόπου. Το αξιοπερίεργο είναι πως αυτός διετέλεσε Υπουργός Εθνικής Αμύνης
"Το ομολογώ. Δεν θέλω να μιλάω με ηλίθιους. Δηλαδή υποφέρω. Προτιμώ να τους αφήσω στην ηλιθιότητα τους, να μεγαλώσουν και να εξαφανιστούν. Θέλω συνομιλητές σοβαρούς, θέλω ανθρώπους με μυαλό, σκέψη, εσωτερική ανησυχία και εσωτερική συγκρότηση. Σιχαίνομαι τους ανθρώπους οι οποίοι είναι μόνο λόγια, συνήθως είναι κάτι τεμπέληδες και ψευτοσοσιαλιστές αυτοί. Δεν θέλω ούτε να τους ξέρω, ούτε να τους βλέπω, και φυσικά δεν θέλω να συνομιλώ. Και δεν θα τους κάνω την χάρη ποτέ.
Μας αρέσουν τα λόγια τα πολλά. Μας αρέσουν πάρα πολύ γιατί δεν μένει τίποτα, ούτε αυτά μένουν. Τίποτα δεν μένει από τα social media. Τα πέρνει ο αέρας, ο χρόνος τα σαρώνει και τα πετάει στις αποθήκες.Οτιδήποτε είναι να μείνει, θα μείνει ο κόσμος να χαλάσει."
Γιάννης Μπέζος
http://adrahti.blogspot.com/2020/10/dominium-commune.html
Γουλιέλμος Ὄκκαμ - dominium commune
[…] προϋπόθεση τῆς τελειότητας εἶναι ἡ φτώχεια. Αὐτὴ ἡ οὐσιαστικὴ προϋπόθεση γιὰ τὸν ἄνθρωπο ὑπῆρξε οὐσιαστικὴ καὶ γιὰ τὸν Χριστό: «Ὁποιοσδήποτε ἀπὸ σᾶς δὲν ἀπαρνηθεῖ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μαθητής μου». Τὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο δὲν ἐπιδέχεται ἑρμηνευτικὲς ταχυδακτυλουργίες. Δὲν σημαίνει ἁπλῶς παραίτηση ἀπὸ τὴ χρήση μιᾶς περιουσίας στὴν ὁποία ὑπάρχουν δικαιώματα. Ἀποτελεῖ, τὸ δίχως ἄλλο, π λ ή ρ η παραίτηση ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν περιουσία ὡς τ έ τ ο ι α. Ὁ Χριστὸς δὲν δίδαξε τὴν (ἀφηρημένη) θεωρία τῆς πενίας: ἔδωσε στὴ θεωρία τῆς ἀπόλυτης paupertas συγκεκριμένο νόημα, πραγματώνοντας καὶ ὁ ἴδιος τὴν πενία ὡς βασικὴ ἀξία. […] Οἱ Ἀπόστολοι, ἀρνούμενοι νὰ σφετεριστοῦν ὁτιδήποτε, ἀκολούθησαν καὶ μιμήθηκαν τὸν Ἰησοῦ. Ἔτσι, υἱοθέτησαν ἕνα παρόμοιο τρόπο ζωῆς (ἀνάλογο, ὄχι ἴδιο) μὲ ἐκεῖνον ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ εἶχαν ἀκολουθήσει, καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν ἀκολουθήσει, ἂν ὁ Ἀδὰμ δὲν εἶχε ὑποπέσει στὸ ἁμάρτημα:
http://anastasiosk.blogspot.com/2020/11/blog-post_785.html
Πάπας Φραγκίσκος
Μόλις ακούσαμε το απόσπασμα από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου που βρίσκεται αμέσως πριν από την αφήγηση του Πάθους του Χριστού. Πριν εκδηλώσει την αγάπη Του για εμάς στο Σταυρό, ο Ιησούς μοιράζεται τις τελευταίες Του ευχές.
Μας λέει ότι το καλό που κάνουμε σε έναν από τους μικρότερους αδελφούς μας - είτε αυτοί είναι πεινασμένοι, είτε διψασμένοι, ξένοι, αναγκεμένοι, άρρωστοι ή φυλακισμένοι - το κάνουμε σε Εκείνον (βλ. Ματ 25:37-40). Με αυτόν τον τρόπο, ο Κύριος μας δίνει τη «λίστα δώρων» Του για την αιώνια γαμήλια γιορτή που θα μοιραστεί μαζί μας στον ουρανό. Αυτά τα δώρα είναι τα έργα του ελέους που κάνουν τη ζωή μας αιώνια. Ο καθένας από εμάς μπορεί να ρωτήσει: Κάνω άραγε πράξη αυτά τα έργα; Κάνω κάτι για κάποιον που έχει ανάγκη; Ή κάνω το καλό μόνο για τους αγαπημένους μου και τους φίλους μου; Βοηθάω κάποιον που δεν μπορεί να μου το ανταποδώσει; Είμαι φίλος ενός φτωχού; Και υπάρχουν πολλές άλλες παρόμοιες ερωτήσεις που μπορούμε να θέσουμε στον εαυτό μας. «Εκεί είμαι», σας λέει ο Ιησούς, «Σας περιμένω εκεί, που λίγο σκέφτεστε και ίσως να μην θέλετε καν να κοιτάξετε: εκεί· στους φτωχούς». Είμαι εκεί, όπου η επικρατούσα νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία η ζωή είναι καλή αν είναι καλή για μένα, δεν περιμένει να είμαι. Είμαι εκεί. Ο Ιησούς λέει επίσης αυτά τα λόγια σε εσάς, τους νέους, καθώς ξεκινάτε να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας στη ζωή.
Ας πάμε πίσω στο 1996-97. Στις ωραίες εποχές της αφθονίας που τις αναπολούμε τώρα και κλαιγόμαστε. Τότε λοιπόν, το περιοδικό Metal Hammer κυκλοφόρησε ένα τεύχος με δώρο ένα cd το οποίο είχε τραγούδια από την ελληνική σκηνή του heavy metal. Μέσα στα συγκροτήματα αυτά υπήρχε κι ένα που μου έκανε τρομερή εντύπωση. Οι En-Garde. O τρόπος που αναμίγνυαν το gothic με το heavy metal ήταν για την εποχή (και για τα κάφρικα κατά κύριο λόγο γούστα των Ελλήνων οπαδών) αρκετά πρωτότυπος. Ακόμα και στο εξωτερικό η σκηνή αυτή με τα γυναικεία φωνητικά ήταν στα αρχικά της στάδια και συνοδεύονταν από death metal ανδρικά φωνητικά απαραιτήτως.
Το να σκέφτεσαι το παρελθόν δεν είναι πάντα λάθος και δεν οδηγεί πάντα σε κάποιο είδος κατάθλιψης ή μελαγχολίας. Μπορεί να βγάλεις κάποια πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Για παράδειγμα σκέφτεσαι κάποιον ανεκπλήρωτο έρωτα. Ξέρεις, από αυτούς που λες πως δεν θα τους ξεπεράσεις ποτέ. Που τότε σε πλήγωσε πολύ. Και το σκέφτεσαι ξανά σήμερα και διαπιστώνεις πως δεν ξέρεις ούτε τι κάνει το άτομο, του οποίου τη φωνή δεν αντεχες να μην ακούσεις μια μέρα, ούτε καν αν ζει ή πέθανε. Καταλαβαίνεις πως η ζωή είναι τόσο σοβαρή και δύσκολη όσο της επιτρέπεις εσύ να είναι. Μια φάρσα είναι το όλο πράγμα, πότε κακόγουστη και πότε πετυχημένη αλλά πάντα μία φάρσα.
Μας αποχαιρέτησε και ο Μαραντόνα και πήγε να τριπλάρει στην αιωνιότητα. Ένας χαρισματικός ποδοσφαιριστής, ένας επαναστάτης αλλά και ένας επιρρεπής στις καταχρήσεις και κάθε είδους βλαβερές απολαύσεις άνθρωπος. Πολλά θα γραφτούν, πολλοί θα πάνε να περάσουν διάφορα ιδεολογήματά τους και κολλήματά τους χρησιμοποιώντας τον Ντιεγκίτο αλλά τελικά όλα που θα γραφτούν θα είναι βλακείες. Γιατί τίποτα δεν μετρά πραγματικά περισσότερο από τούτο. Ότι ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ήταν ένας θεός του ποδοσφαίρου. Και παρ' ότι ήταν θνητός θεός, εντούτοις για τους φίλους του αθλήματος θα παραμείνει αθάνατος.
Γυρίζω καμιά φορά πίσω στα παλιά. Τα ξανασκέφτομαι. Ανθρώπους, καταστάσεις, επιλογές, αποφάσεις, παραλείψεις. Τα κοιτάζω με μια κάποια μελαγχολία, με κάποια δόση μετάνοιας κάποια από αυτά. Δεν αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν τα έκανα αλλιώς, είμαι σίγουρος ότι πάλι θα βρισκόμουν στην ίδια κατάσταση ακόμα κι αν είχα πάρει ακριβώς τις αντίθετες αποφάσεις. Ξέρετε, γνώρισα κάποιους εξαιρετικούς ανθρώπους με τους οποίους τελικά δε κράτησα επαφή. Χαθήκαμε. Αλλά έτσι είναι αυτά. Γνωρίζεις ανθρώπους αξιόλογους, έχεις μια κάποια σχέση μαζί τους και μετά τους χάνεις για τον Α ή Β λόγο. Δεν έχει σημασία. Έτσι είναι η ζωή. Τι μένει στο τέλος; Δεν έχω ιδέα. Μπορεί και τίποτα. Μπορεί και πολλά.
Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος, ύστερα από δωδεκαήμερη νοσηλεία στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», θα συνεχίσει την αναγκαία θεραπευτική αγωγή κατ΄οίκον στην Αθήνα.
Δοξάζοντας τον Θεό για την εξέλιξη της σοβαρής δοκιμασίας που είχε με τον κορωνοϊό, ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αλβανίας εξέφρσε την ευγνωμοσύνη του προς τους ιατρούς και τους νοσηλευτές της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας υπό την ηγεσία της Καθηγητρίας κ. Αναστασίας Κοτανίδου.
Ναι, πολλές φορές στη ζωή(ή και μία και καλή) παίρνεις λάθος δρόμο. Το θέμα είναι τι κάνεις ή τι μπορείς να κάνεις μόλις το συνειδητοποιήσεις. Μπορείς να γυρίσεις πίσω και να πάρεις μια άλλη διαδρομή. Εδώ βέβαια υπάρχουν κάποια θέματα. Αν έχεις προχωρήσει πολύ, έχεις το κουράγιο να γυρίσεις πίσω; Και αν γυρίσεις είσαι σίγουρος πως η διαδρομή που θα διαλέξεις θα είναι η σωστή; Ή ακόμα, είσαι σίγουρος πως έχεις το χρόνο να γυρίσεις πίσω και να πάρεις μιαν άλλη διαδρομή;
Ἡ Ἐκκλησία γιορτάζουμε σήμερα τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου. Ἕνα πραγματικὸ γεγονὸς ποὺ συνέβη «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ», ὅταν ἡ Μαρία ὁδηγήθηκε στὸ Ναὸ τοῦ Σολομῶντος γιὰ νὰ τὴν ἀναλάβουν οἱ ἱερεῖς νὰ τὴν προστατεύσουν, νὰ τὴν ἀναθρέψουν (μαζὶ μὲ ἄλλα παιδιά, ἀγόρια καὶ κορίτσια ποὺ ζοῦσαν ἐκεῖ ἀφιερωμένα) καὶ μετὰ τὴν ἡλικία τῶν 12 ἐτῶν νὰ τὴν παντρέψουν, σύμφωνα μὲ τὰ ἱερὰ ἱσραηλιτικὰ ἔθιμα.
Βεβαίως τὸ πραγματικὸ ἐκεῖνο γεγονὸς ἔχει τὴ θεολογική του ἑρμηνεία· «εἰσῆλθε στὸ Ναὸ τοῦ Θεοῦ, αὐτὴ ποὺ ἐπρόκειτο νὰ ἐπιτρέψει τὸ Θεὸ νὰ εἰσέλθει μέσα της κι ἔτσι νὰ ἀλληλοπεριχωρηθεῖ ὁ Θεὸς μὲ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ βεβαιώνουμε τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἐλπίζουμε στὴ βέβαιη θέωση τοῦ ἀνθρώπου».
Γεμάτος ο τόπος με άτομα που νομίζουν πως ο λόγος τους μετράει παραπάνω, πως κατέχουν κάποια εξέχουσα θέση, πως έχουν μια κάποια σοφία κλπ. Εν τω μεταξύ όσο πιο μεγάλη ιδέα έχουν για τα μούτρα τους τόσο πιο ανθρωπάκια είναι στην πραγματικότητα. Και αξιώνουν όλοι αυτοί ένα είδος σεβασμού και μια αναγνώριση και άλλα παρόμοια. Μωρέ άντε κοιτάξτε τη δουλειά σας. Με σας θα ασχολούμαστε τώρα. Δεν αδειάζουμε, κάποιαν ετέρα φορά.
Ναι, σου λέει ο άλλος, πρέπει να υπάρχει μίσος και μάλιστα μίσος ταξικό. Μπα; Τι μας λες; Ε,λοιπόν εγώ, που δε μου αρέσει και να κρύβομαι, μισώ σχεδόν όλο τον κόσμο χωρίς να μας χωρίζουν ταξικές διαφορές. Δε θέλω ψευτοδικαιολογίες γι' αυτά που αισθάνομαι. Μισώ όποιον δε συμφωνεί μαζί μου σε ο,τιδήποτε και πιστεύω πως όσοι είναι του σιναφιού μου πρέπει να έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι τους καπνίσει. Όλοι οι άλλοι πρέπει να ζουν με περιορισμούς. Και αυτό είναι πρόοδος και δημοκρατία αλλιώς να καεί ο κόσμος όλος. Κατεβαίνω στις επόμενες εκλογές;
Γκρινιάζουν κάποιοι(κι εγώ μέσα σ' αυτούς) πως δεν τους καταλαβαίνουν οι γύρω τους. Και όταν λέμε "γύρω" μπορεί να είναι συνεργάτες,φίλοι,συγγενείς, οποιοσδήποτε. Λογικό είναι. Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα μοναδικό τρόπο να αντιλαμβάνεται τα πράγματα, να δρα και να αντιδρά. Οπότε ναι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα κανείς να μη σε καταλαβαίνει. Ή ακόμα κι αυτός που λέει ότι σε καταλαβαίνει να λέει ένα αθώο ψέμα για να γλιτώσει από κάμποση γκρίνια. Δεν είναι αυτός λόγος ούτε για χωρισμούς ούτε για απογοητεύσεις. Η ζωή ουσιαστικά αυτό είναι. Ένας πολύβουος μοναχικός δρόμος. Μπορείς να ελπίζεις σε κάτι άλλο, όχι όμως και να το απαιτείς. Και καλό είναι να ξέρεις και τις πιθανότητες που υπάρχουν.
Πρέπει να βλέπεις τα πράγματα με μια στωικότητα. Σαν αυτά που συμβαίνουν γύρω σου, μικρά ή μεγάλα, να μη σε αφορούν. Να συμβαίνουν σε κάποιον άλλο, κάπου αλλού. Ίσως και με μια απάθεια, νιρβανοειδούς τύπου. Αλλιώς ούτε δυο λεπτά δεν θα αντέξεις. Ή θα φουντάρεις εσύ ή θα φουντάρεις κάποιον άλλο. Έτσι είναι τα πράγματα σήμερα. Πιεστικά και μουντά. Υπομονή μέχρι να έρθει κάτι καλύτερο(;).
Ναι, ο Covid λογικά και μετά τη δημιουργία τόσων εμβολίων θα αποτελεί σύντομα μια πολύ άσχημη ανάμνηση. Θα είναι παρελθόν από την καθημερινότητά μας(λατρεύω να βάζω μελλοντικό χρόνο και τη λέξη "παρελθόν στην ίδια πρόταση). Αλλά θα έχει αφήσει ένα ισχυρότατο ίχνος στην ανθρωπότητα. Τίποτα δε θα είναι ίδιο. Η θρησκεία, η επιστήμη, η ιδεολογία, η πολιτική, η κοινωνική ζωή, η οικονομία, όλα θα επηρεαστούν και θα αλλάξουν είτε με γοργό είτε με αργό ρυθμό. Θα δούμε τι αλλαγές θα είναι αυτές και πως θα γίνουν. Κάποιες λογικά θα τις προλάβουμε, κάποιες άλλες μάλλον όχι. Όταν ζεις την εποχή μεγάλων κινήσεων δεν είναι και ό,τι καλύτερο αλλά τι να κάνουμε. Έτσι το έφερε η μοίρα...
Είναι γεγονός πως όλη αυτή η νοσηρή ατμόσφαιρα δίνει ένα ενδιαφέρον στην καθημερινότητα. Να βγαίνεις έξω και να ξέρεις πως κυκλοφορεί μια δυνητικά θανατηφόρα ίωση η οποία μεταδίδεται τόσο εύκολα. Εκτός κι αν έχεις βαρεθεί τη ζωή σου οπότε, ε, φαντάζομαι πως δε σε πολυνοιάζουν όλα αυτά και είσαι σε κατάσταση "όσα πάνε κι όσα έρθουν". Κι αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι. Γιατί όχι; Δεν είναι και λίγοι αυτοί που βλέπουν κάπως λυτρωτική την όλη κατάσταση. Ναι, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σκέφτεται ένας άνθρωπος. Όπως και να έχει, η ζωή θα συνεχίσει να κυλάει είτε είμαστε εμείς εδώ αύριο, είτε όχι. Και θα συνεχίσει χωρίς να κοιτάξει τις απόψεις ή τις πεποιθήσεις μας. Όπως το ποτάμι δε σταματάει αν θανατωθούν τα ψάρια και τα καβούρια που ζουν μέσα του.
Οι Αρχιεπίσκοποι Ελλάδος και Αλβανίας ασθενούν και ο Πατριάρχης Σερβίας "έφυγε" χτυπημένος από τον κορωνοϊό. Ναι, έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Δεν κάνει εξαιρέσεις η αρρώστια ή ο ιός στην παρούσα περίπτωση. Και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Αν δεν αρρώσταινε κανένας Ορθόδοξος κληρικός ή αν υπήρχε ένα είδος άβατου εντός των ναών, αργά ή γρήγορα αυτό θα μαθευόταν και τότε η ελευθερία του ανθρώπου να ακολουθήσει τον Θεό θα πήγαινε περίπατο. Θα έτρεχαν όλοι ξοπίσω Του να σωθούν.
Μόλις τελείωσα την ανάγνωση ενός καταπληκτικού βιβλίου. Πρόκειται για το "Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος" του Charles Maturin.Το βιβλίο γράφτηκε το 1820, ο συγγραφέας είναι Ιρλανδός προτεστάντης κληρικός και το έργο του θεωρείται, δικαιότατα θα έλεγα, ως ένα αριστούργημα της γοτθικής λογοτεχνίας.
- Πάνω από δέκα μέρες πέρασαν από την έναρξη του lockdown και τα κρούσματα αντί να μειώνονται, αυξάνονται. Νομίζω πως είναι καιρός να ανησυχήσουμε...
- Πρώτη φορά αρχιεπίσκοπος άρρωστος με επικίνδυνη ασθένεια και δεν ακούγεται τσιμουδιά για διαδοχή. Το ίδιο και για τη κενή θέση στο Λαγκαδά. Για τέτοιο φόβο μιλάμε πια...
Khukuri ή khukri είναι το εμβληματικό μαχαίρι των θρυλικών Gurkha του Νεπάλ(δίτε στα https://tragoudiglarou.blogspot.com/2017/04/gurkhas-200.html και https://tragoudiglarou.blogspot.com/2016/05/gurkha-h.html ). Συνέλλεξα μερικά βίντεο που δείχνουν τον τρόπο που χρησιμοποιούν το θρυλικό μαχαίρι τους οι τρομεροί πολεμιστές. Θα ακολουθήσει κ άλλο ένα αφιέρωμα στα κατορθώματα των Gurkha.To πρώτο βίντεο δείχνει "τον χορό του Khukri" όπως τον εκτελεί από ένα τάγμα Gurkha
Ο πατέρας Αντώνιος από την «Κιβωτό του Κόσμου» κέρδισε το Βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη με ομόφωνη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου. Ανατρέξαμε σε παλαιότερες συνεντεύξεις του και συγκεντρώσαμε 12 «διαμάντια» που μας συγκίνησαν.
1. «Κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να σ’ το λύσει ο άλλος. Είμαι εδώ και σου απλώνω το χέρι. Θες να σηκωθείς στα πόδια σου; Αυτό είναι το ερώτημα. Αν έχεις βολευτεί στο να σε λυπούνται, δεν έχεις θέση στην “Κιβωτό”. Αν θες βοήθεια για να σταθείς όρθιος, είμαστε εδώ. (protothema.gr)
2. Αφού συγκινούμαστε και με τα ζωάκια όταν είναι σε άσχημη κατάσταση, πόσο μάλιστα με τους ανθρώπους που έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο, σαν τα αδέσποτα ζώα να βρίσκονται στο δρόμο. Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους. (eleftheriaonline)
Από μικρός, απ' όσο με θυμάμαι, είχα μια τάση για νομαδισμό. Μη φανταστείτε ταξίδια σε εξωτικές χώρες της Ασίας και της Αφρικής με μια τσάντα στη πλάτη. Όχι, ταξίδια τέτοιου τύπου δεν είναι του γούστου μου. Γενικά τα τουριστικά ταξίδια δηλαδή δεν είναι του γούστου μου.
Μιλάω για άλλου τύπου νομαδισμό. Είχα μια τάση να φεύγω για κάμποσο καιρό από παρέες, από ομάδες, από συναναστροφές, από δουλειές αργότερα.
Αυτός ο νομαδισμός με ακολούθησε και αργότερα, μέχρι σήμερα.
Νέος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γενεσίου Θεοτόκου Δαδιάς, της Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος, προτροπή του οικείου Μητροπολίτου, εξελέγη υπό της αδελφότητος αυτής, τη Δευτέρα, 16 του μηνός Νοεμβρίου ε.ε. ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Θεόφιλος Βασιλάκος, διαδεχόμενος τον απελθόντα Ηγούμενο Αρχιμ. Ελπιδοφόρο Λημναίο, ο οποίος πρόσφατα προσελήφθη υπό της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας του Αποστόλου Μάρκου.
Ακολούθησε η εκλογή των μελών του Ηγουμενοσυμβουλίου της Μονής για την προσεχή τριετία 2021-2023.
Στη συνέχεια ο νεοεκλεγείς Ηγούμενος συνοδευόμενος από μέλη της αδελφότητος εγένετο δεκτός από τον οικείο Επίσκοπο, Σεβ. Μητροπολίτη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνό, ο οποίος συνεχάρη τον εκλεγέντα Ηγούμενο και τα μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου, ευχηθείς εις αυτούς τα κράτιστα παρά Κυρίου. Παράλληλα ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την ευαρέσκειά του προς τον απελθόντα Ηγούμενο για την επί μία δεκαετία (2010-2020) σεμνή και καρποφόρο διακονία του.
Οι Aghori είναι οπαδοί μιας ινδουιστικής αίρεσης που πιστεύεται ότι είναι 1000 ετών. Αυτοί οι ασκητές συχνά θεωρούνται σαν sadhus (σανσκριτικά για τον «καλό / άγιο άνθρωπο») και έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους στην επίτευξη του moksha (που σημαίνει «απελευθέρωση»). Σε αντίθεση με άλλους sadhus, ωστόσο, οι Aghori ακολουθούν μια μη συμβατική και ριζοσπαστική πορεία προς τη φώτιση.
Αυτές οι πρακτικές θεωρούνται αντιφατικές με τον ορθόδοξο Ινδουισμό, και οι Aghori έχουν κερδίσει τη φήμη ως το πιο τρομακτικοί sadhus στην Ινδία. Οι Aghori λέγεται επίσης ότι είναι ιδιαίτερα σεβαστοί. Λοιπόν, ποιοι είναι οι Aghori και ποιες είναι οι πρακτικές που τους έχουν χαρίσει τη τρομερή φήμη τους;
- Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αλλά τελικά πεθαίνει.
- Να μη χωνεύεις την Εκκλησία το καταλαβαίνω. Το να μη σέβεσαι τη μνήμη ενός νεκρού μόνο και μόνο για να γράψεις μια εξυπνάδα στο διαδίκτυο ή για να προσπαθήσεις με άλματα να αποδείξεις τη λογική σου και να την επιβάλλεις απλά δείχνει το ήθος που (δεν) κουβαλάς.
- Μπα; Κοινό κείμενο της ορθολογιστικής (εδώ γελάμε τρανταχτά) αριστεράς για την ανάγκη να πραγματοποιηθεί η πορεία για το Πολυτεχνείο. Εκεί δεν θα πάει ο κορωνοϊός, είναι πιστός και πάει μόνο στις εκκλησίες; Προσωπικά καρφάκι δε μου καίγεται ούτε για τις παρελάσεις στις εθνικές γιορτές που δεν έγιναν ούτε για την πορεία για το Πολυτεχνείο. Τίποτα δεν τιμούν και κανείς δε νοιάζεται πια. Φιέστες είναι κενές περιεχομένου ουσιαστικά. Αλλά αυτό το "με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω" μου τη βαράει λιγάκι.
Με αφορμή τις ευχαριστίες του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου προς τους θεράποντες ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» στην Αθήνα, ( Ευχαριστήριος χαιρετισμός του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου), η Ιερά Αρχιεπισκοπή Τιράνων κοινοποιεί τις απόψεις που επίμονα τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος σχετικά με την ανάπτυξη των θετικών επιστημών και της τεχνολογίας.
Του Μητροπολίτου πρ. Όρους Λιβάνου κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Μετάφραση από τα Αραβικά: Roni Bou Saba
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2020/11/george-khodr.html
Ο φανατισμός είναι ένα φαινόμενο στις μονοθεϊστικές θρησκείες. Θα περιορίσω όμως την μελέτη στον χριστιανισμό διότι όποιος κατηγορεί τον εαυτό του πλησιάζει τον Θεό και όποιος κατηγορεί τον άλλο σπανίως δικαιώνεται. Χαρακτήρισα τον φανατισμό ως θρησκευτικό και δεν είπα θρησκευματικός (από το θρήσκευμα) γιατί αυτά συνδέονται μεταξύ τους σαν το αίτιο με το αιτιατό. Το θρήσκευμα προέρχεται από την θρησκεία και την φέρει. Ο θρησκευματικός φανατισμός είναι πιο κοντά στο πολιτικό συναίσθημα ή είναι πάντα σε ανάμειξη με την κοινωνική κατάσταση κάποιας θρησκείας ή κάποιου θρησκεύματος. Αυτό είναι και μια φυλετική υπερηφάνεια, και στον καλύτερο βαθμό είναι μια ιστορική υπερηφάνεια. Και αυτός, ο οποίος πέφτει στον φανατισμό μπορεί να είναι ο τελευταίος που προσεύχεται και νηστεύει.
Άρθρο του Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου
Στην εποχή μας μελλοντολογούμε πολύ. Αν δεν "κολλήσαμε" σε κάποιο βυζαντινό, ρομαντικό ή μαρξιστικό παρελθόν, κοπτόμαστε διαρκώς για το μέλλον (της Εκκλησίας, της ανθρωπότητος, των παιδιών μας).
Το παρελθόν δεν είναι πιά στα χέρια μας, το μέλλον είναι αβέβαιο και μόνο το παρόν μπορούμε να διαχειριστούμε. Αστραπιαία κι αυτό, επειδή μόλις το συνειδητοποιήσουμε έχει ήδη φύγει κι έχει γίνει παρελθόν. Τελικά, το "εδώ και τώρα" είναι η ευκαιρία" (Β΄Κορ.6,2) κάθε υπάρξεως.
Το να βλέπει κάποιος στο τώρα όλα τα άσχημα, και να ατενίζει στο μέλλον όλα τα ωραία, αποτελεί φρικιαστική ανισορροπία. Οδηγείται στο να μισεί το πλησίον και να "αγαπά" το μακρινό.
Όμως η αξία της ζωής φανερώνεται στο παρόν και κάνει το βίο μας ήρεμο και σφαιρικό. Ναί, υπάρχει μια ροπή στο μέλλον, όμως στην εποχή μας έγινε μανία καταδιώξεως.
https://www.ancient-origins.net/myths-legends-asia/thuggees-cult-assassins-india-002145
Οι Thuggees, σανσκριτική λέξη που σημαίνει απόκρυψη, ήταν μια οργανωμένη συμμορία επαγγελματιών δολοφόνων - μερικές φορές περιγράφεται ως η πρώτη μαφία στον κόσμο - που επιχειρούσε από τον 13ο έως τον 19ο αιώνα στην Ινδία. Μέλη της φανατικής θρησκευτικής ομάδας, που ήταν διαβόητα για τις τελετουργικές δολοφονίες τους που διέπραξαν στο όνομα της ινδουιστικής θεάς Κάλι, ήταν γνωστοί ως Thugs, μια λέξη που πέρασε στα κοινά αγγλικά κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής στην Ινδία και σημαίνει "κακοποιός".
Ο Thuggees επιχειρούσαν μπαίνοντας σε ομάδες ταξιδιωτών και κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους προτού τους αιφνιδιάσουν μέσα στη νύχτα και συνήθως να τους στραγγαλίσουν με μαντήλι ή θηλιά, μια γρήγορη και ήσυχη μέθοδος, η οποία δεν άφηνε αίμα και δεν απαιτούσε ειδικά όπλα. Στη συνέχεια, λήστευαν τα θύματά τους και τα έθαβαν προσεκτικά.
Παίρνοντας τα όπλα
Μια στρατιωτική επιχείρηση ξεκίνησε από το Μαρόκο στην ενδιάμεση ζώνη του Guerguerat κοντά στη Μαυριτανία, όπως ανακοινώθηκε την Παρασκευή.
Το έθνος της Βόρειας Αφρικής κατήγγειλε επίσης "τις προκλήσεις του Πολισάριο" στη Δυτική Σαχάρα - κάποτε μια αποικία της Ισπανίας με ακόμη αόριστο καθεστώς. Ταξινομήθηκε ως "μη αυτόνομη επικράτεια" από τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ).
Ο στόχος της τρέχουσας επιχείρησης είναι να "τερματιστεί η κατάσταση του αποκλεισμού" και "να αποκατασταθεί η ελεύθερη κυκλοφορία πολιτών και αγαθών" στο δρόμο που οδηγεί στη Μαυριτανία - του οποίου η ύπαρξη καταγγέλλεται από τους μαχητές της ανεξαρτησίας των Σαχράουι και τον οποίο η Ραμπάτ θεωρεί απαραίτητη για το εμπόριο της με την υποσαχάρια Αφρική.
Πολίτες χτυπημένοι από πολιτικές διαμάχες
Από το απόγευμα της Παρασκευής, τουλάχιστον 21.000 Αιθίοπες έχουν περάσει στο ανατολικό Σουδάν, σύμφωνα με τον περιφερειακό επικεφαλής της υπηρεσίας προσφύγων του Σουδάν, Alsir Khaled.
Πολλοί φοβούνται ότι θα χάσουν τα σπίτια και το βιος τους, ενώ κάποιοι χωρίζονται ακόμη και από τις οικογένειές τους καθώς εγκατέλειψαν τις έντονες και επώδυνες μάχες μεταξύ του στρατού της Αιθιοπίας και των αρχών της περιοχής Tigray.
Η Βόρεια περιφέρεια - που βρίσκεται ακόμη επισήμως σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εξακολουθεί να βρίσκεται υπό απαγόρευση κυκλοφορίας και επί του παρόντος παρατηρείται διακοπή των επικοινωνιών. Ως εκ τούτου, οι πληροφορίες που παρείχαν οι εξαντλημένοι και τρομοκρατημένοι πρόσφυγες που διασχίζουν τα σύνορα στη γειτονική χώρα είναι μερικές από τους πρώτες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων της σύγκρουσης που διαρκεί μέχρι τώρα περίπου μια εβδομάδα.
Όταν είσαι σοβαρός και όχι σοβαροφανής, όταν είσαι μετρημένος και μετριοπαθής και όχι μέτριος, όταν είσαι πραγματικά πνευματικός και όχι θρησκόληπτος, αυτό φαίνεται όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Για τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας ο λόγος που και εξαιρετική στάση κράτησε κατά το πρώτο κύμα της επιδημίας ή πανδημίας ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, αλλά και τώρα που αρρώστησε εκπέμπει φως πνευματικό. Με λίγα λόγια, με μεγάλο έργο, με γαλήνια παρουσία. Πραγματικά χαίρομαι που τον έζησα στην εποχή του αυτόν τον άνθρωπο.
ΥΓ. Τα συγκροτήματα που στολίζουν τις χαζομάρες που γράφω σήμερα είναι όλα ελληνικά.
Μη σας κάνει εντύπωση ο τρόπος που αντιμετωπίζει τους ιεράρχες ο Μητσοτάκης. Μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου μπαινόβγαιναν κολακεύοντας τον πατέρα του και ζητώντας του χάρες και ρουσφέτια. Ξέρει με ποιους έχει να κάνει και ξέρει και τι μυαλά κουβαλάνε οι λεγόμενοι "σκληροπυρηνικοί" πιστοί όπως ξέρει και ποια είναι πραγματικά η δύναμη της Εκκλησίας της Ελλάδος στην κοινωνία σήμερα. Γι' αυτό και δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει στη τελευταία επιστολή που του έστειλαν.
Κι αφού κάποιοι βρήκαν ως επιχείρημα τον Αστερίξ για να αποδείξουν πως κάτι "σκοτεινό και δαιμονικό" κρύβεται πίσω από τον Covid-19 εμείς τι να πούμε. Θα σιωπήσουμε και θα θαμπωθούμε από την πνευματική τους ακτινοβολία. Άλλωστε εδώ σχόλια δεν χωρούν. Ευτυχώς που εγώ δεν είμαι πνευματικό ανάστημα. Μάκαριοι εμείς, οι πτωχοί τω πνεύματι...
Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει αλλά αν προσπαθήσετε να κάνετε χιούμορ με κάποιον αυτός έχει περισσότερες πιθανότητες να εκνευριστεί(ή και να εξοργιστεί) με το λεπτό χιούμορ παρά με το χοντροκομμένο. Αυτό συμβαίνει διότι πολύ απλά το πρώτο δεν το καταλαβαίνει οπότε αισθάνεται μειονεκτικά ή ακόμα και ότι απειλείται ενώ το δεύτερο του είναι πολύ πιο οικείο. Πάνω κάτω το ίδιο συμβαίνει και με τις ιδέες, τις πολιτικές ή τις ιδεολογίες. Όσο πιο χοντροκομμένο, κραυγαλέο ή και βλακώδες είναι κάτι τόσο πιο εύκολα γίνεται αποδεκτό. Κύριο πρόβλημα λοιπόν είναι η έλλειψη χιούμορ. Ε, μόλις σας εξήγησα γιατί η ελληνική κοινωνία έχει τέτοια χάλια.
Αν και, για να σου πω την αλήθεια, αγαπητέ μου Μωρ, δεν καταλαβαίνω, πως μπορεί ποτέ να υπάρξει πραγματική δικαιοσύνη και ευημερία, όσο ισχύει η ατομική ιδιοκτησία και κάθε τι το κρίνετε με μέτρο το χρήμα - εκτός αν θεωρείτε πως το χειρότερο είδος ανθρώπου είναι δίκιο να 'χει τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, ή έστω είσαστε διατεθειμένος να θεωρήσετε ευημερούσα τη χώρα εκείνη όπου το χρήμα το κρατάει μια μικρή μειοψηφία - που μολαταύτα δεν είναι εντελώς ευτυχισμένη, ενώ όλοι οι άλλοι είναι δυστυχισμένοι και μόνο.
Η Ουτοπία, Thomas More, εκδ. Κάλβος
Κάποιοι ξεκινούν έναν πόλεμο για δέκα πιθαμές άγονης γης, κάποιοι άλλοι για να κυριαρχήσουν στα αλμυρά νερά-κάποιοι για τα πάντα και άλλοι για το τίποτε· όλοι τους όμως το κάνουν για τα κέρδη, για τη φτώχεια και για την περιστασιακή απόλαυση που προσφέρει η δράση σε όσους την αγαπούν· για τη χαρά της αλλαγής και για το φόβο της μόνιμης πατρίδας· για την επίγνωση των παθών τους, για την ελπίδα του θανάτου και για τον θαυμασμό που τρέφουν για το φανταχτερό ένδυμα που θα φοράνε όταν θα πεθάνουν.
-Απέναντι από το σπίτι μου χθες το πρωί, στη κεραία που βρισκόταν στη ταράτσα ενός γειτονικού σπιτιού, δυο κιρκινέζια φλέρταραν...Τι όμορφη που γίνονται η πόλη όταν δεν πολυκινούνται οι άνθρωποι
-Αυτός είναι ο κόσμος. Οι ισχυροί σε πουλάνε χωρίς δεύτερη σκέψη(βλ. Ρώσοι τους Αρμένιους), οι βάρβαροι(Αζέροι, Τούρκοι ίδια φάρα είναι) επικρατούν και οι "δίκαιοι"(βλ. ΟΗΕ) δεν κάνουν ποτέ τίποτα. Και σε μικρότερη κλίμακα, σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων, τα ίδια δε γίνονται;
Αποτελεί γεγονός κοινής αποδοχής το γεγονός του ότι με το που αποχώρησε ο αείμνηστος Ken το 1980 από τους Uriah Heep, το σχήμα δεν κατάφερε να μεγαλουργήσει ποτέ ξανά. Και μόνο αυτό, φτάνει και περισσεύει ώστε να αποφανθούμε πως χθες το απόγευμα έκλεισε άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο της μουσικής που αγαπάμε…
Τιμά ο Χρήστος Κισατζεκιάν
Στο Ναγκόρνο Καραμπάχ οι Αρμένιοι υπέστησαν συντριπτική ήττα, καθώς ο αζερικός στρατός κατέλαβε την στρατηγικής σημασίας πόλη Σούσι. Ο κίνδυνος για την κατάληψη όλης της Δημοκρατίας του Αρτσάχ ήταν πλέον ορατός. Στο σημείο αυτό επιτεύχθηκε μια συμφωνία, με την μεσολάβηση της Μόσχας, που δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον για ολόκληρη την περιοχή της Υπερκαυκασίας- εφόσον βεβαίως η συμφωνία αυτή τηρηθεί ως έχει, και δεν υπάρξουν επιπλοκές, όπως η είσοδος τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Αζερμπαϊτζάν ή μια αντιρωσική εξέγερση στην Αρμενία. Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρει τα κύρια σημεία της συμφωνίας και τις συνέπειες που αυτή θα έχει για τους συμβαλλόμενους: Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν και Ρωσία.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
Ο πόλεμος στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ έπαυσε επισήμως και η Ρωσία μετατρέπεται σε εγγυητή της ασφάλειας της περιοχής μεταφέροντας εκεί στρατεύματα. Έτσι κατέστη δυνατή η αποτροπή μιας καταστροφικής εξέλιξης γεγονότων για τους Αρμένιους, αλλά η αγανάκτησή τους για το ό,τι συνέβη είναι τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα επανάσταση και την πτώση του Πασινιάν. Σε ποια συμφωνία κατέληξαν Μόσχα, Μπακού και Ερεβάν;
Του Ντμίτρι Μπαβιρίν
ΠΗΓΗ: https://vz.ru/
Τα κύρια σημεία της συμφωνίας έχουν ως εξής:
- Αν δεν έχεις επιδέξιο πισινό δεν μπορείς να φορέσεις μεταξωτό βρακί. Ομοίως αν είσαι τζομπάνης(δώστε βάση στην προφορά) δεν μπορείς να κάνεις τηλεκπαίδευση. Είναι τόσο απλή η ζωή τελικά...
- Αλλά μας κάνουν τη χάρη, λέει το υπουργείο, και δε θα βάλουν απουσίες σήμερα στα παιδιά γυμνασίου και λυκείου. Σαν να είπαν σε καθηγητές και μαθητές να πάνε για μάθημα στο 79ο σχολείο Αθηνών. Φτάνοντας εκεί βλέπουν πως το σχολείο δεν υπάρχει. Και αντί να τους πει συγνώμη το υπουργείο για την ταλαιπώρια, να τους πει πως τους κάνει χάρη και δεν θα τους βάλει απουσίες που δεν μπήκαν στις τάξεις που δεν είχαν κτιστεί.
Ο πρώην πρόεδρος Έβο Μοράλες επέστρεψε τη Δευτέρα στη Βολιβία, την επομένη της ορκωμοσίας ως προέδρου του δελφίνου του, Λουίς Άρτσε, ένα χρόνο μετά την παραίτησή του και την αναχώρησή του από τη χώρα έπειτα από την αμφισβήτηση της επανεκλογής του για τέταρτη θητεία.
"Ένα μέρος της ζωής μου παραμένει στην Αργεντινή έπειτα από 11 μήνες" εξορίας σε αυτή τη χώρα, είπε ο Μοράλες πριν διασχίσει πεζός τη διασυνοριακή γέφυρα που συνδέει την πόλη Λα Κιάκα, στη βόρεια Αργεντινή, με εκείνη της Βιγιαζόν, στη νότια Βολιβία, σύμφωνα με δημοσιογράφους του AFP.
Αφότου διέφυγε στο Μεξικό, ο Μοράλες κατέφυγε στη συνέχεια στην Αργεντινή.
- Οι εκκλησίες είναι τα μόνα μέρη που ενώ είναι άδεια από κόσμο σφύζουν από ζωή ενώ μπορεί όταν είναι γεμάτες να μην υπάρχει μέσα ούτε ψυχή.
- Όταν αποφασίζω να δω τη μοίρα μου στα άστρα έχει πάντα συννεφιά! Να ανησυχήσω;
- Καλώς μας ήρθε το νέο lockdown(με συγχωρείτε κύριε Μπαμπινιώτη),καλοφάγωτο και καλοχώνευτο!
- Έτσι είναι. Οι τσάμπα μαγκιές και οι "επαναστάσεις" τύπου "μαζευόμαστε στις πλατείες και αγνοούμε τα μέτρα" οδηγούν σε κλείσιμο. Τώρα γιατί πρέπει να πληρώσουν μαγαζιά,εστιατόρια και γυμναστήρια το "επαναστατικό πνεύμα" κάποιων ηλίθιων, τι να πω, θα σας γελάσω.
"Οι άνθρωποι εξορίζουν τη συνείδησή τους και βάζουν στη θέση της την πατρίδα. Όλες οι αμαρτίες της χώρας θα βγουν τώρα στην επιφάνεια-απαίσιες και ξεδιάντροπες.....................
...................η ιστορία του ανθρώπου πρέπει να γραφεί μέσα από την ενωμένη προσπάθεια όλων των φυλών του κόσμου. Γι' αυτό είναι μεγάλο κακό να ξεπουλάει κανείς τη συνείδησή του για πολιτικούς λόγους και να κάνει τη χώρα του είδωλο και να την προσκυνάει.
"Σύντομα, όμως",φώναξε με θλιβερό και επιβλητικό ενθουσιασμό,"θα πεθάνω και δε θα νιώθω πια ό,τι νιώθω τώρα. Σύντομα αυτή η αβάσταχτη δυστυχία θα τελειώσει. Θ' ανέβω στην πυρά θριαμβευτικά και θ' αγαλλιάσω με τον πόνο στις βασανιστικές φλόγες. Το φως της πυρκαγιάς θα σβήσει, τις στάχτες μου θα τις σκορπίσει στη θάλασσα ο αγέρας. Το πνεύμα μου θα αναπαυθεί εν ειρήνη, ή αν σκέφτεται, σίγουρα δεν θα σκέφτεται έτσι. Αντίο!"
Φρανκενστάιν, Mary Shelley, εκδ. Οξύ
Η Εκκλησία λοιπόν, με την οποία σχετιζόμαστε εμφανίζεται συχνά έτσι. Αφομοιωμένη από την ιστορία, κάποτε μέχρι συμβιβασμού, μετέχει στην παρακμή της ή και την προκαλεί, εκεί όπου της έχει δοθεί να πρυτανεύει. Γίνεται αντικείμενο σκανδάλου. Είναι δραματικό, διότι οι άνθρωποι παίρνουν θέση έναντι του Χριστού- και συχνά απομακρύνονται απ' Αυτόν- ανάλογα με τη διαγωγή εξεχόντων μελών της Εκκλησίας. Πολλοί απ' αυτούς γίνονται παραπέτασμα που σταματά το θείο φως, εμποδίζοντάς το να φωτίσει τις καρδιές των ανθρώπων. Την ροή της ιστορίας δεν υπάρχουν μόνο οι άγιοι· υπάρχουν κι εκείνοι που διευθύνουν την Εκκλησία και είναι ικανοί για το καλύτερο ή το χειρότερο. Η ανθρώπινη καρδιά είναι ένα πεδίο όπου ο γερός σπόρος γειτονεύει με τα ζιζάνια: θα μεγαλώνουν πάντα μαζί, μέχρι το τέλος.
- Κορωνοϊός, τρελοί μουσουλμάνοι, πόλεμοι, φτώχεια, κατάθλιψη, σεισμοί και πλημμύρες. Εσείς με ποιον τρόπο θέλετε να φύγετε από τον μάταιο τούτο κόσμο; Η γκάμα μας είναι ευρεία και πολυποίκιλη.
- Αν παίρνεις τη ζωή στα σοβαρά, αυτή σε ανταμείβει με μια κατραπακιά
- Όταν συγκρούονται επιστήμη και θρησκεία χάνουν πάντα οι άνθρωποι.
- Φτιαγμένος από πατάτα και κόβει μαλλιά αν βάλεις και σκόρδο θα βγει σκορδαλιά
Ο πουρέας
- Μοιάζει ποντίκι, στον υπόνομο ζει, όμορφος είναι κι ας έχει λερωθεί
Ο αρωραίος
.jpg/220px-Dorothy_Day%2C_1916_(cropped).jpg)
Του Jim Forest
Το Καθολικό Εργατικό Κίνημα ιδρύθηκε το 1933 κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης από την Dorothy Day με την παρότρυνση του Peter Maurin. Είναι πιο γνωστό για τα σπίτια φιλοξενίας που βρίσκονταν σε υποβαθμισμένα τμήματα πολλών πόλεων, αν και υπάρχουν πολλά κέντρα Καθολικών Εργατών σε αγροτικές περιοχές. Το φαγητό, τα ρούχα, το καταφύγιο και η φιλοξενία δίδονται από μη αμειβόμενους εθελοντές σε όσους έχουν ανάγκη, ανάλογα με την ικανότητα του κάθε νοικοκυριού. Το 1995 υπήρχαν 134 καθολικές εργατικές κοινότητες , όλες εκτός από τρεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
"Ο κανόνας μας είναι τα έργα του ελέους", δήλωσε η Ντόροθι Ντέι. "Είναι ο τρόπος της θυσίας, της λατρείας, μια αίσθηση ευλάβειας."
Ακούμε συχνά πως για την περίοδο αυτή πρέπει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να μοιράσουμε αγάπη και καλοσύνη στους γύρω μας. Να γίνουμε φι...
