Αναζήτηση

Πολλές ψυχές πίστεψαν αυτά που έπρεπε να πιστέψουν και έζησαν μια ζωή καλή, ίσως και ευσεβή. Θα μπορούσαμε όμως να ρωτήσουμε: αυτές οι ψυχές γνώρισαν τον Λυτρωτή; Τον γνώρισαν μ' έναν τρόπο βαθύ και προσωπικό, όπως γνωρίζει κανείς τον καλύτερό του φίλο; Όπως γνωρίζονται ένας άνδρας και μια γυναίκα που αγαπιούνται βαθιά; Τον γνώρισα όπως πρέπει να γνωρίζουν αυτόν που μας είναι πιο εσωτερικός, πιο δικός μας κι από το ν ίδιο τον εαυτό μας; Ένα σύνολο γνώσεων(πιθανώς αληθινών) περί του Λυτρωτή αντικαθιστά δυστυχώς πολύ συχνά την προσωπική και ζωντανή γνώση του Λυτρωτή. Ενδέχεται μάλιστα αυτό το σύνολο των γνώσεων να τοποθετηθεί σαν οθόνη, σαν διάφραγμα μεταξύ της υπάρξεώς μας και του Ιησού. Κύριε, σε γνωρίζω αληθινά; Ή μήπως ξέρω μόνο ό,τι διάβασα ή ό,τι άκουσα για σένα;

Ο Χριστός δε θέλει να προσκολληθεί η ψυχή σε μια στιγμιαία θέα του προσώπου του και να περιορισθεί σ' αυτήν. Ο Ναθαναήλ είδε τον Ιησού και πίστεψε. Αλλά ο Ιησούς του λέει: "Μείζω τούτων όψει"(Ιωαν 1,51). Η χαρά της μακάριας θέας του Ιησού δεν πρέπει να σταματά την ορμή της βαθύτερης γνωριμίας. Πρέπει να την συνδαυλίζει, να την διεγείρει, σε συνεχή κίνηση προς συνάντησή του.

Να εξακολουθούμε χωρίς διακοπή την αναζήτηση του Ιησού.  "Αιτείτε και δοθήσεται υμίν"(Ματθ. 7,7). Ναι. Αλλά και κάτι άλλο! Να εξακολουθούμε την αναζήτηση ακριβώς επειδή βρήκαμε τον Ιησού. Όσο περισσότερο βρίσκετε, τόσο πιο πολύ θ' αναζητάτε. Δεν θα πάψουμε, μέχρι συντελείας του αιώνος, ν' αναζητούμε τον Χριστό. Η ανακάλυψη του Ιησού δεν θα εξαντλήσει την έρευνά μας, εφ' όσον δεν πετύχαμε την τελική, την πλήρη θέα. Θαυμάσια το είπε ο ιερός Αυγουστίνος! Ας αναζητούμε αυτό που έχει ήδη βρεθεί(Quaeramus inventum). 

Λεβ Ζιλέ, Ιησούς - Ατενίζοντας τον Σωτήρα, εκδ. Δόμος