Το θυμήθηκα ξαφνικά και χωρίς λόγο. Όταν σπούδαζα, είχαν σχηματιστεί ζευγάρια συμφοιτητών και συμφοιτητριών, που για κάποιους λόγους δεν προχώρησαν πέρα του φιλικού. Για την ακρίβεια, οι περισσότεροι χάθηκαν μεταξύ τους. Τα ζευγάρια αυτά, ήταν τόσο ταιριαστά, σε εμφάνιση, χαρακτήρα, απόψεις, τρόπους που θα έλεγε κανείς πως δυο άνθρωποι που φτιάχτηκαν για να είναι μαζί για πάντα, επιτέλους συναντήθηκαν. Κι όμως, η τελική κατάληξη ήταν διαφορετική. Ποτέ μου δεν κατάλαβα αν υπάρχει κάποιο σχέδιο που οδηγεί τις ζωές των ανθρώπων, κάποιο είδος μοίρας, και φυσικά δεν μπόρεσα να καταλάβω τους κανόνες λειτουργίας αυτού του συστήματος. Και παραμένω να σκέφτομαι και να μένω έκπληκτος καμιά φορά όλους αυτούς τους ανθρώπους που ενώ ταίριαζαν και συναντήθηκαν, δεν προχώρησαν μαζί....
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου παπα Κώστα. Γινόμαστε περίπλοκοι τόσο πολύ που μακάρι να ξέραμε τι θέλαμε, ούτε στο περίπου καμιά φορά δε φτάνουμε. Βάλτα όλα αυτά επί δυο τώρα και άντε βρες άκρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην αναφέρουμε τα κοινωνικά πρότυπα, τις πνευματικές αναζητήσεις αν υπάρχουν και πόσα άλλα.
Καμιά φορά βέβαια αυτό που φαίνεται ως οκ δεν είναι. Έχω τύχει πολλές φορές σε ζευγάρια που αναρωτιόμουν τι βρήκε αυτός σ'αυτή ή αυτή σ'αυτόν, ή να υπάρχει διαφορά ηλικίας μη αποδεκτής ωστόσο να είναι περισσότερο καλά από άλλους που είναι εντός των κοινωνικών πλαισίων έστω. Κάποιες φορές μάλιστα είναι και ιδανικά ταιριαστά ασχέτως με όλα τα άλλα πιθανά "ανάποδα" που φαίνονται.
Άβυσσος …
Π
Ποτέ δεν κατάλαβα τα κοινωνικά αποδεκτά πλαίσια και πως αυτά μπορούν να εφαρμοστούν σε έναν άνθρωπο λαμβάνοντας υπόψη πως ο κάθε άνθρωπος-παρ'όλο που αντιπαθώ το ανθρώπινο είδος γενικά-είναι ένα μοναδικό και ιδιαίτερο πλάσμα. Πώς μπορείς να του βάλεις γενικούς κανόνες;
ΔιαγραφήΠάντως, όσο αφορά αυτό που έγραψα, κάποιες περιπτώσεις δεν προχώρησαν λόγω δισταγμών, λόγω εξωτερικών συνθηκών και άλλων παλαβών πραγμάτων.
Κι όμως, τα κοινωνικά πρότυπα κυριαρχούν. Αν κάνεις το λάθος να παρεκκλίνεις όλοι ξέρουμε πάνω κάτω τι θα συμβεί. Τι θα πει ο κόσμος…αυτό τους καίει όλους. Το φαίνεσθαι.
ΔιαγραφήΘα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ιδιαίτερος αλλά στην πράξη χμμ, κάτι είναι αλλιώς. Γι αυτό το λένε υποθέτω και λαχείο.
Π
Σε αυτο που λεει ο Π θα συμφωνησω! Δυστυχως οι ανθρωποι οπως αποδυκνυειται στο τελος δε ξερουμε τι ζηταμαε! Πολλες φορες κιολας φαινεται να "ταιριαζουν" καποια ανθρωποι αλλα τα φαινομενα απατουν πολλες φορες! Εγω προσωπικα μου εχει κατσει κανα δυο φορες να εχω συναντησει ζευγαρια τα οποια τουλαχιστον απο εξωτερικης αποψης να ειναι αταιριαστα! Παντως εαν και εχω καταντησει κουραστικος στο να το λεω η σχεση μεταξυ του αντρα με τη γυναικα σε παρα πολλες περιπτωσεις εχει καταντησει σχεση δοσοληψιας και μαλιστα σχεση που καμουφλαρεται πισω απο το προσωπειο της κοσμικης αγαπης! Θα μου πεις τωρα αυτο δε συνεβαινε και παλαιοτερα και μαλιστα απροκαλυπτα πολλες φορες? Σαφως και ετσι γινοταν και τοτε δυστυχως! Οταν καθομαστε και λεμε οτι "αγαπαμε" εναν ανθρωπο μηπως θα επρεπε να αναρωτηθουμε κιολας για ποιους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ λογους τον "αγαπαμε"? Ας αναλογιστουμε το εξης παραδοξο φαινομενο! Εχει ο Θεος καποιο "κινητρο" να μας αγαπαει ολους ως οντοτητες? Εκει κρυβεται και το μυστικο της αληθινης ανιδιοτελους αγαπης! Δηλαδη οτι τον αγαπας καποιον ως προσωπο αλλα οταν δεν εχεις "κινητρο" να τον αγαπησεις δεν αγαπας και τις ενεργειες του οταν ειναι βλαπτικες προς εκεινον και προς τους αλλους
ΔιαγραφήΑκριβώς. Λέμε πως αγαπάμε, δεν αγαπάμε
ΔιαγραφήΈχουμε μέτρα γι αυτή συνήθως, την αγάπη λέω, έχουμε μεζούρα και τη μετράμε. Αν ξεπεράσει τις προδιαγραφές μας σεληνιαζόμαστε κατά κάποιο τρόπο.
ΔιαγραφήΠ