Μεγάλη ανοησία να κρίνει κανείς βιαστικά και από μία και μόνο φευγαλέα ματιά.Καθώς περπατούσα προχθές στο κέντρο,προσπέρασα δυο ζητιάνους.Δεν είχα ψιλά επάνω μου και δεν έδωσα κάτι.Βγάζοντας κάποιος συμπέρασμα από αυτό θα έλεγε ότι είμαι σκληρόκαρδος,αδιάφορος ή τσιγγούνης.
Στο γυρισμό,και αφού είχα τελειώσει τις δουλειές μου είχα αρκετά κέρματα τα οποία τα μοίρασα σε δύο ζητιάνους που συνάντησα.Αν κάποιος έβγαζε συμπέρασμα από αυτό,θα έλεγε πως είμαι συμπονετικός αν όχι και φιλάνθρωπος(κάποιος ίσως να συμπέραινε ότι είμαι κορόιδο αλλά ας το αφήσουμε αυτό στην άκρη.
Και στις δύο περιπτώσεις,θα έκαναν λάθος.Δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.Αν μπορούσε κάποιος να παρακολουθεί κάθε μέρα τι κάνω θα καταλάβαινε πως είμαι απλά κάπου στη μέση.Αλλά θα έπρεπε να παρακολουθεί κάθε μέρα τι κάνω.Πολύ πιο εύκολο λοιπόν θα ήταν να μην βγάζουμε συμπεράσματα για τους γύρω μας και να μη βιαζόμαστε να τους χαρακτηρίσουμε.
παππούλη εδώ στην Αθήνα που ζούμε δεν πρόκειται να σε έκρινε κανείς. Όλοι κοιτάν τις δουλείες τους. Τα άλλα βερεσέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι,λίγο κουτσομπόληδες είμαστε στην Αθήνα.Απλά και το κουτσομπολιό είναι ανώνυμο.Λέμε "είδα έναν που.." αντί για "είδα τον τάδε που...".Τέλος πάντων ένα παράδειγμα ήταν.
Διαγραφή