Τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, ο παγκοσμίως γνωστός δάσκαλος της περσικής ζωγραφικής και μικρογραφίας, Mahmoud Farshchian, ξεπέρασε τις παραδοσιακές έννοιες της μορφής της τέχνης και απεικόνισε μια αιθέρια ερμηνεία της ανθρώπινης ύπαρξης μέσω του μοναδικού του ύφους δυναμικών αποχρώσεων και χρωμάτων.
Ο Farshchian γεννήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1930 στην ιρανική κεντρική πόλη Esfahan, πρωτεύουσα της περσικής τέχνης. Μεγαλώνοντας στο κέντρο των καλλιτεχνικών αριστουργημάτων του Ιράν επέτρεψε το θαύμα να ανακαλύψει το δημιουργικό του ταλέντο στη ζωγραφική σε νεαρή ηλικία.
Ο πατέρας του, ο οποίος ήταν επιφανής έμπορος περσικών χαλιών και λάτρης της τέχνης, ενστάλαξε το πάθος στο γιο του και τον έγραψε στα εργαστήρια των μεγάλων μαέστρων της ζωγραφής Haji Mirza-Agha Emami και Isa Bahadori στην ηλικία των επτά ετών, όπου έμαθε τις ζωγραφικές τεχνικές της εποχής των Τιμουρίδων(1370-1507) και Σαφαβίδων(1501-1736).
Το 1945, συνέχισε να σπουδάζει μικρογραφία και να σχεδιάζει κεραμίδια στο λύκειο του Esfahan για τις καλές τέχνες. Ο Farschian ταξίδεψε στην Ευρώπη για να μελετήσει για αρκετά χρόνια τα έργα των δυτικών ζωγράφων στα ευρωπαϊκά μουσεία, όπου ανέπτυξε ένα πρωτοποριακό καλλιτεχνικό στυλ με παγκόσμια απήχηση.
Μετά την επιστροφή του στο Ιράν, ο μαέστρος άρχισε να εργάζεται στο Εθνικό Ινστιτούτο Καλών Τεχνών και διορίστηκε διευθυντής του Τμήματος Εθνικών Τεχνών και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τεχνών της Τεχεράνης.
Ο ζωγράφος έχει παρουσιάσει τα έργα του σε 150 ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και πολλά από τα έργα του εκτίθενται σε πολλά μουσεία και μεγάλες συλλογές παγκοσμίως, όπως η Βρετανική Βιβλιοθήκη, η Freer Gallery of Art, η Γαλλική Εθνική Βιβλιοθήκη, το Μητροπολιτικό Μουσείο και το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Το Μουσείο του Δασκάλου Mahmoud Farshchian στο παλάτι Sa'ad Abad της Τεχεράνης έχει αφιερωθεί στα έργα του δασκάλου από το 2001.
Ο Farshchian επιλέχθηκε ως ένας εξαιρετικός διανοούμενος του 21ου αιώνα από το Cambridge το 2000 και έχει λάβει πολλά διεθνή βραβεία, όπως το DeviantART (2009 & 2010), το Golden Palm of Europe (1987), το Oscar D'Italia (1985), το Vessillo Europa Delle Arte (1984) και το Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης (1958).
Συνδυάζοντας την κλασική περσική μικρογραφία με τις σύγχρονες τεχνικές ζωγραφικής, ο μαέστρος ίδρυσε μια νέα σχολή στην ιρανική ζωγραφική, η οποία καθιστά την μορφή της τέχνης ανεξάρτητη από τη συμβιωτική σχέση που έχει παραδοσιακά με την ποίηση και τη λογοτεχνία.
Ταυτόχρονα, τα ευφάνταστα έργα εξακολουθούν να είναι βαθιά εμπνευσμένα από την περσική λογοτεχνία, τον μυστικισμό, τους μύθους και τις θρησκευτικές ιστορίες. Τα έργα του Farshchian επικοινωνούν με τους σύγχρονους θεατές από έναν άχρονο κόσμο, αγγίζοντας θεμελιώδη ζητήματα ζωής, παράδοξα στοιχεία ύπαρξης, πνευματικότητα, ειρήνη, αγάπη, θλίψη και θάνατο.
«Όταν αποφασίζω να ξεκινήσω μια νέα δουλειά, προσπαθώ να εκτεθώ πλήρως στη διάθεση, τον ενθουσιασμό και την κατάσταση της ίδιας της ιδέας. Αυτό δημιουργεί μια βαθύτερη σχέση και οικειότητα μεταξύ του εαυτού μου, του έργου τέχνης και του θεατή ", είπε ο Farshchian σε μια συνέντευξη του 2012. Οι άπειρες καμπύλες που απεικονίζονται σε όλους τους πίνακες δημιουργούν έναν δυναμισμό που θυμίζει έναν κόσμο στον οποίο κάθε σωματίδιο χορεύει.
Ο μαέστρος είναι γνωστός για την τόλμη του να χρησιμοποιεί τεράστια ποικιλία χρωμάτων και να δημιουργεί γοητευτικές αποχρώσεις που αιχμαλωτίζουν τους θεατές.
"Ένας καλλιτέχνης, με την ευλογία της τέχνης του, μπορεί να βρίσκεται σε μια κατάσταση σταθερής αγάπης και σύνδεσης με τον Ένα. Η εσωτερική μεταμόρφωση που ακολουθεί αυτή την εμπειρία, μπορεί να μεταφέρει τον καλλιτέχνη σε ένα πολύ ευρύτερο πεδίο, όπου οι εξωτερικές ιδιότητες του φυσικού αγαπημένου χάνουν χρώμα και νόημα για τον καλλιτέχνη. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο καλλιτέχνης βρίσκει την ουσία του Δημιουργού, για τον οποίο δημιούργησε αυτό το φυσικό αντικείμενο αγάπης ", ανέφερε σε συνέντευξή του το 2012 στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik.
"Ο εγκωμιασμός των φυσικών ιδιοτήτων μιας γήινης αγάπης, η οποία σίγουρα θα γεράσει και θα αποσυντεθεί, μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί. Όλες οι εκφράσεις της γήινης αγάπης στην ουσία εγκωμιάζουν τον Έναν ", πρόσθεσε.
Ο "Molana (Rumi) και Shams" είναι από τα πιο διάσημα έργα του Farshchian που παρουσιάστηκαν το καλοκαίρι του 2007. Ο πίνακας απεικονίζει τον Shams μέσα σε αμέτρητες καμπύλες εικόνες που μοιάζουν με τον ήλιο με τον Molana (Rumi) στο κέντρο.
"Εδώ οι Shams και Rumi δημιουργούν ο ένας τον άλλον. Ο αγαπημένος γίνεται τόσο σημαντικός για τον εραστή που ο εραστής γίνεται ο αγαπημένος και το αντίστροφο. Το καθοδηγητικό φως και την απελευθερωτική παρουσία του Shams και τα χέρια που έχει επεκτείνει προς τον Molana. Ήταν ο Shams το φως του Θεού ή ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος; "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου