Θα ήταν πολύ θετικό αν το αθέατο,με αφορμή την πανδημία πάρει και πάλι τη θέση του στη ζωή των ανθρώπων.Όχι υπό τη μορφή αγκίστρωσης σε δόγματα που καλά καλά δεν καταλαβαίνουμε,ούτε με την αναζήτηση μαγικών και θαυμάτων.Μιλάω για το αθέατο,το αόρατο,που βρίσκεται εκεί ,στις καθημερινές και συνηθισμένες δραστηριότητές μας.Αυτό που δίνει πράγματι νόημα σε όλα αυτά.Το αόρατο που δε στέκει σε ηθικούς κανόνες και τυπολατρείες.Αυτό που δεν μπορεί να το κατανοήσει η επιστήμη αλλά ούτε-πολλές φορές- και η θρησκεία.Αυτό που μας καλεί,που έλκει την ανθρώπινη ψυχή τόσο πολύ ώστε να μεταμορφώνει τον πίθηκο στο επιστέγασμα της δημιουργίας.Αυτό που το εξοβελίσαμε με αποτέλεσμα να γίνουμε το χείριστο των κτηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου