Οι πιο γελοίοι είναι εκείνοι,που τους λένε "παντογνώστες" και που,γεμάτοι από γνώσεις τυχαίες,αποσπασματικές,θεωρούν τους εαυτούς τους "ανώτερους από όλα",γεγονός,που μαρτυράει ακριβώς την απροσμέτρητη κενοδοξία τους.
Γνώση,θα πει επιστήμη,και η επιστήμη δεν θα μπορούσε να ανεχθεί ούτε την ελάχιστη υποκρισία,ούτε την ελάχιστη υπεροψία.Ίσα ίσα,εκείνο,που της χρειάζεται απόλυτα είναι ακριβώς το αντίθετο:η τιμιότητα και η μετριοφροσύνη.Αν θέλουμε να αποκτήσουμε γνώσεις,πρέπει να πάρουμε μέρος στην πράξη,που μετασχηματίζει την πραγματικότητα.Όποιος θέλει να γνωρίσει τη γεύση του αχλαδιού,πρέπει να το μεταμορφώσει,δοκιμάζοντάς το.Όποιος θέλει να γνωρίσει τη σύσταση και τις ιδιότητες του ατόμου,πρέπει να καταπιαστεί με φυσικά και χημικά πειράματα,να μεταβάλει την κατάστασει του ατόμου.Όποιος θέλει να γνωρίσει τη θεωρία και τις μεθόδους της επανάστασης,πρέπει να πάρει μέρος στην επανάσταση.
(ανανέωση,update που λένε και στο χωριό μου)
Όλες οι αυθεντικές γνώσεις είναι καρπός άμεσης πείρας.Ωστόσο ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει άμεση πείρα για όλα τα πράγματα και,στην πραγματικότητα,οι περισσότερες γνώσεις μας είναι προϊόν έμμεσης πείρα,είναι γνώσεις που έφτασαν σε μας από όλους τους περασμένους αιώνες και γνώσεις,που απόκτησαν άνθρωποι από άλλα μέρη.Οι γνώσεις αυτές είναι προϊόν της άμεσης πείρας ανθρώπων που έζησαν προηγούμενα ή της άμεσης πείρας άλλων.Αν στη διαδικασία της πράξης των προγόνων μας ή των συγχρόνων μας οι γνώσεις αυτές ανταποκρίνονταν στον όρο,που ανέφερε ο Λένιν,δηλαδή,αν ήταν αποτέλεσμα μιας "επιστημονικής αφαίρεσης",αν αποτελούσαν επιστημονική αντανάκλαση φαινομένων,που υπάρχουν αντικειμενικά,τότε οι γνώσεις αυτές είναι ασφαλείς.Στην αντίθετη περίπτωση δεν είναι ασφαλείς.Γι'αυτό οι γνώσεις των ανθρώπων συγκροτούνται από δύο μέρη.Από τα δεδομένα της άμεσης πείρας και από τα δεδομένα της έμμεσης πείρας.Ωστόσο κάτι που για μένα είναι έμμεση πείρα,είναι για άλλους άμεση πείρα.Από εδώ βγαίνει,πως μιλώντας για τις γνώσεις στο σύνολό τους,μπορούμε να πούμε,πως καμία γνώση δεν μπορεί να ξεκοπεί από την άμεση πείρα.
Μάο Τσετούνγκ,Για την πράξη,εκδ. Α/συνέχεια
Αλήθεια, μπορούμε , είναι σωστό, εξηγεί τα πράγματα του κόσμου τούτου αυτή η αυθαίρετη, κατά την γνώμη μου εξομοίωση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή μπορούμε να επεκτείνουμε τις μεθόδους παρατήρησης, γνώσης και ελέγχου των φυσικών φαινομένων στα κοινωνικά φαινόμενα; Είναι το ίδιο πράγμα να τρως ένα αχλάδι με το να αντιλαμβάνεσαι έναν άνθρωπο;
Είναι οι άνθρωποι μόνο φυσικά σωματα και οι ανθρώπινες κοινωνίες, μηχανές;
Μπορείς όμως να καταλάβεις τον άνθρωπο μόνο διαβάζοντας γι'αυτόν;Χωρίς να έρθεις σε καθημερινή επαφή μαζί του;Νομίζω ότι έτσι το εννοεί.
ΔιαγραφήΗ έννοια της "καθημερινής επαφής" που εισάγεται, δεν νομίζω ότι μας λύνει κάποιο πρόβλημα, απλώς μεταθέτει-σπρώχνει ένα βήμα πιο πίσω το υπάρχον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά για την οικονομία της συζήτησης να την δεχθώ.
Τι μας λέει λοιπόν ο Μάο;
Ότι για να μπορεί κάποιος να ασχοληθεί σε οποιοδήποτε επίπεδο με την επανάσταση, οφείλει να είναι ο ίδιος επαναστάτης.
Δηλαδή η επανάσταση ανήκει στην ίδια κατηγορία με το να ξέρεις ποδήλατο.
Είναι μια ατομική μη μεταδιδόμενη γνώση.... απο πού λοιπόν προκύπτει η απαίτησή της να είναι κάτι συλλογικό;
Και αν τελικά η απαίτησή της αυτή δεν θεμελιώνεται πουθενά, παρά μόνο στην ατομική εμπειρία, πώς θα πεισθούν οι επαναστατημένες μάζες να την ακολουθήσουν; Να λοιπόν που φτάσαμε και στα ιδεολογικά παραμύθια, στην προπαγάνδα, στην κατασκευή της "διαβολικής" αντεπανάστασης.
"Όλες οι αυθεντικές γνώσεις είναι καρπός άμεσης πείρας.Ωστόσο ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει άμεση πείρα για όλα τα πράγματα και,στην πραγματικότητα,οι περισσότερες γνώσεις μας είναι προϊόν έμμεσης πείρα,είναι γνώσεις που έφτασαν σε μας από όλους τους περασμένους αιώνες και γνώσεις,που απόκτησαν άνθρωποι από άλλα μέρη.Οι γνώσεις αυτές είναι προϊόν της άμεσης πείρας ανθρώπων που έζησαν προηγούμενα ή της άμεσης πείρας άλλων.Αν στη διαδικασία της πράξης των προγόνων μας ή των συγχρόνων μας οι γνώσεις αυτές ανταποκρίνονταν στον όρο,που ανέφερε ο Λένιν,δηλαδή,αν ήταν αποτέλεσμα μιας "επιστημονικής αφαίρεσης",αν αποτελούσαν επιστημονική αντανάκλαση φαινομένων,που υπάρχουν αντικειμενικά,τότε οι γνώσεις αυτές είναι ασφαλείς.Στην αντίθετη περίπτωση δεν είναι ασφαλείς.Γι'αυτό οι γνώσεις των ανθρώπων συγκροτούνται από δύο μέρη.Από τα δεδομένα της άμεσης πείρας και από τα δεδομένα της έμμεσης πείρας.Ωστόσο κάτι που για μένα είναι έμμεση πείρα,είναι για άλλους άμεση πείρα.Από εδώ βγαίνει,πως μιλώντας για τις γνώσεις στο σύνολό τους,μπορούμε να πούμε,πως καμία γνώση δεν μπορεί να ξεκοπεί από την άμεση πείρα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η αμέσως επόμενη παράγραφος του κειμένου που κάπως τα διασαφηνίζει.
Πάντως κι εγώ είμαι της άποψης ότι χωρίς να εμπλακείς με κάτι,καλό είναι να κάνεις λίγο κράτει στην "ξερολίαση".Το ίδιο ισχύει και για τους εκκλησιαστικούς.Ξέρεις πόσους λόγους έχω ακούσει για την αξία της ταπεινότητας από ανθρώπους που δεν καταδέχονται ούτε τα ράσα τους να ακουμπήσεις;