Η πιο αποκρουστική αισθητική είναι, κατά τη γνώμη μου πάντα, η αισθητική του σοβαρού. Αυτή η προσποιητή και τόσο περιοριστική σοβαρότητα που οφείλει να εμφανίζεται στην ένδυση, τον λόγο, τις κινήσεις ακόμα ή και στις σκέψεις. Ο εξοβελισμός όμως κάθε ίχνους κωμικού ή και γελοίου ακόμα από την καθημερινότητα είναι όμοιος με την απουσία βροχοπτώσεων στις περιόδους ξηρασίας. Τελικά οδηγεί στην ερημοποίηση του πνεύματος και τελικά στην πλήρη εξαφάνιση της δημιουργικότητας. Δεν υπάρχει θλιβερότερο πλάσμα στον ουρανό και τη γη από εκείνο που παίρνει τόσο σοβαρά τον εαυτό του. Δεν υπάρχει χειρότερη κόλαση από τον εσωτερικό κόσμο εκείνου που αδυνατεί να γελάσει με τον εαυτό του και δεν επιτρέπει τίποτα το αστείο να βγει από μέσα του.
****πίνακας του Alberto Savinio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου