Μηνύματα από την...Ιερουσαλήμ

cohen.gr Πέμπτη 7.12.2017
Του Τεύκρου Σακελλαρόπουλου

Μία ιερή πόλη, μία πόλη σύμβολο, μία πόλη από τους Ουρανούς χτισμένη όμως στην Γη. 

Ας αναλύσουμε τώρα την απόφαση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών να “αναγνωρίσει” την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα. Τι σημαίνει αυτό και προς τα που αποσκοπεί; 

Η Ιερουσαλήμ είτε την αναγνωρίσουν είτε όχι ΕΙΝΑΙ η πρωτεύουσα του Ισραήλ. Σε αυτό δεν τίθεται το παραμικρό ζήτημα. Ανεξαρτήτως αναγνώρισης ή όχι αυτή είναι η ουσία και μαζί μία… μετακόμιση από το Τέλ Αβίβ, πράγμα μάλλον απλό για μία υπερδύναμη (εννοώ την μεταφορά των σημάτων και των επίπλων στο νέο κτίριο της πρεσβείας). 

Τι σημαίνει όμως αυτό πραγματικά; Και προσέξτε και την συγκυρία με την τρέχουσα επίσκεψη γείτονος, ο οποίος δεν τρέφει και πολύ φιλο-Ισραηλινά αισθήματα (και τις πρόσφατες δηλώσεις των εκεί αξιωματούχων). Προσθέστε τώρα και την παροιμιώδη ανικανότητα της Ελληνικής κυβέρνησης ειδικά σε διεθνή διπλωματικά ζητήματα (δεν καλλιεργούνται βλέπετε παντού… βελανιδιές) και καταλαβαίνετε πως κοντεύω να πιστέψω, πως ο Πρόεδρος (ένας είναι) σκοπίμως επέλεξε την σημερινή ημέρα για την ανακοίνωση (κάτι θα θυμάται από την τελευταία κοινή συνέντευξη τύπου και ο Πρόεδρος σας διαβεβαιώ ούτε ξεχνά ούτε συγχωρεί). 

Διότι το θέμα αυτό θα συζητηθεί και είναι πολύ επικίνδυνες οι λάθος απαντήσεις.  

Αλλά ας το θέσω κάπως διαφορετικά: 

Αναλογισθείτε για μία στιγμή μόνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες να αποφάσιζαν να μεταφέρουν την Αμερικανική Πρεσβεία από την Αθήνα στην…  Κωνσταντινούπολη.  

Ακούγεται παράλογο; Καθόλου! 

Εάν η Αθήνα ήταν αναμφισβήτητα η πρωτεύουσα του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου, η Κωνσταντινούπολη ήταν σαφώς η πρωτεύουσα του Ελληνικού Βυζαντινού Κόσμου.  

Η Κωνσταντινούπολη δεν είναι Ισταμπούλ. Είναι μία Ελληνική πόλη. Είναι το ίδιο σύμβολο για τον σύγχρονο Ελληνισμό, όπως και η Ιερουσαλήμ για τον Εβραϊσμό. 

Η -ας υποθέσουμε- τυπική αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτευούσης (διότι ΕΙΝΑΙ ούτως ή άλλως), ενέχει βαθύτατο συμβολισμό και ένα εντελώς ξεκάθαρο μήνυμα προς το Ισλάμ (σημειώστε αυτό το σημείο). Και είναι μία ορθότατη απόφαση και δεν ενέχει κανέναν κίνδυνο για την περιοχή, η οποία ούτως ή άλλως πλήττεται είτε με “αναγνωρισμένη” την Ιερουσαλήμ είτε όχι.  

Εμπεριέχει ωστόσο το ίδιο μήνυμα με την θεωρητική απόφαση αναγνώρισης της Κωνσταντινούπολης ως πρωτευούσης της Ελλάδος. 

“Κοινώς, εμείς (οι Αμερικάνοι) δεχόμαστε την συνέχεια και την ύπαρξη του Ελληνισμού στην περιοχή και θεωρούμε την Ελλάδα φυσικό διάδοχο του Βυζαντίου και επιθυμούμε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην περιοχή. Η αυτονόητη πρωτεύουσα της Ελλάδος είναι η Κωνσταντινούπολη.” 

Αντίστοιχο είναι τώρα το μήνυμα, όχι όσον αφορά το ανύπαρκτο Παλαιστινιακό, (αντίστοιχο του… Σκοπιανού) αλλά το Ισλάμ. Η “αναγνώριση” έχει βαθύτερους στόχους και πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτήν, την οποίαν οι πολύ κακώς πληροφορημένοι δημοσιογράφοι (διεθνώς) εστιάζουν και σχολιάζουν.  

Και είναι μία απόφαση, πολύ σημαντική και για τον Ελληνισμό, κάτι, το οποίο είμαι σχεδόν σίγουρος ό,τι οι εδώ (δήθεν) επαΐοντες δεν το έχουν εντοπίσει, ενώ φυσικά βλέπουν τα σταγονίδια των… ψεκασμών πεντακάθαρα.  

Και λόγω της δυστυχούς συγκυρίας με την επίσκεψη θα ερωτηθεί και κάποιος εδώ ποια θέση θα λάβει επί του θέματος. Και αμέσως γίνεται αντιληπτή η θανάσιμη παγίδα. 

Διότι θετική άποψη με την αναγνώριση, σημαίνει αυτόματα επικίνδυνη απόκλιση με την γείτονα, αρνητική σημαίνει εξαιρετικά (εδώ να μην χρησιμοποιήσω βαρύτατη έκφραση) απεμπόληση εθνικών δικαιωμάτων. Μην νομισθεί πως αποτελεί απλά κοντόφθαλμη πολιτική. Καίει, διότι οι εξελίξεις… 

Σημ. Επειδή το θέμα του άρθρου είναι πολύ ευαίσθητο και επειδή υπάρχουν στην Ελληνική κοινωνία τεράστιες αποκλίσεις αντιλήψεων σε σχέση με τα προηγούμενα θέματα δεν επιθυμώ σχόλια. Προφανώς άπρεποι σχολιασμοί θα σταλούν στον… Καιάδα! 

Αναλογισθείτε μόνο… και να ληφθούν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν και ας τις θεωρείτε εσφαλμένες (;).