Και εγένετο…
“Και δημιούργησε ο Θεός τα κήτη τα μεγάλα, και κάθε έμψυχο που κινείται, τα οποία γέννησαν με αφθονία τα νερά σύμφωνα με το είδος τους, και κάθε πουλί φτερωτό σύμφωνα με το είδος του. Και ο Θεός είδε ότι ήταν καλό. Και ο Θεός τα ευλόγησε, λέγοντας: Αυξάνεστε και πληθύνεστε, και γεμίστε τα νερά μέσα στις θάλασσες· και τα πουλιά ας πληθύνονται επάνω στη γη. Και έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα πέμπτη.”
(Γεν. 1,25)
Με αυτά τα λόγια περιγράφει την πέμπτη ημέρα της κοσμικής δημιουργίας ο συγγραφέας της Γενέσεως.
Αυτό που δεν μας λέει ξεκάθαρα η Γένεση, αλλά το λένε οι μύθοι οι αρχαίοι και αργότερα γραπτές πηγές, είναι η δημιουργία του πιο τρομερού κήτους, του μεγάλου θηρίου της θάλασσας. Την Πέμπτη Ημέρα της Δημιουργίας, ο Θεός έπλασε τον Λεβιάθαν, το αρχαίο δράκοντα, το κήτος της θάλασσας.
Ο Μέγας Κροκόδειλος με τα 300 μάτια
Ο Ιώβ στο 41ο κεφάλαιο τον αναφέρει ως κροκόδειλο. (Η μετάφραση των Ο΄ κρατά τον χαρακτηρισμό Δράκοντας, ἄξεις δὲ δράκοντα ἐν ἀγκίστρῳ, περιθήσεις δὲ φορβαίαν περὶ ρῖνα αὐτοῦ; Ιώβ, 40:25). Έχει μάτια φοβερά και διάπυρα, (300 μάτια αναφέρει η παράδοση!), που η λάμψη τους φτάνει ως τους ουρανούς. Το φοβερό στόμα του τέρατος ξερνάει φλόγες. Η ανάσα του είναι τόσο καυτή που πυρώνει κάρβουνα, ενώ από τα ρουθούνια του ξεχύνεται ατμός σαν Λέβητα . Όταν ο Θεός έριξε στη θάλασσα τον Λεβιάθαν σηκώθηκαν κύματα πελώρια.
«Ποιος θα τολμήσει να του ανοίξει του στόματός του τη μεγάλη πύλη, που τη φρουρούν τα φοβερά τα δόντια του;»
αναφωνεί ο Ιώβ. Ενώ περιγράφοντας το σφρίγος και τη δύναμη του Λεβιάθαν αναφέρει πώς τα ξίφη δεν τον τρυπάνε ενώ γελάει όταν δόρατα σφυρίζουν στα αυτιά του. Τον δε βυθό τον βράζει και αφήνει χνάρια πάνω λαμπερό πάνω του όταν έρπει. Τίποτα όμοιο με αυτόν πάνω στη γη δεν υπάρχει, καθώς πλάστηκε να είναι ατρόμητος.
Ο Βάαλ και ο Δράκος
Ο ψαλμός 103 (104) μας πληροφορεί ότι η κατοικία του μεγάλου δράκοντα είναι η θάλασσα.Ο Λεβιάθαν είναι γνωστός και από τα Ουγγαριτικά κείμενα:
“Τι είδους εχθρός ξεσηκώθηκε εναντίον του Βάαλ; Έπιασα το σπαρταριστό ερπετό που κυκλώνεται από επτά κεφάλια”.
Η παράδοση του Ταλμούδ αναφέρει ότι στο μέλλον, (Ταλμούδ Baba Batra 75b), θα τον σφαγιάσουν δύο αρχάγγελοι, ενώ ο Ησαΐας αναφέρει ότι ο ίδιος ο Θεός θα εξοντώσει το δράκοντα στα έσχατα.
«Την ημέρα εκείνη ο Κύριος με το βαρύ, το μεγάλο και δυνατό του ξίφος θα τιμωρήσει τον Λεβιάθαν, το φίδι που συστρέφεται και ξεφεύγει, θα σκοτώσει το δράκοντα της θάλασσας». Ησαΐας 27:1
Στο δε Δευτεροκανονικό βιβλίο “Βηλ Και Δράκων”, ο Δανιήλ νικάει τον Δράκοντα όχι με ξίφος αλλά με τη σοφία του, και αυτό τον οδηγεί στον λάκκο των λεόντων!
Βεεμώθ, το κτήνος της ξηράς
Έπειτα λέγεται ότι, εκτός από τον τρομερό Λεβιάθαν, έπλασε και τον Βεεμώθ, ο ένας να βασιλεύει στη θάλασσα και ο άλλος στην ξηρά. Ο Ιώβ τον περιγράφει σαν ιπποπόταμο που σαν βόδι του αγρού βόσκει γρασίδι! Η ουρά του είναι σαν… κέδρος (;), ενώ το αυτό το μεγαθήριο μονάχα από τον πλάστη δαμάζεται. Τα κόκαλά του είναι δυνατά σαν τον ορείχαλκο και τίποτα δεν μπορεί να του αντιταχθεί.
Στο απόκρυφο βιβλίο του, ο Ενώχ αναφέρει τα δύο αυτά μεγαθήρια που διαφεντεύουν το ένα τη θάλασσα και το άλλο την ξηρά. Την ημέρα της κρίσης θα γεννηθούν δύο θηρία, ένα θηλυκό που θα κατοικεί στα βάθη του Ωκεανού, με το όνομα Λεβιάθαν, ενώ το αρσενικό, που καλείται Βεεμώθ, (πληθυντικός της λέξης Behema που σημαίνει θηρίο. Ο πληθυντικός εδώ δεν σημαίνει τα πολλά θηρία αλλά τον υπερθετικό βαθμό), θα κατοικεί στους ερημότοπους ανατολικά του κήπου της Εδέμ, εκεί όπου κατοικούν οι Δίκαιοι.
Στα έσχατα του κόσμου…
Λέγεται ότι στο τέλος των καιρών τα δύο θηρία θα γίνουν βρώση στο εσχατολογικό δείπνο των Δικαίων! Τέλος, και τα δύο θηρία, σε κάποιες χριστιανικές παραδόσεις, συνδέονται με τα Θηρία της Αποκάλυψης. Αλλά αυτό θα είναι το θέμα ενός άλλου άρθρου. Βάθος, άλλωστε, τεράστιο βρίσκεται πίσω από τις μορφές των μύθων που αναφέρουμε. Βάθος σχεδόν ανεξερεύνητο, που μας συνδέει με τις παρυφές του χρόνου. Το πνεύμα των μύθων της Μεσοποταμίας δεν άφησε ασυγκίνητο και ανέπαφο κανένα θρησκευτικό ρεύμα, όσο αυστηρό πλαίσιο κι αν είχε αυτό. Τα σύμβολα των αρχαίων μύθων και θρύλων, έγιναν σύμβολα και οδοδείκτες της θεολογίας αυτών των θρησκειών.
Μέχρι να τα ξαναπούμε, στο επόμενο άρθρο, με περισσότερα πλάσματα, περάστε να κεραστείτε στον μπουφέ μας. Το μενού έχει Λεβιάθαν ψητό και Βεχεμώθ με λευκή σάλτσα κρασιού γαρνιρισμένο με… χόρτα του αγρού.
Εις το επανιδείν.
ε, δε θα το πιστεψεις! Αυτη την ωρα μου ηρθε στο μυαλο το συγκεκριμενο θεμα με το λεβιαθαν! Παντως συμφωνα με την ερμηνεια που δινει ο Μεγας Αντωνιος και αλλοι Αγιοι οσον αφορα το κομματι του βιβλιου του Ιωβ που αναφερεται στο λεβιαθαν ο συγκεκριμενος δρακος δεν ειναι αλλος απο τον ιδιο το τρισκαταρατο! Στο βιβλιο του Ιωβ λεει οτι δε το πιανουν τα δορατα των ανθρωπων αλλα οι Αγιοι Αγγελοι τον κατατροπωνουν! Για τον βεεμωθ που ειναι και αυτος δαιμονας ελεγε ο Αγιος Νεκταριος εαν θυμαμαι καλα οτι την εχει τη δυναμη στην οσφυ του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κανει κιολας εντυπωση που στο κεφαλαιο του Προφητη Ησαια αναφερεται οτι ο Θεος θα σκοτωσει το Λεβιαθαν με το ξιφος του! θα ηθελα να θυμηθουμε που στο βιβλιο της Αποκαλυψης του Ιωαννη ο Χριστος ο οποιος εμφανιζεται με λευκα γενια βγαζει απο το στομα του εαν λεω σωστα ρομφαια διστομο! Επισης στο βιβλιο της Γενεσης ο Θεος μετα την εξοδο των πρωτοπλαστων φρασσει την πυλη του κηπου της Εδεμ με τη ρομφαια τη πυρινη τη περιστρεφομενη μαζι με ενα Χερουβειμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα έχω διαβάσει αυτά από τους Πατέρες. Από την άλλη αναφέρεται στην Π.Διαθήκη ότι υπήρχαν δύο Λεβιάθαν και ο Θεός σκότωσε το θηλυκό γιατί άρχιζαν να γεννούν θα κατέστρεφαν τον κόσμο. Έχει ενδιαφέρον η σύνδεση αυτών των τεράτων με τους δεινόσαυρους και την εξαφάνισή τους.
ΔιαγραφήΑπό την άλλη και η συμβολική τους σημασία ως μορφές του διαβόλου είναι εξίσου σημαντικές
Το σπαθί είναι το κατ'εξοχήν σύμβολο της δύναμης