Δεν μου αρέσει η τελειότητα. Δε τη βρίσκω καθόλου όμορφη. Κάποιο μικρό ελάττωμα είναι αυτό που τονίζει την ομορφιά και την αναδεικνύει σε αντίθεση με την τελειότητα που βγάζει μια ψυχρότητα. Μάλλον γιατί η τελειότητα δεν είναι φυσική. Για παράδειγμα, ένα γυναικείο πρόσωπο μου φαίνεται πιο όμορφο αν τα δόντια είναι λίγο στραβά ή αν το μάτι αλληθωρίζει λίγο. Ή ακόμα κι αν τα αυτιά είναι λίγο πεταχτά. Ένα τέλεια συμμετρικό πρόσωπο ή έστω ένα που φαίνεται έτσι, μου δημιουργεί μια αίσθηση απώθησης, ίσως και έναν κάποιο φόβο. Δε ξέρω. Όπως κι ένα λουλούδι. Αν είναι τέλειο, με τα πέταλα και τα φύλλα χωρίς κανένα ψεγάδι, πιο πολύ μου θυμίζει πλαστικό λουλούδι, ψεύτικο, παρά κάτι φυσικά όμορφο. Μια φίλη μου έλεγε πως το έχω χαμένο λιγάκι, όταν συζητούσαμε το θέμα αυτό. Εγώ διαφωνώ. Άλλωστε αν το είχα χαμένο θα το ήξερα, θα το είχα καταλάβει. όλοι όσοι το έχουν χαμένο το γνωρίζουν. Έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου