Είναι νομίζω φανερό και στον πιο αδαή ότι τα θέματα αυτά δεν αντιμετωπίζονται μεμονωμένα αλλά σε πλήρη σύνδεση το ένα με το άλλο.Το "μακεδονικό-σκοπιανό" δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποκομμένο από το κυπριακό,την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και τη Θράκη,τις ελληνοαλβανικές σχέσεις,το κουρδικό και τις εκεί επιθέσεις των Τούρκων αλλά και τη σύναψη στενότερης συνεργασίας με Ισραήλ και Αίγυπτο(και με όποιον άλλο μπει σε αυτή τη συμμαχία).
Καλά είναι τα συλλαλητήρια,οι στολές και οι σημαίες αλλά εδώ χρειάζεται πια μια σοβαρή προσέγγιση.Δηλαδή προσέγγιση που απαιτεί θυσίες ή τέλος πάντων ξεβόλεμα.
Οι καιροί είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι και ο πόλεμος ξεσπά και εξαπλώνεται πολύ γρήγορα.Το ότι ανήκουμε στην ΕΕ δίνει κάποια ασφάλεια αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να εμπιστευτούμε τους ανόητους γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Ας δούμε κάποια πράγματα.Ο στρατός μας υπολείπεται σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και οργάνωση.Πρώτα απ'όλα πρέπει να κλείσουν όλα τα ανούσια στρατόπεδα νεοσυλλέκτων που πλέον λόγω της μικρής θητείας δε χρησιμεύουν σε τίποτα παρά μόνο στο να βγάζουν εύκολα χρήματα οι όποιες τοπικές κοινωνίες.Οι νεοσύλλεκτοι πρέπει να πηγαίνουν κατευθείαν σε μονάδες κι εκεί να γίνεται η εκπαίδευσή τους.
Λόγω λειψανδρίας πρέπει να δούμε σοβαρά το θέμα της στράτευσης των γυναικών.Η συμβολή τους στα μέτωπα της Συρίας και του Ιράκ άλλωστε απέδειξε το αξιόμαχό τους.Δεν είναι μόνο για τα γραφεία.
Τρίτον και σημαντικότερο.Δημιουργία ενός είδους "λαϊκού στρατού" με την εκπαίδευση των πολιτών.Νομίζω ότι υπήρχε στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.Πήγε περίπατο μαζί με το σκίσιμο των μνημονίων.Όπως και όποια καλή ιδέα υπήρχε.
Άλλο ένα θέμα είναι οι μετανάστες νόμιμοι και μη και η αξιοποίηση τους σε ένοπλες δυνάμεις και σώματα ασφαλείας.Με τα ανάλογα οφέλη γι'αυτούς.Οι μετανάστες-πρόσφυγες-λαθρομετανάστες είναι δίκοπο μαχαίρι.Κόβεις ή κόβεσαι.
Οπωσδήποτε πρέπει να διαρραγεί το "μέτωπο" Τουρκίας-Αλβανίας.Οι Αλβανοί,πιστοί στην διπλωματική τους παράδοση έχουν μεγάλη ευελιξία στις φιλίες και τις έχθρες τους.Οι Τούρκοι(όπως και οι Βρετανοί) ξοδεύουν πολλή ενέργεια στη δημιουργία και συντήρηση της έχθρας ανάμεσα στους δυο λαούς.
Επαναπροσέγγιση με τους Βούλγαρους και τους Ρουμάνους.Χθες.Μια από τις μεγάλες "επιτυχίες" των τελευταίων ετών ήταν να ατονήσουν πολύ οι σχέσεις μεταξύ των τριών βαλκανικών χωρών της ΕΕ.
Γενικά οι Βαλκάνιοι είμαστε ηλίθιοι.Μόνο έτσι εξηγείται το φλερτ διάφορων βαλκανικών χωρών με τους Τούρκους.Θεωρούν είτε ότι δεν απειλούνται (από μια χώρα ακόρεστης επεκτατικότητας με την οποία συνορεύουν ή βρίσκονται πολύ κοντά)ή προτιμούν να εξυπηρετούν συμφέροντα της Ουάσινγκτον,του Βερολίνου ή της Μόσχας ελπίζοντας ότι θα λάβουν βοήθεια από εκεί.Ιστορικά έχει αποδειχτεί εντελώς ανόητη προσέγγιση.
Η συμμαχία(όχι απλά οι καλές σχέσεις) με το Ισραήλ και κατ'επέκταση τους Κούρδους είναι ένας δύσβατος μονόδρομος.Με την Αίγυπτο είναι πιο εύκολα τα πράγματα ενώ και η Ιορδανία και η Σ.Αραβία μπορούν να ενταχθούν στο ευρύτερο παιχνίδι.Όλοι έχουν κακές σχέσεις με την Τουρκία και σε κανέναν δεν αρέσει ο ρόλος της.Αυτό πρέπει κάπως να το εκμεταλλευτούμε.Οι ΗΠΑ,που έχουν χάσει τον έλεγχο στη Συρία,θα αγκάλιαζαν με "θέρμη" ένα τέτοιο επιχείρημα και τέλος πάντων δεν θα δημιουργούσαν προβλήματα ενώ και η Κίνα βολεύεται με μια τέτοια σύσφιξη σχέσεων.
Ο πόλεμος είναι η μεγαλύτερη παραφροσύνη.Κανείς δεν τον θέλει παρά μόνο αν έχει σοβαρές ψυχολογικές διαταραχές.Επειδή τέτοιοι υπάρχουν αρκετοί που κυβερνούν τις χώρες της περιοχής καλό είναι να ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά.Τα εθνικά δίκαια προστατεύονται -όταν χρειαστεί-με κόπο και κόστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου