Όταν ένας δαίμονας που ονομάζεται Ορνίας παρενοχλεί έναν νεαρό άντρα (ο οποίος έχει την εύνοια του Σολομώντα) κλέβοντας τον μισό μισθό του και ρουφώντας τη ζωτικότητά του μέσω του αντίχειρα του δεξιού του χεριού, ο Σολομών προσεύχεται στο ναό και λαμβάνει από τον αρχάγγελο Μιχαήλ ένα δαχτυλίδι με το σφραγίδα του Θεού (σε σχήμα Πενταγράμμου ) πάνω του που θα του επιτρέψει να διατάζει τους δαίμονες. Ο Σολομών δανείζει το δαχτυλίδι στο παλικάρι που ρίχνοντας το δαχτυλίδι στον δαίμονα Ορνιά, τον σφραγίζει και τον θέτει υπό έλεγχο. Τότε ο Σολομών δίνει εντολή στον δαίμονα Ορνία να πάρει το δαχτυλίδι και να σφραγίσει με τον ίδιο τρόπο τον πρίγκιπα των δαιμόνων, Βεελζεβούλ .
Με τον Βεελζεβούλ υπό τον έλεγχό του, ο Σολομών διατάζει τώρα όλους τους δαίμονες να τον βοηθήσουν να χτίσει τον ναό. Ο Βεελζεβούλ αποκαλύπτει ότι ήταν στο παρελθόν ο πιο υψηλόβαθμος άγγελος στον Παράδεισο.
Στο κεφάλαιο 18, εμφανίζονται οι δαίμονες των 36 δεκανών , με ονόματα που μερικές φορές φαίνεται να αποτελούν συνειδητές στρεβλώσεις των παραδοσιακών ονομάτων των δεκανών. Οι δαίμονες των δεκανών αναλαμβάνουν την ευθύνη κυρίως για διάφορες ασθένειες και πόνους και παρέχουν τους μαγικούς τύπους με τους οποίους μπορούν να εξοστρακιστούν. Για παράδειγμα, ο τριακοστός τρίτος δαίμονας είναι ο Rhyx Achoneoth που προκαλεί πονόλαιμο και αμυγδαλίτιδα και μπορεί να απομακρυνθεί γράφοντας τη λέξη Λεικούργος σε φύλλα κισσού και συγκεντρώνοντάς τα σε σωρό.
Η τελευταία συνάντηση του Σολομώντα με κάποιον δαίμονα περιλαμβάνει την αποστολή ενός υπηρέτη με το δαχτυλίδι του για να αιχμαλωτίσει έναν δαίμονα του ανέμου που παρενοχλεί τη γη της Αραβίας . Το αγόρι πρέπει να κρατήσει ένα φλασκί κόντρα στον άνεμο με το δαχτυλίδι μπροστά του και στη συνέχεια να δέσει την τσάντα όταν είναι γεμάτη. Το αγόρι πετυχαίνει το έργο του και επιστρέφει με το φλασκί. Ο φυλακισμένος δαίμονας αυτοαποκαλείται Εφίππας, και με τη δύναμή του ένας ακρογωνιαίος λίθος, που θεωρούταν πολύ μεγάλος για να σηκωθεί, υψώνεται στην είσοδο του ναού.
Στη συνέχεια, ο Εφίππας και ένας άλλος δαίμονας από την Ερυθρά Θάλασσα φέρνουν μια θαυματουργή στήλη από κάποιο μοβ υλικό (μετάφραση ασαφής) από την Ερυθρά Θάλασσα. Αυτός ο δαίμονας της Ερυθράς Θάλασσας αποκαλύπτεται ως Abizithibod και ισχυρίζεται ότι είναι ο δαίμονας που υποστήριξε τους Αιγύπτιους μάγους εναντίον του Μωυσή και που σκλήραινε την καρδιά του Φαραώ , αλλά είχε πιαστεί με τον αιγυπτιακό στρατό όταν η θάλασσα επανήλθε και αιχμαλωτίστηκε από αυτόν τον πυλώνα ώσπου ήρθε ο Εφίππας και μαζί μπόρεσαν να το σηκώσουν.
Ακολουθεί μια σύντομη κατακλείδα στην οποία ο Σολομώντας περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ερωτεύτηκε μια Σουναμίτισσα γυναίκα, και συμφώνησε να προσκυνήσουν τους Ρεμφάν και Μολώχ με αντάλλαγμα την ερωτική συνεύρεση. Ο Σολομών συμφωνεί να θυσιάσει σ'αυτούς , αλλά στην αρχή θυσιάζει μόνο πέντε ακρίδες απλά συνθλίβοντάς τες στο χέρι του. Αμέσως, το πνεύμα του Θεού απομακρύνεται από αυτόν και γίνεται ανόητος και γελοιοποιείται τόσο στους ανθρώπους όσο και στους δαίμονες. Ο Σολομών κλείνει το κείμενό του με μια προειδοποίηση προς τους αναγνώστες. Τους λέει να μην εγκαταλείψουν την πίστη τους για τον έρωτα όπως έκανε ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου