Μου αρέσουν τα αστικά τοπία. Μου αρέσει δηλαδή να περιδιαβαίνω διάφορα κομμάτια της πόλης, να τραβάω φωτογραφίες, να χάνομαι σε δρόμους και δρομάκια. Πιο πολύ όμως, έχω αδυναμία στις περιοχές εκείνες όπου συναντώ κομμάτια παρακμής. Εγκαταλειμμένα κτίρια, μισογκρεμισμένα, υπό κατασκευή, κλειστά παλιά καταστήματα με κατεβασμένα ρολά. Λατρεύω, πραγματικά, τους φθαρμένους τοίχους, τα ξεχαρβαλωμένα πεζοδρόμια, τις ερημωμένες και υπό διάλυση παιδικές χαρές. Για κάποιο λόγο, που δεν μπορώ να εξηγήσω, όλα αυτά μου ασκούν μια περίεργη γοητεία. Το αστείο είναι ότι μέχρι πριν κάποια χρόνια, νόμιζα πως ήμουν άνθρωπος που θαυμάζει τη φύση. Όχι ότι δεν μου αρέσουν τα φυσικά τοπία, σε όλους αρέσουν, αλλά δεν μου προκαλούν αυτή την αίσθηση...θαυμασμού να το πω; Τέλος πάντων. Δεν είχα τι να γράψω κι έγραψα αυτή τη χαζομάρα. Πιο πολύ για να συνοδεύσω τη φωτογραφία. Αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου