Λατρεύω να βλέπω αυτά τα παιχνίδια εξουσίας να εκτυλίσσονται μπροστά μας με τόσο άγαρμπο τρόπο. Μου αρέσει να ακούω και τα έξαλα σχόλια ένθεν κακείθεν, άλλοι να αφορίζουν, άλλοι να μιλούν για θεοκρατικά καθεστώτα, άλλοι να επικαλούνται τον Πούτιν, άλλοι να λένε ότι τώρα είναι η ευκαιρία για ξεκαθάρισμα και να πετάξουμε τους παπάδες όξω από το μισθολόγιο, άλλοι να ένε για ελεύθερη από το κράτος Εκκλησία η οποία θα είναι πολύ πιο ισχυρή(για να κάνει τι άραγε και γιατί θέλει ισχύ η Εκκλησία όταν ο Χριστός την αποποιήθηκε;) κλπ.
Λοιπόν για να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά. Έχει δικαίωμα ο κάθε Επίσκοπος να απαγορεύει την είσοδο σε όποιον θεωρεί πως δεν πρέπει να εισέλθει στην εκκλησία; Έχει, όχι δικαίωμα, αλλά υποχρέωση θα έλεγα. Γιατί αυτός είναι που προστατεύει την ορθότητα της πίστεως κλπ. Τώρα αν δικαιολογείται μια τέτοια στάση (την οποία τήρησε ο Άγιος Αμβρόσιος έναντι του Θεοδοσίου του Α όταν ο δεύτερος κατέσφαξε τους αμάχους στον Ιππόδρομο) αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Και σηκώνει συζήτηση.
Μπορεί η Εκκλησία να "χαλάει τον κόσμο" για ένα θέμα της πολιτείας; Μπορεί. Ο καθένας μπορεί. Αναλόγως των δυνάμεών του φυσικά. Ότι επιλέχθηκε αυτό το ζήτημα και όχι κάποιο άλλο(δηλαδή ζήσαμε μια απίστευτη φτωχοποίηση των κοινωνικών στρωμάτων και δεν ακούστηκε κιχ στα τόσα νομοσχέδια, θα μπορούσε να πει κάποιος) είναι κι αυτό ένα θέμα.
Ένας διαχωρισμός πλήρης θα έκανε πιο ισχυρή την Εκκλησία; Πρώτον δεν είναι εύκολο να γίνει. Είναι τόσο μπλεγμένα τα πράγματα, τέτοια η δυσπιστία μεταξύ των δύο πλευρών, τόσα τα συμφέροντα(όχι απαραιτήτως με την κακή έννοια)που έτσι κι αποφασίσουν να τα λύσουν χωρίς αμοιβαία συμφωνία θα οδηγηθούμε σε πολύχρονο και πολυδάπανο δικαστικό αγώνα που καμία πλευρά δε θέλει. Ξέχωρα το πολιτικό κόστος, την κοινωνική αναταραχή, την είσοδο ξένων παραγόντων(π.χ. θα είναι εύκολο η Ρωσία να αναλάβει τη χρηματοδότηση και ενίσχυση της Εκκλησίας της Ελλάδος) και άλλα τέτοια. Επιπλέον, οι κληρικοί που μισθοδοτούνται σήμερα έχουν κατοχυρωθεί συνταγματικά(είναι αυτό που παρουσίασαν λέγοντας ψέματα διάφορα αριστερόστροφα κόμματα ως 10000 προσλήψεις κληρικών, η συνταγματική κατοχύρωσή τους ήταν) και δε μπορεί κανείς να τους "πετάξει έξω". Αυτά για να ξέρουμε τι λέμε. Άσε που θα ξεκινήσει μια διαδικασία ότι η πολιτεία πρέπει να επιστρέψει την περιουσία στην Εκκλησία, την οποία πήρε με αντάλλαγμα τη μισθοδοσία των κληρικών, η Εκκλησία θα πρέπει να πληρώσει φόρους για την περιουσία αυτή και άλλα πολλά που δε λύνονται εύκολα. Επιπλέον μια συνταγματική αναθεώρηση δεν είναι απλή υπόθεση καθώς υπάρχουν πολλοί βουλευτές που βγήκαν κερδισμένοι από την ανακατωσούρα αυτή.
Θα βγει μια ισχυρή Εκκλησία από το διαχωρισμό; Μόνο στη φαντασία κάποιων ανόητων φανατικών. Οι οποίοι αν δεν ήταν ανόητοι δε θα έλεγαν κι αυτά που λένε. Και μόνο η ιδέα σύγκρισης με την Κύπρο είναι αστεία. Δεν υπάρχει προεργασία που είναι απαραίτητη, δεν υπάρχει γνώση για να γίνει προεργασία, για να μη μιλήσω για τις διασπάσεις που θα ακολουθήσουν.
Εν κατακλείδι, γιατί βαρέθηκα κι εγώ ο ίδιος με αυτό το θέμα που καταπιάστηκα, το πιο πιθανό είναι πως θα δούμε μια μικρή κλιμάκωση ακόμα στο μέλλον κι από τις δυο πλευρές και μετά θα κοιτάξουν να συμμαζευτούν, πιθανόν να προχωρήσουν και σε μια συμφωνία μη εμπλοκής του ενός στα χωράφια του άλλου σε πιο μεγάλο βαθμό ακόμα και σε μια παύση αλληλοπροκλήσεων.
Γενικά, και χωρίς να ασχολούμαι με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, η Εκκλησία δεν είναι εύκολος αντίπαλος αλλά ούτε και τόσο ισχυρός όπως νομίζουν διάφοροι ανόητοι και από τις δύο πλευρές. Και πιστεύω πως μετά το Πάσχα, άντε μετά τις Ευρωεκλογές θα πάμε σε μια κάποια συνεννόηση. Αν θα μαζευτούν όλοι οι εμπλεκόμενοι, κανείς δε μπορεί να ξέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου