Είναι προφανές. Δεν πάμε καλά. Δεν πάμε καθόλου καλά. Φτάσαμε τις δέκα μπορεί και έντεκα (εκκρεμεί μια υπόθεση κάτω στη Μάνη που δεν έχει αποδειχτεί ακόμα) δολοφονίες γυναικών από πρώην και νυν συζύγους ή συντρόφους. Νομίζω ότι είναι πάρα πολλές. Και το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί να γίνει ώστε να έχουμε κάποια άμεση αναστροφή του προβλήματος. Είμαστε μάλλον στο "πώς φτάσαμε ως εδώ" και στο "τι κάνουμε από δω και πέρα" αλλά αυτή η κατάσταση θα μας ταλανίζει στο αμέσως επόμενο διάστημα. Δεν ξέρω τι φταίει.
Φταίνε οι γυναίκες που δεν έχουν κριτήριο και πάνε και μπλέκουν με ψυχάκηδες; Να πούμε ναι, αλλά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που κάνουν μπαμ, δεν κυκλοφορεί κανείς με καπελάκι "γεια σας, είμαι θεοπάλαβος" και όταν το παίρνεις χαμπάρι είναι πια αργά. Φταίνε οι άντρες που νομίζουν πως είναι βαριοί κι ασήκωτοι και τέλειοι και δεν αντέχουν την απόρριψη; Άντε να το πω κι αυτό αλλά από εκεί μέχρι τη δολοφονία είναι πολύς ο δρόμος. Ελπίζω να ξυπνήσει η κοινωνία(που από αυτά που βλέπω πολύ αμφιβάλλω) και να αρχίσουν να αλλάζουν αυτές οι νοοτροπίες. Γιατί αν περιμένουμε από το κράτος ... cry them Charalampos.Διαβάζοντας και διάφορα σχόλια στο διαδίκτυο για τα θέματα αυτά και κυρίως για το τελευταίο περιστατικό στη Ρόδο, νομίζω ότι είμαστε στην αρχή μιας πολύ άσχημης κατάστασης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου