Κυριακή της Ορθοδοξίας

Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς αποφάσισε να πάει στη Γαλιλαία. Βρίσκει τότε το Φίλιππο και του λέει: «Έλα μαζί μου». Ο Φίλιππος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά, την πατρίδα του Ανδρέα και του Πέτρου. Βρίσκει ο Φίλιππος το Ναθαναήλ και του λέει: «Αυτόν που προανήγγειλε ο Μωυσής στο νόμο και οι προφήτες, τον βρήκαμε· είναι ο Ιησούς, ο γιος του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ». «Μπορεί από τη Ναζαρέτ να βγει τίποτα καλό;» τον ρώτησε ο Ναθαναήλ. «Έλα και δες μόνος σου», του λέει ο Φίλιππος. Ο Ιησούς είδε το Ναθαναήλ να πλησιάζει και λέει γι΄ αυτόν: «Να ένας γνήσιος Ισραηλίτης, χωρίς δόλο μέσα του». «Από πού με ξέρεις;» τον ρωτάει ο Ναθαναήλ. Κι ο Ιησούς του απάντησε: «Προτού σου πει ο Φίλιππος να ΄ρθείς, σε είδα που ήσουν κάτω απ΄ τη συκιά». Τότε ο Ναθαναήλ του είπε: «Διδάσκαλε, εσύ είσαι ο Υιός του Θεού, εσύ είσαι ο βασιλιάς του Ισραήλ». Κι ο Ιησούς του αποκρίθηκε: «Επειδή σου είπα πως σε είδα κάτω από τη συκιά, γι΄ αυτό πιστεύεις; Θα δεις μεγαλύτερα πράγματα απ΄ αυτά». Και του λέει: «Σας βεβαιώνω ότι σύντομα θα δείτε να έχει ανοίξει ο ουρανός, και οι άγγελοι του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν πάνω στον Υιό του Ανθρώπου».

Η παραπάνω ευαγγελική περικοπή μας διηγείται πως οι μαθητές βρήκαν τον Χριστό και τον ακολούθησαν. Λάθος. Μας διηγείται πως ο Χριστός βρήκε τους μαθητές και τους κάλεσε να Τον ακολουθήσουν. Όλη η παραπάνω διήγηση είναι η πραγματική ιστορία του Χριστιανισμού. Ένα λάθος που κάνουν οι χριστιανοί πιστοί , αλλά και πιστοί των θρησκειών , είναι ότι ψάχνουν να βρουν τον Θεό. Το λάθος που κάνουμε οι Χριστιανοί ανά τους αιώνες είναι ότι ψάχνουμε να βρούμε τον Χριστό. Όταν όμως ψάχνεις να βρεις κάποιον , τείνεις να του προσδίδεις χαρακτηριστικά που θα ήθελες να έχει. Και όσο περνά ο καιρός και εσύ ψάχνεις τόσο περισσότερα τέτοια φανταστικά χαρακτηριστικά του προσδίδεις, μέχρι που τελικά αυτά καλύπτουν πλήρως τα πραγματικά χαρακτηριστικά στοιχεία αυτού που ψάχνεις. Πολλές δε φορές, τις περισσότερες, ακόμα κι όταν βρίσκεις αυτόν που ψάχνεις προτιμάς να κλείσεις τα μάτια και να τον βλέπεις όπως θέλεις και όχι όπως πραγματικά είναι. Και πολλές φορές αυτό κάνουμε με τον Χριστό.

Αυτό συνέβη πολλές φορές στην ιστορία του Χριστιανισμού, συμβαίνει ακόμα και σήμερα, κυρίως την εποχή της μεγάλης ανάπτυξης της θεολογίας στα χρόνια του Βυζαντίου, της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε και στην φοβερή σε ένταση και εχθροπραξίες Εικονομαχία. Και οι δυο πλευρές, οι εικονομάχοι, οι οποίοι επηρεασμένοι από το πνεύμα της Ανατολής δεν ήθελαν να απεικονίζονται ο Χριστός και οι Άγιοι σε εικόνες και τις κατέστρεφαν αλλά και οι εικονολάτρες, οι οποίοι επηρεασμένοι από το ειδωλολατρικό πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης, έφτασαν στο σημείο να λατρεύουν τις εικόνες, ακόμα και τα υλικά από τα οποία ήταν φτιαγμένες, πρόσθεταν στην πίστη τους τόσα πολλά χαρακτηριστικά που φαντάζονταν ότι έχει ώσπου τελικά έχασαν εντελώς τον δρόμο. Και ήρθε η Εκκλησία, μετά από πολλά βάσανα και ταλαιπωρίες, στην Ζ Οικουμενική Σύνοδο να δείξει το πραγματικό πρόσωπο της πίστης μας, το πραγματικό πρόσωπο του Χριστού και να επιτύχει την αναστήλωση των εικόνων και την αληθινή τιμή που αποτίνουμε σε αυτές. Ότι τιμούμε δηλαδή το πρόσωπο που εικονίζεται και όχι την ίδια την εικόνα. 

Την πίστη, τον Χριστό δεν Τον ψάχνουμε, δεν Τον  βρίσκουμε . Δεν Τον ανακαλύπτουμε. Τον καλούμε και Αυτός μας αποκαλύπτεται. Μας φανερώνεται και μας γεμίζει. Μας ζητά να Τον ακολουθήσουμε. Αλλά να ακολουθήσουμε Αυτόν, όπως Αυτός μας αποκαλύπτεται και όχι όπως εμείς Τον φανταζόμαστε. Οι μαθητές έκαναν ακριβώς αυτό. Τον καλούσαν σε όλη τους τη ζωή και όταν Αυτός εμφανίστηκε Τον άφησαν να τους αποκαλυφθεί. Ένας μαθητής μόνο ήταν αυτός που δεν ήθελε να του αποκαλυφθεί ο Κύριος αλλά έψαχνε να βρει τον Κύριο όπως τον είχε στο μυαλό του και είναι αυτός που τελικά Τον πρόδωσε. 

Πολλοί λέμε ότι είμαστε πιστοί. Πολλοί φωνάζουμε και φτάνουμε σε υπερβολές κάποιες φορές για την πίστη μας. Αλλά αλήθεια, πόσοι από εμάς πιστεύουμε στον Χριστό όπως μας αποκαλύπτεται και όχι στον Χριστό όπως τον φανταζόμαστε εμείς και με όσα στοιχεία του προσθέτουμε; Πόσοι βιώνουμε μια πίστη αποκαλυπτική και πόσοι έχουμε μια πίστη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας; Αν υπάρχει μία ημέρα κατάλληλη για τέτοιες σκέψεις, αυτή είναι η σημερινή ημέρα, η Κυριακή της Ορθοδοξίας.