Εκείνο τον καιρό, όταν έμαθε ο Ιησούς πως συνέλαβαν τον Ιωάννη, έφυγε για τη Γαλιλαία. Εγκατέλειψε όμως τη Ναζαρέτ και πήγε κι έμεινε στην Καπερναούμ, πόλη που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης, στην περιοχή των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ. Έτσι πραγματοποιήθηκε η προφητεία του Ησαΐα που λέει: Η χώρα του Ζαβουλών και η χώρα του Νεφθαλείμ, εκεί που ο δρόμος πάει για τη θάλασσα και πέρα από τον Ιορδάνη, η Γαλιλαία που την κατοικούν ειδωλολάτρες, εκεί αυτοί που κατοικούνε στο σκοτάδι είδαν φως δυνατό. Και για όσους μένουν στη χώρα που τη σκιάζει ο θάνατος ανέτειλε ένα φως για χάρη τους. Από τότε άρχισε κι ο Ιησούς να κηρύττει και να λέει: «Μετανοείτε γιατί έφτασε η βασιλεία του Θεού».
H σημερινή περικοπή είναι μικρή αλλά έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία. Η πραγματοποίηση των προφητειών στο πρόσωπο του Ιησού, η επιλογή μια περιοχής που κατοικούσαν κυρίως ειδωλολάτρες για να ξεκινήσει ο Χριστός το κήρυγμά του και τέλος η πρώτη διακήρυξη του Κυρίου, "Μετανοείτε γιατί έφτασε η βασιλεία του Θεού".
Όμως δε θα σταθούμε σήμερα σε κανένα από αυτά τα σημεία αν και το καθένα τους παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Θα σταθούμε στην αρχή της περικοπής. Όταν, λοιπόν, ο Ιησούς έμαθε πως φυλακίστηκε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Ιησούς πήγε στη Γαλιλαία και από τη Ναζαρέτ έφυγε και πήγε στην Καπερναούμ. Αυτό το έκανε γιατί υπήρχε κίνδυνος να συλλάβουν κι Αυτόν πριν μπορέσει να ξεκινήσει το έργο Του, λόγω των σχέσεων που είχε με τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο ο Ιησούς επέλεξε να φύγει.
Τα πλήθη των μαρτύρων που κοσμούν το αγιολόγιο της Εκκλησίας και οι οποίοι με το αίμα τους πότισαν τα θεμέλια του οικοδομήματός της, έχουν συμβάλλει, χωρίς να το θέλουν φυσικά, να δημιουργηθεί μια λανθασμένη εικόνα της εν Χριστώ ζωής, τόσο εντός όσο και εκτός της Εκκλησίας. Οι Χριστιανοί δεν είναι κάποιοι μαζοχιστές ανόητοι οι οποίοι έτρεχαν όταν γίνονταν διώξεις να παραδοθούν ώστε να τους βασανίσουν και να τους εκτελέσουν και έτσι να αγιάσουν. Δεν δίδαξε αυτό ποτέ ο Ιησούς. Το αντίθετο. Και με το παράδειγμά Του, όπως βλέπουμε σήμερα αλλά και με τη διδασκαλία του, θυμίζω τη ρήση "να είστε επιφυλακτικοί σαν τα φίδια και αγνοί όπως τα περιστέρια", ζητούσε από τους μαθητές Του να είναι έξυπνοι και όσο μπορούν να αποφεύγουν τον κίνδυνο. Όταν όμως βρίσκονταν μπροστά στον κίνδυνο αυτόν, τότε δεν υπήρχε άλλη οδός από τη θαρραλέα αντιμετώπισή του.
Φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί, σημαίνει να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοικτα και να αποφεύγουμε τους πνευματικούς αλλά και τους φυσικούς κινδύνους. Να έχουμε την αντοχή και την εξυπνάδα του φιδιού ώστε να μη μπλέκουμε σε μπελάδες αλλά και να μη λυγίζουμε μπροστά τους. Μια τέτοια λογική όμως, μπορεί να δημιουργήσει ανθρώπους έξυπνους μεν σκληρούς δε, και γι' αυτό ο Κύριος προσθέτει την αγνότητα και την ακακία των περιστεριών.
Ομοίως γι' αυτό μιλά για λογικά πρόβατα. Η λογική μας βοηθά να αποφεύγουμε τους επικείμενους κινδύνους. Η λογική όμως αυτού του κόσμου, του υλικού, τω πτωτικού, αργά ή γρήγορα θα μας οδηγήσει στο να κάνουμε κακό στους άλλους, με οποιονδήποτε τρόπο, γι' αυτό ο Χριστός μα θυμίζει ότι οφείλουμε να είμαστε λογικοί μεν άκακοι όπως τα πρόβατα δε. Οι πιο πολλοί άνθρωποι βέβαια, στις μέρες μας, θαυμάζουν τους λύκους, τα λιοντάρια, τα γεράκια και τους αετούς. Δε σκέφτονται όμως τι θα γινόταν σε ένα κόσμο που όλοι θα ήμασταν ή θα φερόμασταν σαν αρπακτικά...
Ο Χριστός με μια απλή φυγή, μας διδάσκει πως να κινούμαστε, στη πνευματική μα και στη φυσική ζωή. Πώς να αποφεύγουμε τον κίνδυνο και τις κακοτοπιές. Αργότερα, όταν θα συλληφθεί τελικά, θα μας διδάξει και πως θα πρέπει να φερόμαστε όταν ο κίνδυνος τελικά είναι αναπόφευκτος. Αλλά αυτά θα τα πούμε όταν έρθει εκείνη η ώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου