Ανάμεσα στα παγκόσμια θρησκεύματα,το Ισλάμ διατήρησε τη μεγαλύτερη ομοιογένεια.Από την αρχή όμως διακρίθηκαν και μέσα σ'αυτό δυο σαφείς ομάδες,οι σουννίτες και οι σηίτες,που έδωσαν στη θεώρηση του Ισλάμ διαφορετικές προοπτικές.Συνήθως ο μεγάλος όγκος των "ορθόδοξων" μουσουλμάνων,που μένουν πιστοί στη "σούννα" ,την παράδοση,χαρακτηρίζουν τους σηίτες ως "σχισματικούς".Αντίθετα,οι σηίτες βλέπουν τις δυο αυτές μορφές του Ισλάμ ως ανταποκρινόμενες σε διαφορετικές θρησκευτικές ιδιοσυγκρασίες ατόμων και λαών.
Γεγονός είναι ότι οι σηίτες δεν αποσχίσθηκαν από τον κορμό των σουννιτών σε μια μεταγενέστερη εποχή,αλλά προήηλθαν απ'ευθείας από τις ρίζες του Ισλάμ,ως ένας δεύτερος,μικρότερος κορμός,ως άλλη έκφραση και κατεύθυνση αφετηριακών συνθηκών και ζυμώσεων της πρώτης ισλαμικής γενιάς.Στην εποχή μας οι Άραβες και οι Τούρκοι μουσουλμάνοι είναι στην πλειονότητά τους σουννίτες,ενώ όλοι σχεδόν οι Ιρανοί σηίτες.Παλαιότερα όμως,στους 11ο και 12ο αι. μ.Χ. το κέντρο των σηιτών ήταν η Συρία και η Β.Αφρική ενώ το προπύργιο των σουννιτών ήταν το Χουρασάν της Περσίας.
Τον μεγαλύτερο κλάδο των σηιτών αποτελούν εκείνοι που δέχονται 12 κατεξοχήν ιμάμ και ονομάζονται ιμαμίτες ή δωδεκαδικοί.Το δόγμα αυτό ανακηρύχθηκε το 1572 επίσημη θρησκεία της Περσίας(Ιράν).Οι δωδεκαδικοί έχουν επίσης πολλούς οπαδούς στο Ιράκ-περίπου το μισό του πληθυσμού-και αξιόλογες κοινότητες στην Ινδία,το Πακιστάν,το Αφγανιστάν,τον Λίβνο και την Ανατολική Αφρική.
Τα ονόματα των 12 μεγάλων Ιμάμ των ιμαμιτών σηιτών είναι :
- Imam Ali (a.s)
- Imam Hasan (a.s)
- Imam Husayn (a.s)
- Imam Ali Zayn Al-Abidin (a.s)
- Imam Muhammad Al-Baqir (a.s)
- Imam Ja’far Al-Sadiq (a.s)
- Imam Musa Al-Kadhim (a.s)
- Imam Ali Al-Ridha (a.s)
- Imam Muhammad Al-Jawad (also al-Taqi) (a.s)
- Imam Ali Al-Hadi (also Al-Naqi) (a.s)
- Imam Hasan Al-Askari (a.s)
- Imam Muhammad Al-Mahdi (a.s). Imam Al-Mahdi (a.s)
Ο τελευταίος ιμάμ,ο αποκαλούμενος αλ-Μαχντί,όπως πρσβεύουν οι δωδεκαδικοί,δεν πέθανε,αλλ'απλώς εξαφανίστηκε γύρω στα 878 μ.Χ. και θα επανέλθει για να ανακαινίσει το Ισλάμ και να εγκαθιδρύσει μια παγκόσμια βασιλεία.Στο μεταξύ παρουσιάζεται σε στιγμές δοκιμασίας των πιστών,για να τους ενισχύσει.
Τον δεύτερο σητικό κλάδο συνιστού εκείνοι που δέχονται μόνο 7 ιμάμ και είναι συνήθως γνωστοί ως Ισμαηλίτες.Δέχονται τους έξι πρώτους και ως έβδομο αριθμούν τον μεγαλύτερι υιό του Σαφάρ αλ-Σαντίκ,τον Ισμαήλ,τον οποίο αναμένουν να επιστρέψει στην έσχατη ημέρα.Οι Ισμαηλίτες διακρίνονται για μεγάλη προσαρμοστικότητα και συντονίζονται στον ρυθμό σωής και τα έθιμα διαφόρων κρατών,μέσα στα οποία διαβιούν.Μεγάλες ισμαηλίτικες κοινότητες ανθούν στο Πακιστάν,την Ινδία,την Ανατ.Αφρική και μικρότερες στο Ιράν,τη Συρία και την Αίγυπτο.Στη Δύση έχουν κυρίως γίνει γνωστοί λόγω της μεγάλης περιουσίας την οποία αποκτούν οι ηγέτες τους(π.χ. ο Αγά Χαν)με την υποχρεωτική εισφορά του 1/5 των εισοδημάτων που καταθέτει κάθε οπαδός τους.
Στον τρίτο σηίτικο κλάδο ανήκουν όσοι δέχονται μόνο 5 ιμάμ και ονομάζονται Ζαϊντί.Επικρατούν βασικά στην Υεμένη.Απαιτούν ο Ιμάμ να εκπληρώνει τρεις όρους:Να είναι μέλος του οίκου του Αλή,αδιακρίτως αν προέρχεται από τους Χασανίδες ή τους Χουσαϊνίδες.Να είναι σε θέση να καταφεύγει στο ξίφος,να είναι δηλαδή ενήλικος,και να έχει σοβαρές θεολογικές γνώσεις.Οι Δρούζοι της Συρίας και του Λιβάνου έχουν ιδιαίτερες μυστικιστικές δοξασίες.Κατ'άλλους ,αποτελούν ακραία παραφυάδα των Ισμαηλιτών,κατ'άλλους,δεν βρίσκονται στον περίβολο του Ισλάμ.
Αναστασίου Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας,Ίχνη από την αναζήτηση του υπερβατικού,εκδ.Ακρίτας
Η "μετριοπάθεια" των Σιιτων, συγκρινόμενοι, πάντα, με τους Σουνίτες, πηγάζει από το δόγμα τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εξαιρέσουμε κάποιες μικρότερες αιρέσεις,που η ανεκτικότητα πηγάζει πράγματι από αυτά που πιστεύουν,η ανεκτικότητα με εισαγωγικά ή μη των υπόλοιπων εξαρτάται από τις πολιτικές συνθήκες.Για παράδειγμα στην Ιορδανία υπάρχει σουννίτικη πλειοψηφία και η ορθόδοξοι,που είναι αρκετοί,δεν έχουν ιδιαίτερα προβλήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα,με το isis έχει υππάρξει συμμαχία σιιτών-χριστιανών.Πριν κάποια χρόνια τα πράγματα ήταν αλλιώς.