Οι φωτιές του Μπέλφαστ

 

https://ardin-rixi.gr/archives/233670

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Η -εδώ και 23 χρόνια- εύθραυστη ειρήνη δοκιμάζεται (ξανά) τούτες τις μέρες στο Μπέλφαστ, στο Ντέρι και άλλες περιοχές της λεγόμενης Βόρειας Ιρλανδίας. Τις νέες ταραχές δημιούργησαν -και αυτή τη φορά- οι λεγόμενοι «Ενωτικοί», εκείνοι δηλαδή που είναι πιστοί στο στέμμα και αξιώνουν μια βρετανική Βόρεια Ιρλανδία. Κυριότερη εστία των ταραχών είναι, φυσικά, το Μπέλφαστ και το «Τείχος της Ειρήνης», που χωρίζει το Σανκίλ Ρόουντ από τη Σπρίνκφιλντ Ρόουντ, οχυρά αυτών που θέλουν προσκόλληση στο στέμμα και αυτών που θέλουν μια ενωμένη και ανεξάρτητη Ιρλανδία αντίστοιχα. Βόμβες μολότοφ, συγκρούσεις μεταξύ νεαρών, τραυματισμοί αστυνομικών δημιουργούν ένα επικίνδυνο σκηνικό.

Αφορμή στάθηκε η απόφαση των τοπικών αστυνομικών αρχών να μην προχωρήσουν σε δίωξη εναντίον ηγετικών στελεχών του κόμματος Σιν Φέιν, τα οποία είχαν παραστεί στην κηδεία του παλιού αγωνιστή του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA), Μπόμπι Στόρεϊ, τον Ιούνιο του 2020. Αιτία, όμως, της δυσφορίας των «Ενωτικών» είναι πως αισθάνονται απειλή από την εφαρμογή του Brexit, ζητώντας βασικά να μην τηρηθεί το «Ιρλανδικό Πρωτόκολλο» και να επανέλθει σκληρό σύνορο με την ανεξάρτητη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

 

Οι Προτεστάντες, που στέκονταν πάντα στο πλευρό των αγγλικών αποικιοκρατικών δυνάμεων, ανησυχούν πως μέσω του Brexit, η Βόρεια Ιρλανδία θα απομακρυνθεί από το υπό διάλυση Ηνωμένο Βασίλειο και θα ωθηθεί προς τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, γι’ αυτό απαιτούν ακύρωση του Πρωτοκόλλου. Αισθάνονται, μάλιστα, αυτοί που έπαιξαν και παίζουν ρόλο υπασπιστών των αποικιοκρατικών δυνάμεων, πως η αστυνομία κάνει πλάτες στο Σιν Φέιν.

Όλα τα πιο πάνω αποτελούν φυσικό επακόλουθο της εδραίωσης της αποικιοκρατίας, όπως την καθόρισε και η Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής. Αποτελούν φυσικό επιστέγασμα της βρετανικής πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε», όπως την εφάρμοσαν σε όλες τις γωνιές του πλανήτη για να επιβάλουν την αποικιοκρατική τους πολιτική (και στην Κύπρο, στην Ινδία, στην Κένυα και αλλού).

Στο Όλστερ, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η εξουσία είναι τυπικά στα χέρια των προτεσταντών (Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα) και πρακτικά στο Λονδίνο, ενώ το αίσθημα των Ιρλανδών είναι πως ο αγώνας τους για απαλλαγή από το στέμμα δεν ολοκληρώθηκε. Οι φωτιές στα στενά του Μπέλφαστ και του Ντέρι αποδεικνύουν απερίφραστα πως δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη. Και τι πιο δίκαιο, από μια πραγματικά ενωμένη και ανεξάρτητη Ιρλανδία, που θα ξεκινά από τα νότια παράλια του Κορκ και θα τελειώνει στα βορειότερα του Ντόνεγκαλ;

«Take a look where you’re livin’

You got the army on the street

And the R-U-C dog of repression

Is barking at your feet

Is this the kind of place you want to live?

Is this where you want to be?

Is this the only life we’re gonna have?

What we need…

…is an alternative Ulster».