Η ζωή στον Άρη(;)

 

https://strangepress.gr/2021/12/05/to-paraxeno-biblio-pou-periegrafe-ti-zoi-ston-ari-to-1913/

Στις αρχές του 20 αιώνα, οι μυθιστοριογράφοι μιλούσαν πολύ για τον πλανήτη Άρη.

Ένας Θεοσοφιστής, όμως, ο Charles Webster Leadbeater, σε ένα βιβλίο του, που εκδόθηκε το 1913, ισχυριζόταν ότι είχε κάνει πολλές επισκέψεις στον πλανήτη αυτό. Το βιβλίο του Leadbeater, γραμμένο στα αγγλικά, είχε τότε ήδη μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες.

Υπήρχαν τότε στον κόσμο χιλιάδες Θεοσοφιστών, οι οποίοι φρονούσαν ότι ο Leadbeater δεν ήταν δυνατόν ούτε να εξαπατηθεί, αλλά ούτε και να τους εξαπατήσει.

Ο Leadbeater, ο οποίος ήταν ένας εκ των γνωστότερων Θεοσοφιστών, οι οποίοι συνδέονταν με το Ινδικό Κέντρο του Adyar, είχε γράψει πλήθος βιβλίων σχετικών με τη Μεταφυσική.

Πώς μπορούσε, όμως, κάποιος να μεταβεί στον πλανήτη Άρη; Σύμφωνα με τον Leadbeater, θα έπρεπε να εγκαταλείψει το σώμα του κατά τη διάρκεια του ύπνου και να χρησιμοποιήσει ως όχημα το αστρικό του σώμα, δηλαδή το αόρατο εκείνο σώμα το οποίο κατά τον ύπνο αποσπάται του σωματικού περικαλύμματος και κάνει αόριστα ή ακριβή πειράματα, αναλόγως του βαθμού της εξελίξεώς του.

Ο Leadbeater, ως έμπειρος μεταφυσικός, δεν έβρισκε καμιά δυσκολία στις εξωτερικεύσεις αυτές, οι οποίες κάποιες φορές έφταναν πολύ μακριά, αφού του επέτρεπαν να διέλθει τις είκοσι περίπου εκατομμύρια λεύγες, οι οποίες μας χωρίζουν από τον πλανήτη Άρη.

Μεταξύ όλων των περίεργων αποκαλύψεων που περιείχε το βιβλίο του, η περιγραφή της ζωής στον Άρη εντυπωσίαζε με την ακρίβεια στην περιγραφή της.

Ο πλανήτης διαβρέχεται από διώρυγες, κάποιες εκ των οποίων είναι διπλές, χάρη στην προβλεπτικότητα των Αρειανών μηχανικών. Οι διώρυγες αυτές χωρίζονται σε χιλιάδες μικρές διακλαδώσεις τόσο επιδέξια διευθετημένες, ώστε η κάθε μία από αυτές να καθιστά εύφορη την περιοχή σε πλάτος μεγαλύτερο των εκατό χιλιομέτρων.

Η μορφή των κατοίκων του Άρη δε διαφέρει της δικής μας, αλλά είναι πιο μικροί σε σχέση με τις διαστάσεις των κατοίκων της Γης. Το σώμα τους είναι πλατύτερο του δικού μας, διότι το στήθος έχει μεγάλη δύναμη.

Τούτο, αναμφιβόλως, οφείλεται στην έλλειψη αέρα, γεγονός που τους αναγκάζει να αναπνέουν συχνότερα, ώστε το οξυγόνο να εισέλθει εντός του αίματος. Οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη Άρη είναι ξανθοί, μοιάζοντας κάπως σαν Νορβηγοί. Η περιγραφή των οικιών είναι ελκυστική: στη μέση κήπων, στους οποίους αφθονούν πανέμορφα λουλούδια, είναι χτισμένα σπίτια από ένα υλικό που μοιάζει με το γυαλί.

Το γυαλί, όμως, αυτό, είναι λαξευμένο με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε από το εσωτερικό του σπιτιού βλέπει κανείς τα πάντα έξω, ενώ από έξω δεν μπορεί να δει στο εσωτερικό του σπιτιού. Οι πόρτες δεν έχουν σύρτες και γλιστρούν στον τοίχο.

Η τεχνολογική πρόοδος των κατοίκων του Άρη, σύμφωνα με τον Leadbeater, ήταν τόσο πολύ αναπτυγμένη, συνεπώς μπορούσαν να καταγράψουν τις σκέψεις τους μιλώντας σε ένα μικρό “κουτί”.

Ο ηλεκτρισμός χρησιμοποιείται κατά κόρον, διάφορα είδη ζώων είχαν εκπαιδευτεί κατάλληλα, για να εκτελούν τις περισσότερες εργασίες εντός του σπιτιού, αλλά και στην κηπουρική.

Το σύστημα της πολυγαμίας είναι σε ισχύ και τα παιδιά ανατρέφονται από το Κράτος.

Ο Βασιλιάς υποδεικνύει τον διάδοχό του μεταξύ των ανώτερων υπαλλήλων του Κράτους.

Η Ιατρική έχει τελειοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, επομένως οι ασθένειες προλαμβάνονται πάντοτε με ασφάλεια.

Οι κάτοικοι του Άρη, όταν φτάνουν σε πολύ μεγάλη ηλικία, απευθύνονται σε επιστημονική σχολή, όπου θανατώνονται χωρίς πόνο.

Στον Άρη δεν υπάρχει ούτε θρησκεία ούτε εκκλησία. Οι κάτοικοί του είναι υλιστές και θεωρούν ως έγκλημα το να πιστεύει κάποιος οτιδήποτε δεν αποδεικνύεται επιστημονικά.

Αυτά, μεταξύ άλλων, γράφονταν στο περίεργο βιβλίο του Charles Webster Leadbeater, το μακρινό 1913…

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ”, στις 20/03/1913…