Το «κάνει» για παπαδιά είναι το λάθος.

https://anastasiosk.blogspot.com/2023/11/blog-post_19.html#more

 Τα τελευταία χρόνια είναι μια μεγάλη πληγή που πονάει μέσα στην Εκκλησία και δυστυχώς δεν μιλάει κανείς.

 

Στο κομμάτι της έγγαμης Ιερωσύνης είχαμε το εξής σκηνικό:  Ήθελε ένα παλικάρι να γίνει παπάς (να τον παπαδίσουμε όπως λένε στα χωριά), οπότε έπρεπε να βρούμε κάποια που να «ΚΑΝΕΙ» για παπαδιά ώστε να την παντρευτεί και να μπει στην ιερωσύνη για να καλύψει τις ενοριακές ανάγκες της τάδε Μητροπόλεως. Ευτυχώς τείνει να μειωθεί όλη αυτή η προβληματική κατάσταση.

 

Βρείτε το λάθος στην παραπάνω πρόταση. Το «κάνει» για παπαδιά είναι το λάθος. Να βρούμε μια κοπέλα που να έχει κάποιες συγκριμένες προϋποθέσεις για να κλείσει “η θέση” της συζύγου στο παλικάρι, ώστε να μπει στην Ιερωσύνη. Σαν να λέμε στον τάδε υπάλληλο να κλείσει το οργανόγραμμα της εταιρείας. Οι προϋποθέσεις είναι συνήθως εξωτερικές. Μια κοπέλα με μακριά φούστα και κότσο στο κεφάλι και απλά να μην μιλάει, να μην διαφωνεί, να μην έχει γνώμη και προσωπικότητα. Απλά να μεγαλώνει τα παιδιά και να μαγειρεύει για να μπορεί ο άντρας της να εξασκεί να ιερατικά του καθήκοντα με ηρεμία.  

 

Το αποτέλεσμα; Οι άνθρωποι αυτοί ούτε ερωτεύτηκαν, ούτε αγαπήθηκαν πραγματικά ποτέ. Ένα ξύλινο προξενιό απλά για να γίνει η δουλειά. Το concept έχει ως εξής: Η παπαδιά κλεισμένη σε ένα σπίτι με τα παιδιά, ο παπάς όλη μέρα να τρέχει και απλά τα χρόνια να περνούν. Σαν να τρέχουμε ένα project μια εταιρείας που απλά πρέπει να πούμε στο τέλος ότι πέτυχε. Ο Ιερέας αυτός θα κάνει ομιλίες για τον γάμο, την οικογένεια, τις σχέσεις, αλλά τι θα συμβουλεύσει, όταν ένα παιδί του πει ότι έχει ερωτευτεί μια κοπέλα ενώ ο ίδιος δεν ξέρει τι σημαίνει να χτυπάει η καρδιά σου για κάποια;

 

Όλα αυτά στην αντίληψη να καλύψουμε τις ενοριακές ανάγκες. Όχι αγαπητοί μου να βρούμε υποψήφια παπαδιά, αλλά μια κοπέλα να αγαπήσει και να παντρευτεί το παλικάρι και μετά αν θέλουν και μόνο τότε, με πνευματικές προϋποθέσεις, να προχωρήσουν στην Ιερωσύνη.  

 

Γι’ αυτό βλέπουμε μετά από χρόνια να σπάει όλο αυτό το απόστημα και δυστυχώς ζούμε τραγωδίες.

 

Έχω ακούσει απίστευτα πράγματα. Παπάς να χαίρεται που η παπαδιά πάει διακοπές με τα παιδιά και επιτέλους θα μείνει μόνος να ηρεμήσει.

 

Παπαδιά που μου είχε πει ότι ευτυχώς που έκανε παιδιά με τον Παπά, αλλιώς θα τον χώριζε.

 

Ιερέας που μου είπε ότι ήταν για άγαμος, αλλά τελικά παντρεύτηκε, όχι επειδή ήθελε, απλά έτσι για να έχει παρέα ώστε να μην περάσει την Ιερωσύνη στην μοναξιά όταν πεθάνει η μητέρα του.

 

Ιερείς που πίεζαν τις γυναίκες τους να κάνουν πολλά παιδιά (ενώ οι ίδιες δεν το άντεχαν), επειδή ΕΤΣΙ πρέπει ή ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ το είπε ο πνευματικός γέροντας.

 

Το τάδε παλικάρι θέλει να γίνει Παπάς: «Εντάξει μωρέ θα του βρούμε μια που να μην σκαμπάζει και τόσο, θα την έχει στο σπίτι με τα παιδιά και αυτός θα ασχολείται με την εκκλησία.»

 

Καταστάσεις βγαλμένες από τη ζωή . . .

 

Και μετά; Διαζύγιο. Ένας Παπάς που πλέον μένει μόνος, ίσως και με παιδιά, χωρίς να μπορεί να παντρευτεί και μια κοπέλα που δεν άντεξε τα πολλά μη και τις απαγορεύσεις, ιδιαίτερα στη μικρή κοινωνία, και σηκώθηκε κι έφυγε. Ιδιαίτερα στη μικρή κοινωνία, οι πιέσεις που δέχονται οι παπαδιές είναι αφόρητες. Πρέπει να  πάνε σε παραλία για ερημίτες, να μην παίξει ο Παπάς μπάλα με τα παιδιά, μην πάει εκεί κλπ κλπ. Άσε που οι «κυρίες» της Εκκλησίας, μόλις μπει η παπαδιά στον Ναό την σκανάρουν από πάνω μέχρι κάτω όπως το σκάνερ του αεροδρομίου. Και μετά; Μαντέψτε! Τροφή για κουτσομπολιό….. Πόσα εκατοστά πάνω από το επιτρεπτό ήταν η φούστα της Παπαδιάς !!!!

 

Βρέθηκα σε ένα φρικτό διάλογο: Κάποια Κυρία είπε στην Παπαδιά μου το εξής: «Α! Εσύ είσαι η Παπαδιά του πάτερ!;; Δεν σου φαίνεται! Συνήθως οι Παπαδιές έχουν πολλά κιλά !!!!!». Λόγια από «κυρίες» της Εκκλησίας.

 

Γνωρίζω φυσικά και Ιερατικές οικογένειες πρότυπα. Το ζευγάρι να είναι βράχος! Ερωτευμένοι, αγαπημένοι, ισορροπημένοι. Η συζυγία μέσα στη χαρά και τον έρωτα και φυσικά αυτό βγαίνει και στα παιδάκια τους. Μακριά από κόμπλεξ, περίεργα dress code του φαίνεσθαι και ψεύτικα χαμόγελα. Και αυτό βγαίνει και στην ενορία του Ιερέως. Επειδή βιώνει υγεία μέσα στο σπίτι του με τη γυναίκα και τα παιδιά, αυτό βγαίνει και στον ίδιο και στην ποιμαντική του.

 

Θα κλείσω με δυο κουβεντούλες αγωνίας στα παιδιά που επιθυμούν να περπατήσουν αυτόν τον δρόμο . . .

 

 Αγαπητό μου παιδί: Αν θέλεις να γίνεις Ιερέας μην ψάχνεις Παπαδιά. Να βρεις μια κοπέλα να ερωτευτείτε, να την αγαπήσεις, να σε αγαπήσει και μετά, αν θέλετε, να περπατήσετε μαζί σε αυτόν τον ευλογημένο δρόμο με πνευματική και ψυχική υγεία. Μακριά από κόμπλεξ, τυπολατρείες και ψευτοηθικισμούς. Και σε παρακαλώ πολύ, μην πεις: «Αν δεν βρώ, δεν βαριέσαι, θα γίνω άγαμος.», διότι ο διάβολος θα σε κοπανάει σαν το χταπόδι μέχρι το τέλος της ζωής σου. Θα γίνει η ζωή σου και η Ιεροσύνη σου κόλαση. Αν είσαι για έγγαμος μείνε εκεί και αν δεν σου βγει για ιεροσύνη δεν πειράζει, προχώρα με το κορίτσι που παντρεύτηκες και η πόρτα του Παραδείσου θα σας περιμένει, αρκεί να αγωνιστείτε με αγάπη στον Χριστό.

 

Αγαπητή μου κοπέλα: Αν μεγάλωσες σε οικογένεια αλλά με λανθασμένη πνευματική ζωή, πρόσεξε μην προσπαθήσουν να σε ΠΕΙΣΟΥΝ να πάρεις κάποιον που θέλει να γίνει Παπάς απλά για να κάνεις πολλά παιδιά και με αυτόν τον τρόπο να έχεις ΑΥΤΟΜΑΤΗ ευλογία. Είναι ευλογία να είναι ο σύζυγός σου Ιερέας, αλλά πρώτα βρες  ένα παλικάρι να το ερωτευτείς και να το αγαπήσεις πραγματικά. Να χτυπάει η καρδιά σου γι’ αυτόν τον άνθρωπο και μετά αν θέλετε, συμφωνείτε και μπορείτε τότε και μόνο τότε να προχωρήσετε. Να κάνετε ευλογημένη οικογένεια με παιδιά, αλλά διότι το θέλετε εσείς μέσα από την έγγαμη και συζυγική συμφωνία εν Χριστώ, και όχι επειδή ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ.

 

Καλό αγώνα σε όλους . . .

 

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr