Γιορτάζατε και στο χωριό σου το Halloween; Όχι στο χωριό μου(σε κανένα από τα δύο απ' όπου κατάγομαι) δε γιόρταζαν το Halloween. Όχι, δε σκαλίζαν τις κολοκύθες όταν έφτιαχναν κολοκυθόπιτα και τα παιδιά δεν έτρεχαν στο δρόμο φωνάζοντας "trick or treat". Αλλά από την άλλη οι άνθρωποι στο χωριό μου δεν έκαναν πολλά από τα πράγματα που κάνουν αυτοί που με ανασηκωμένο το φρυδάκι και με ύφος "τώρα θα σου την πω" μου κάνουν την παραπάνω ερώτηση. Δεν πήγαινα κινηματογράφο, δεν είχαν τηλεόραση μέχρι τη δεκαετία του '80 και η κύρια διασκέδασή τους ήταν το τσίπουρο, το κουτσομπολιό και το σπληνάντερο. Όχι ότι είναι απορριπτέα κι αυτά. Κομμάτι της κοινωνίας μας είναι. Αλλά τι να κάνουμε τώρα που φύγαμε από τα χωριά μας(εγώ δεν γεννήθηκα καν εκεί, μόνο στις διακοπές τα έβλεπα), ζούμε στην Αθήνα ή σε κάποια άλλη πόλη, υπάρχει και το ρημάδι το διαδίκτυο που κάνει τη σύνδεση Νέας Υόρκης με Δορβιτσά Ναυπακτίας με ένα κλικ και η ζωή αλλάζει. Αλλιώς να φορέσουν οι άντρες φουστανέλες, οι γυναίκες μαντήλια και να στήνουμε τις σούβλες με τα αρνιά στο δρόμο. Να σταματήσουμε να τρώμε πίτσα ή burger και να να τρώμε μόνο πατσά και γίδα βραστή. Να μην ακούμε ροκ, μέταλ ή ποπ ή χιπ χοπ κλπ μουσική αλλά δημοτικά και λαϊκά μόνο. Δε το κάνουμε όμως. Γιατί πάντα θα αναζητούμε κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό, θα υιοθετούμε ή θα εξελληνίζουμε κάποια πράγματα απ' έξω(στο κάτω κάτω όλες οι πολιτικές ιδεολογίες που τρέχουμε να υποστηρίξουμε ή ο ομάδες ποδοσφαίρου, μπάσκετ κλπ ξενόφερτα πράγματα είναι) και θα εξελίσσουμε τη καθημερινότητά μας είτε προς το καλό είτε προς το κακό. Όποιος πάντως θέλει, μπορεί να τα απορρίψει όλα αυτά και να γυρίσει στο χωριό του και να φτιάξει μια κοινότητα σαν τους Άμις και να ζήσει το πατροπαράδοτο ελληνικό του όνειρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου