Προσπαθούμε, λοιπόν, να καθορίσουμε ποια θα μπορούσε να είναι η στάση των χριστιανών των δυο πρώτων γενεών απέναντι στην εξουσία. Και θα πάρουμε τώρα της Αποκάλυψη, επειδή είναι το κείμενο (που γράφτηκε μεταξύ 100 και 130 μ.Χ.) το πιο βίαιο και εγγράφεται στη γραμμή των λόγων του Ιησού αλλά είναι πιο σκληρό! Είναι προφανώς ένα κείμενο που στοχεύει άμεσα τη Ρώμη(αλλά όχι μόνο την παρουσία των Ρωμαίων στην Ιουδαία: την κεντρική εξουσία, την αυτοκρατορική, τη Ρώμη αυτή και αυτή). Σ' ολόκληρο το βιβλίο υπάρχει μια ριζική εναντίωση ανάμεσα στη μεγαλειότητα του Θεού και σ' όλες τις εξουσίες και ισχείς της γης(εξ ου και το σοβαρό λάθος αυτών που λένε ότι υπάρχει μια συνέχεια ανάμεσα στη θεϊκή εξουσία και τις γήινες εξουσίες, ή ακόμη, όπως υπό τη μοναρχία, ότι σ' έναν μοναδικό Θεό, παντοδύναμο, που βασιλεύει στον ουρανό, οφείλει ν' αντιστοιχεί στη γη ένας μοναδικός βασιλέας, εξ ίσου παντοδύναμος· η Αποκάλυψη λέει το εκ διαμέτρου αντίθετο!) Σ' ολόκληρο το βιβλίο υπάρχει μια αμφισβήτηση της πολιτικής εξουσίας. Θ' αναφέρω μόνο δύο μεγάλες εικόνες: η πρώτη είναι η εικόνα των "δύο θηρίων", επαναλαμβάνει μια εικόνα των πρώτων προφητών, που πράγματι παριστούσαν τις πολιτικές εξουσίες της εποχής τους με μορφή θηρίων. Το πρώτο είναι το "θηρίο που ανεβαίνει από τη θάλασσα"(πιθανότατα η Ρώμη, που οι στρατιές της έρχονταν από τη θάλασσα). Έχει έναν "θρόνο" που της έχει δοθεί από τον Δράκοντα(τον Αντίθεο κεφ. ιβ, ιγ). Που έχει δώσει "όλη την εξουσία στο Θηρίο" . Οι άνθρωποι λατρεύουν το Θηρίο. Λένε: "Ποιος μπορεί να του εναντιωθεί;" Του δόθηκε "όλη η εξουσία και ισχύς πάνω σε όλες τις φυλές, όλους τους λαούς, όλες τις γλώσσες, όλα τα έθνη". Και το λατρεύουν οι κάτοικοι της γης. Νομίζω πως δεν μπορείς να μιλήσεις σαφέστερα για να ορίσεις την πολιτική εξουσία, που έχει ισχύ, έχει τη στρατιωτική δύναμη και απαιτεί τη λατρεία(άρα την απόλυτη υπακοή!). Και αυτό το Θηρίο έχει δημιουργηθεί από τον Δράκοντα(άρα η ίδια σχέση που έχουμε ήδη συναντήσει ανάμεσα στην πολιτική εξουσία και στον "διάβολο"). Αυτό που επιβεβαιώνει την ιδέα ότι το Θηρίο είναι το κράτος είναι ότι στο τέλος της Αποκάλυψης βρίσκουμε το κείμενο στο οποίο η Μεγάλη Βαβυλώνα(Ρώμη) καταστρέφεται(ιζ). Έπειτα απ' τη μάχη στην οποία το Θηρίο συγκεντρώνει τους βασιλείς της γης για να κάνει πόλεμο ενάντια στον Θεό, πόλεμο στον οποίο το Θηρίο συντρίφτηκε και καταδικάστηκε, μετά τη συντριβή και την καταδίκη του κυριότερου εκπροσώπου του. Όσο για το δεύτερο Θηρίο, που ανεβαίνει από τη γη, η ερμηνεία μου είχε φανεί καταχρηστική στους ειδικούς, αλλά επιμένω σ' αυτήν: Ποια χαρακτηριστικά αυτού του Θηρίου δίδονται; "Κάνει όλους τους κατοίκους της γης να λατρεύουν το πρώτο Θηρίο", "αποπλανά τους κατοίκους της γης", "τους λέει να φτιάξουν ένα άγαλμα του πρώτου Θηρίου". "Ζωντανεύει την εικόνα του Θηρίου και μιλά στ' όνομά του". "Κάνει ώστε όλοι, μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί, ελεύθεροι και δούλοι, να δέχονται μια σφραγίδα στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους, και κανένας να μη μπορεί ν' αγοράζει ούτε να πουλά, αν δεν έχει τη σφραγίδα του Θηρίου". Έκρινα το κείμενο ως αρκετά επακριβή περιγραφή της Προπαγάνδας που συνδέεται με την Αστυνομία. Πράγματι, αυτή μιλά και κάνει τους ανθρώπους να υπακούν στο κράτος, να το λατρεύουν, και αυτή δίνει τις "σφραγίδες" που επιτρέπουν στους ανθρώπους να ζουν σ' αυτή την κοινωνία! Τέλος, όσοι δεν υπακούν στο πρώτο Θηρίο, θα φονευθούν! Πιστεύω ότι η περιγραφή είναι σαφής. Γνωρίζουμε ότι ένα κύριο μέσο της ρωμαϊκής προπαγάνδας ήταν η εγκαθίδρυση της λατρείας της Ρώμης και του αυτοκράτορα, με βωμούς, ναούς κτλ. και ότι οι Ιουδαίοι βασιλείς της εποχής εκείνης ήταν τελείως υπάκουοι. Και γι' αυτό μιλά το κείμενο για Θηρίο που ανεβαίνει από τη γη! Γιατί οι τοπικές αρχές των επαρχιών της Ανατολής ήταν οι πιο ενθουσιώδεις υποστηρικτές της ανάπτυξης της λατρείας της Ρώμης! Άρα είναι ένα είδος ισχύος που ενεργεί πάνω στη νοημοσύνη ή στην ευπιστία, και που πετυχαίνει την εκούσια υπακοή στο πρώτο Θηρίο. Αλλά ας θυμηθούμε ότι, για τους Εβραίους που έγραφαν αυτό το κείμενο, το κράτος και η προπαγάνδα του είναι δυο ισχείς που προέρχονται από το Κακό!
Ζακ Ελλύλ, Αναρχία και Χριστιανισμός, εκδ. Νησίδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου