Προσωποληψία

 

Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί σε κάποιους ανθρώπους πρέπει αν φερόμαστε με ευγένεια και ίσως ακόμα δουλοπρέπεια και σε κάποιους άλλους μπορούμε να φερόμαστε όπως μας κατέβει. Δε βλέπω τον λόγο που κάποιος που έχει πτυχία ή υψηλούς μισθούς είναι καλύτερος ποιοτικά άνθρωπος από κάποιον εργάτη ή κάποιον χαμηλόμισθο. Την υγεία μας, για παράδειγμα, όσο τη φροντίζει ο γιατρό άλλο τόσο τη φροντίζει και ο σκουπιδιάρης. Θέλετε να δοκιμάσετε; Ας απεργήσουν μια εβδομάδα οι γιατροί και άλλη μία οι σκουπιδιάρηδες για να δούμε πότε θα έχουμε περισσότερα υγειονομικά προβλήματα. Ή τι κάνει έναν διδάκτωρ της φιλοσοφίας ανώτερο από έναν αγρότη; Οι γνώσεις; Κάντε μια ερώτηση για τις καλλιέργειες σε έναν φιλόσοφο. Η απάντησή του θα είναι τόσο εύστοχη όσο και η απάντηση του αγρότη για την εξέλιξη της φιλοσοφίας στον δυτικό κόσμο. Επιπλέον μπορεί οι φιλόσοφοι να προσφέρουν τρόπους για να ζήσεις αλλά και οι αγρότες προσφέρουν τα μέσα. Αλλά και ένα πάμπλουτος από πού κι ως πού είναι καλύτερος από έναν ζητιάνο. Άλλωστε ο υπερβολικός πλουτισμός του πρώτου είναι ένας από τους λόγους που υπάρχει ο δεύτερος. Και για να το δέσω και εκκλησιολογικά, γιατί στην Εκκλησία δε φτάνει αυτό που λες να είναι λογικό ή σωστό, πρέπει να το θεμελιώνεις και θεολογικά-εκκλησιολογικά(άλλη παράνοια αυτή), παράθετω από την Καθολική Επιστολή του Ιακώβου του Αδελφοθέου: 

Ιακ. 2,1 Αδελφοί μου, προσέχετε να μη έχετε και εκδηλώνετε την πίστιν σας προς τον ένδοξον Κύριον μας Ιησούν Χριστόν με προσωποληψίας και μάλιστα στον τόπον και τον χρόνον της λατρείας.

Ιακ. 2,2 Διότι, -ας υποθέσωμεν- εάν εισέλθη εις την λατρευτικήν σας συγκέντρωσιν άνθρωπος με χρυσά δακτυλίδια, με ενδύματα πολυτελή και φαντακτερά, εισέλθη δε και ένας πτωχός με φθηνά και λερωμένα ρούχα

Ιακ. 2,3 και στρέψετε τα βλέματά σας με θαυμασμόν και εκτίμησιν προς εκείνον, που φορεί το λαμπρόν ένδυμα, και του πήτε· “συ κάθισε εδώ αναπαυτικά στο τιμητικόν κάθισμα” και στον πτωχόν πήτε· “συ στάσου εκεί πέρα όρθιος”, ή “κάθισε εδώ, πιο χαμηλά, από το υποπόδιόν μου”,

Ιακ. 2,4 σας ερωτώ, με την προσωποληψίαν σας αυτήν και την μεροληπτικήν συμπεριφοράν σας δεν εκάματε μέσα σας μεροληπτικήν διάκρισιν μεταξύ πλουσίου και πτωχού και δεν εγίνατε άδικοι κριταί, εφ' όσον κατελήξατε εις απόφασιν στηριχθείσαν εις πονηρούς διαλογισμούς, αντιθέτους προς την αγάπην και την δικαιοσύνην του Θεού;

Ιακ. 2,5 Ακούσατε, αδελφοί μου αγαπητοί, δεν εξέλεξεν ο Θεός τους πτωχούς και γυμνούς από τα υλικά αγαθά του κόσμου τούτου, δια να γίνουν πλούσιοι στον ουράνιον κόσμον, τον οποίον μας χαρίζει η πίστις, και κληρονόμοι της βασιλείας, που υπεσχέθη ο Θεός εις όσους τον αγαπούν;

Ιακ. 2,6 Σεις όμως, επεριφρονήσατε και εξηυτελίσατε τον πτωχόν, δια να τιμήσετε μεροληπτικώς τον πλούσιον. Αλλά σας ερωτώ· δεν είναι οι πλούσιοι, οι οποίοι σας καταπιέζουν, και δεν είναι αυτοί, που σας τραβούν εις τα δικαστήρια;

Ιακ. 2,7 Δεν διαβάλλουν αυτοί με την συμπεριφοράν των και δεν εξευτελίζουν το καλόν όνομα του Χριστού, με το οποίον ονομάζεσθε xριστιανοί και λαός του Χριστού;

Ιακ. 2,8 Εάν όμως συμπεριφέρεσθε έτσι προς τους πλουσίους, όχι διότι προσωποληπτείτε, αλλά διότι εφαρμόζετε τον νόμον του βασιλέως Χριστού, όπως περιέχεται εις την Αγίαν Γραφήν “αγαπήσστον πλησίον σου ως σεαυτόν”. καλώς πράττετε, φερόμενοι έτσι ενώπιον των πλουσίων.

Ιακ. 2,9 Εάν όμως φέρεσθε μεροληπτικά, επηρεασμένοι από αδίκους προσωποληψίας, τότε διαπράττετε αμαρτίαν και αποδεικνύεσθε από αυτόν τούτον τον Νόμον του Θεού ως παραβάται, έστω και αν δεν έχετε παραβή άλλας εντολάς.

Ιακ. 2,10 Διότι, εκείνος που θα τηρήση όλον τον Νόμον, θα πταίση δε και θα παραβή μίαν εντολήν, έγινεν ένοχος παραβάσεως όλων των εντολών.

Ιακ. 2,11 Διότι ο Θεός, ο οποίος είπε “μη φονεύσης”. Εάν δε δεν μοιχεύσης, αλλά φονεύσης, έγινες παραβάτης όλου του Νόμου. (Τον νομοθέτην Θεόν επεριφρόνησες και ύβρισες με την παράβασίν σου αυτήν).

Ιακ. 2,12 Να ομιλήτε μεταξύ σας και να πράττετε έτσι, όπως ταιριάζει εις ανθρώπους, που μέλλουν να κριθούν με τον νόμον, ο οποίος αναδεικνύει τον άνθρωπον ελεύθερον (και όχι δούλον της προσωποληψίας και ανθρωπαρεσκείας).

Ιακ. 2,13 Μη παρασύρεσθε από από την προσωποληψίαν και φαίνεσθε σκληροί και άσπλαγχνοι απέναντι των πτωχών και ασήμων, διότι η κρίσις του Θεού θα είναι χωρίς έλεος, δι' εκείνον, που δεν έδειξε έλεος προς τους αδελφούς του. Το έλεος και η ευσπλαγχνία κατανικά και εξουδετερώνει την καταδίκην.