"Παπάς; Τι στην ευχή θέλει ένας παπάς σε τούτο τον ερημότοπο; Ήρθες να κηρύξεις μετάνοια στα τέρατα, στα δέντρα ή στις πέτρες;" είπε και ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια ο γιγαντόσωμος άντρας που μόλις του είχε σώσει τη ζωή, ξεκολλώντας το τσεκούρι του από το υπόλοιπο του κεφαλιού του τέρατος που πριν λίγο είχε σκοτώσει. " Χαχα! Άκου τύχη! Να πετύχω παπά μετά από τούτο το χαμό που έπεσε σε όλο τον κόσμο! Λοιπόν, αυτή είναι η Αποκάλυψη; Να περιμένουμε τη Κρίση τώρα;" συνέχισε με περιπαικτικό τόνο, που όμως δε φαινόταν καθόλου ενοχλητικός. " Δε ξέρω. Δε ξέρω αν ζούμε την Αποκάλυψη, τους χρόνους του Αντίχριστου ή ο,τιδήποτε παρόμοιο", του απάντησε. Άκουσε τα λόγια από το στόμα του να βγαίνουν απότομα και επιθετικά. Αμέσως επανάκτησε την αυτοσυγκράτησή του, σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον και ξαναμίλησε στο σωτήρα του: "Συγνώμη, μάλλον φταίει η κούραση. Ευχαριστώ πολύ που με έσωσες, θα στο χρωστάω". Ο πελεκυφόρος άντρας γέλασε ξανά, πιο σιγά αυτή τη φορά και τον χτύπησε στη πλάτη. Αν και φιλικό, το χτύπημα φανέρωνε άνθρωπο εξαιρετικά χειροδύναμο. "Και βέβαια θα μου το χρωστάς! Πώς θα το ξεπληρώσεις δε ξέρω. Θα μου κάνεις κανένα εξορκισμό;", αυτή τη φορά τα λόγια του προκάλεσαν γέλια και στους δυο. "Έλα, πάμε μακριά από αυτό το παλιομέρος".
Τον ακολούθησε . Δεν του ήταν εύκολο να τον εμπιστευτεί αλλά τι επιλογές είχε; Να συνεχίσει μόνος του και να έρθει αντιμέτωπος και με κανένα άλλο αιμοβόρο πλάσμα; Πόσο πιο επικίνδυνος θα μπορούσε να είναι αυτός ο τύπος; Έτσι κι αλλιώς αν ήθελε να τον ξεκάνει θα τον άφηνε στα δόντια αυτού του "λυκανθρώπου" που του επιτέθηκε. "Εσύ όμως δε μου είπες, τι κάνεις σε τούτο το μέρος;" τον ρώτησε. "Είμαι κυνηγός, ψάχνω θηράματα". "Τι σόι θηράματα; Μόνο τέρατα και μεταλλαγμένους έχω δει τόσο καιρό" ξαναρώτησε τον κυνηγό. "Δεν έχεις δίκιο. Υπάρχουν μερικά από αυτά τα καινούρια πλάσματα, μμμμ, νοστιμότατα", απάντησε πολύ ευδιάθετα ο κυνηγός και κατόπιν τον ρώτησε: "Εσύ όμως, από πού έρχεσαι;".
Δεν ήξερε αν έπρεπε να του απαντήσει ειλικρινά. Μπορούσε να του εμπιστευτεί την ύπαρξη ενός οικισμού; Αν τον έσωσε μόνο και μόνο για να εκμαιεύσει πληροφορίες; Αν ήταν αρχηγός τίποτα ληστών; Αν ήθελε να επιτεθεί στον οικισμό; "Από πέρα" είπε και έδειξε αόριστα τη κατεύθυνση προς την πόλη που είχε ερειπωθεί. "Από την πόλη;" ρώτησε ο κυνηγός, "πώς και δεν είδες τον οικισμό;", συμπλήρωσε.
Ώστε ήξερε για τον οικισμό, ήξερε πως υπήρχε μια οργανωμένη κοινωνία ή μάλλον η πλησιέστερη εκδοχή σε οργανωμένη κοινωνία. Η έκπληξή του έγινε αντιληπτή από τον κυνηγό. "Μη μου πεις, εκεί ήσουν; Να υποθέσω ότι δεν άντεξες τον αρχηγό κι εσύ κι έφυγες; Ναι, μη σου κάνει εντύπωση, είχαν διασταυρωθεί οι δρόμοι μας με εκείνη την ομάδα. Τι πράγμα και τούτο! Ξυπνήσαμε από τη μια στιγμή στην άλλη σε ένα κόσμο με μόνιμη σκοτεινιά, ερείπια και τέρατα και το μυαλό κάποιων ανθρώπων είναι κολλημένο στο να ξαναφτιάξουν μια κατάσταση σαν αυτή που μας έφερε ως εδώ και να την κουμαντάρουν κιόλας! Α όχι φίλε μου, εγώ δε τα μπορώ αυτά! Εγώ είμαι ελεύθερος άνθρωπος, Κοζάκος!" του είπε ο κυνηγός και ένα βροντερό γέλιο βγήκε από το στόμα του. "Λοιπόν; Κι εσύ Κοζάκος;" τον ρώτησε μόλις σταμάτησε να γελά. "Δεν ξέρω, μάλλον μπουχτισμένος από την ανθρώπινη βλακεία, με κάνει Κοζάκο αυτό;" του είπε αφήνοντας κάτι σαν χαμόγελο να εμφανιστεί στα χείλη του. "Νομίζω πως είναι βασικό προσόν" απάντησε και ξαναγέλασε δυνατά ο κυνηγός.
Κάτι ετοιμαζόταν να πει όταν τα γαβγίσματα του σκύλου του διέκοψαν τη συζήτηση. Στα δεξιά τους ένα παράξενο πλάσμα που κάποιος θα μπορούσε να πει πως έμοιαζε με αγριοκάτσικο, αιφνιδιάστηκε από τη παρουσία τους και έμεινε σαστισμένο για λίγα δευτερόλεπτα. Αυτά ήταν αρκετά για τον κυνηγό ώστε να εκτοξεύσει το τσεκούρι του και να τραυματίσει θανάσιμα το ζώο. "Α! Θα φάμε αρχοντικά σήμερα!" φώναξε θριαμβευτικά και φορτώθηκε στη πλάτη του το νεκρό ζώο. "Είσαι γουρλής και ο σκύλος πολύ χρήσιμος", είπε σχεδόν τραγουδιστά. Και άρχισε να χοροπηδά στο δρόμο παρόλο το βάρος που κουβαλούσε. Μετά από κάμποση ώρα περπατήματος βγήκαν μπροστά σε μια λοφοπλαγιά η οποία ήταν γεμάτη με σπηλιές. Μέσα τους μπορούσε να αντιληφθεί εύκολα κανείς πως υπήρχε κίνηση, ζωή.
"Καλώς ήρθες στο σπίτι μου! Είσαι ευπρόσδεκτος να μείνεις όσο θέλεις!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου