Μια ιερεμιάδα

Πώς να μη θρηνήσεις ; Τώρα που κι αυτή η πρώτη κρίση πέρασε πώς να μη λυπηθεί κανείς με όσα προηγήθηκαν και πώς να μη νιώσει απόγνωση γι'αυτά που πρόκειται να έρθουν ;

Πώς να μη θρηνήσεις για μια Εκκλησία που είναι μία μα τόσα πρόσωπα διαφορετικά αφήνει να διαφαίνονται ; Που από παντού σωτήρες της ξεπήδησαν , φωνασκώντας πως την αλήθεια αυτοί μόνο κατέχουν ; Που πήραν την εξωτερική φλούδα των Προφητών και ενέδυσαν τις κραυγές τους με αυτή. Όμως ούτε τους Προφήτες στην ουσία τους προσέγγισαν ούτε και την γύμνια τους έκρυψαν.


Πώς να μη θρηνήσεις με τον "πόλεμο κανόνων" που με κάθε ευκαιρία ξεσηκώνεται , πόσο μάλλον σε μια τέτοια έκτακτη κατάσταση ; Εξαπολύονται εκατέρωθεν κανόνες επί κανόνων και σηκώνεται αντάρα. Και τι ειρωνεία, τα βοηθήματα για να μη χάσουμε το δρόμο για τον Χριστό, κρύβουν το πρόσωπό Του.

Τι συνέχεια μπορεί να έχει μια Εκκλησία που σε μια εποχή που έρχεται με κατακλυσμική ορμή και ταχύτητα , αυτή παλινωδεί και δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις την ώρα που πρέπει προσπαθώντας να συγκεράσει απόψεις, συνετές και ασύνετες, βάσιμες και αβάσιμες, και να διατηρήσει λεπτές ισορροπίες με κυβερνήσεις, ΜΜΕ και παρεκκλησιαστικές ομάδες.

Πώς να μη θρηνήσεις, όταν η προσωπική προσευχή υποβιβάστηκε σε "κάτι που μας εξομοιώνει με τους Προτεστάντες" ; Αυτό, το σπουδαίο εφόδιο και όπλο το πετάξανε κάποιοι στην άκρη στο όνομα μια Ορθοδοξίας στεγνής, τελετουργικής, εξουσιαστικής.

Πώς να μη θρηνήσεις όταν επικρατούν οι συμβιβασμένοι και οι τυφλοί ζηλωτές; Τι θεολογία είναι αυτή που μπορεί από αυτούς να προκύψει και πού θα βρει χώρο να ανασάνει εκεί μέσα ο Χριστός;

Μόνο οι τυφλοί δεν μπόρεσαν να δουν πως για την εξουσία ήταν η κουβέντα.Την εξουσία που δίνει το κράτος  και την εξουσία της επιβολής του θελήματός μας .

Κουβέντα για θυσία, για ψυχή και για αγάπη δεν έγινε ξανά . Και όταν ακούστηκαν αυτά κούφια κελύφη ήταν, την ουσία δεν την άγγιξε κανείς.

Κλάψτε για την πρώτη καταιγίδα που μας βρήκε απροετοίμαστους, τον καθένα στη δική του βάρκα να προσπαθεί τις άλλες να βουλιάξει.Κλάψτε για τις επερχόμενες φουρτούνες που θα μας βρουν γυμνούς,ντυμένους με ρούχα που βλέπουμε μόνο εμείς και που νομίζουμε πως είναι από πανάκριβα υφάσματα.

Θρηνήστε γιατί μπροστά μας ξεδιπλώνονται Μυστήρια κι εμείς κοιτάμε μοναχά πίσω από την πλάτη μας.

Έρχονται μέρες σπουδαίες, εξαιρετικές.Το μόνο που χρειάζεται είναι διάθεση να περπατήσουμε.Να πορευθούμε μέσα στο φως αυτών των ημερών. Κλάψτε γι' αυτούς που στη νύχτα τους θα μείνουν...