Πριν μερικές μέρες απεβίωσε κάποιος Ελληνοαμερικάνος επιχειρηματίας,τον οποίο δεν τον γνώριζα να πω την αλήθεια,και ο οποίος είχε βοηθήσει με δωρεές και άλλες ενέργειες την Εκκλησία είτε στις ΗΠΑ είτε στην Ελλάδα.Ο Θεός να τον αναπαύσει τον άνθρωπο.
Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας που έχει μια επαφή με το χώρο της Εκκλησίας,είχαμε ειδικές αναφορές από τους Αρχιεπισκόπους Αμερικής και Αθηνών και ξανά δηλώσεις και τρισάγια και μετά ξανά δηλώσεις κλπ.
Μέχρι εδώ όλα καλά.Αλλά τι όμορφα που θα ήταν να έχουμε ανάλογες εκδηλώσεις θλίψης και συγκίνησης και για καμία φτωχή χήρα.Ξέρετε,όχι κατ'ανάγκη κάποια που να ήταν σε κάποια εκκλησιαστική επιτροπή ή που να είχε δωρίσει κάποιο αξιοσέβαστο ποσό για αγιογραφίες,σκεύη κλπ.Μιλάω για αυτή που ρίχνει το δίλεπτο στο παγκάρι.Ένα δίλεπτο που όμως το στερείται η ίδια και η οικογένειά της.Που δεν της περισσεύουν και όμως βρίσκει και δίνει στην Εκκλησία με τη βεβαιότητα ότι θα γίνει σωστή χρήση.Δεν αξίζει μια κουβέντα γι'αυτή όταν πεθάνει;Για όλες και όλους αυτούς,και είναι πολλοί,που ακόμα και τώρα εν μέσω κρίσης,καταφέρνουν και δίνουν τον οβολό τους σε παγκάρια,δίσκους και εράνους.Γιατί τους αγνοούμε αυτούς;Γιατί οι επιμνημόσυνες δεήσεις πλουσίων και ισχυρών κρατάνε δέκα λεπτά ενώ των "απλών,ανώνυμων ανθρώπων" κρατάνε το πολύ τέσσερα πέντε λεπτά;Ως πότε εμείς οι ίδιοι θα καταπατάμε τόσο προκλητικά το Ευαγγέλιο και τις διδασκαλίες Προφητών,Αποστόλων,Πατέρων ξεχωρίζοντας και δίνοντας το αναπαυτικό κάθισμα σε αυτόν που φοράει το χρυσό δαχτυλίδι ενώ θα αφήνουμε τον φτωχό να κάθεται όρθιος(Ιακώβου κεφ.Β);
Ως πότε θα υποκρινόμαστε ότι είμαστε δούλοι δυο αφεντάδων,του Θεού και του Μαμωνά,ενώ οι πράξεις μας δείχνουν ότι λιώνουμε μόνο για τον δεύτερο;Ως πότε θα εξοργίζουμε τον Θεό,εμείς οι "άνθρωποι της Εκκλησίας" αγαπώντας την πρώτη θέση στα δείπνα και στις συνάξεις αλλά αδιαφορώντας να ζητήσουμε το δίκαιο,να διορθώσουμε το κακό,να αποδώσουμε το δίκαιο στο ορφανό και να υπερασπιστούμε τη χήρα;(Ησ. 1, 10-17)
(Η εικόνα από εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου