Κυριακή της Απόκρεω

 

Όσοι έδωσαν στον πεινασμένο να φάει, στον διψασμένο να πιει, όσοι φρόντισαν τον ξένο, έντυσαν τον γυμνό, επισκέφθηκαν τον φυλακισμένο, φρόντισαν τον ασθενή, αυτοί θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού. Όσοι αδιαφόρησαν για τα παραπάνω θα οδηγηθούν στο μέρος που έχει δημιουργηθεί για τον διάβολο και τους δαίμονες.

Όσο απλός κι αν φαίνεται ο τρόπος για να εισέλθουμε στον Παράδεισο άλλο τόσο δύσκολο είναι να τον ακολουθήσουμε. Είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, μετά την Πτώση, να δυσκολευόμαστε πολύ και να αγαπήσουμε τον πλησίον αλλά και να αγαπηθούμε από τον πλησίον. Αυτό μπορούμε να το δούμε παντού γύρω μας. Τσακωμοί μέσα στην οικογένεια, στις γειτονιές, στα χωριά και τελευταία, βλέπουμε το αποκορύφωμα του μίσους μεταξύ αδελφών, μεταξύ των τέκνων του Θεού, βλέπουμε τον πόλεμο που ξέσπασε μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Δύο χωρών όχι μόνο συγγενικών φυλετικά αλλά και ομόθρησκων και ομόδοξων. 

Βλέπουμε να υπάρχει έχθρα και μίσος εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει αγάπη και αλληλοϋποστήριξη. Βλέπουμε συγκρούσεις εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει συνεργασία. Βλέπουμε τον κόσμο μας, να μοιάζει όλο και πιο πολύ στην κόλαση παρά να μας προετοιμάζει να βρεθούμε στον Παράδεισο. 

Πολλοί μάλιστα χριστιανοί βιάζονται να πάρουν το μέρος κάποιου από των αντιμαχόμενων πλευρών. Αλλά εμείς ως Ορθόδοξοι δεν πρέπει να είμαστε υπέρ των Ρώσων και κατά των Ουκρανών ή το αντίστροφο. Εμείς είμαστε - ή πρέπει να είμαστε- σταθερά εναντίον της βίας και του πολέμου. 

Όταν οι στρατιώτες μας γυρνούσαν από κάποιο πόλεμο, η Εκκλησία δεν τους υποδεχόταν με δοξολογίες ούτε θριαμβολογούσε. Διάβαζε στους πολεμιστές συγχωρητική ευχή. Γιατί ο πόλεμος είναι παραλογισμός. Είναι το μεγαλύτερο πανηγύρι του διαβόλου. Όταν κηρύσσεται ένας πόλεμος, ζωές χάνονται, οι ηθικοί φραγμοί καταρρέουν, η καλοσύνη μηδενίζεται και το κακό θριαμβεύει.

Μπαίνουμε σε μια περίοδο νηστείας και προσευχής. Σε μια περίοδο πνευματικού αγώνα. Φέτος ο αγώνας έχει ένα πιο συγκεκριμένο στόχο. Εκτός από την προσευχή για τη προσωπική μας πνευματική κατάσταση, έχουμε να προσευχηθούμε και για να σταματήσει αυτός ο παραλογισμούς μεταξύ των εμπόλεμων αδερφών μας στο Βορρά. Ας προσευχηθούμε λοιπόν και για τη δική μας συγχώρεση αλλά και για το τέλος αυτού του πολέμου.