Μια μέρα κάποτε, ο προφήτης Σάρια αντάμωσε κάποιο παιδί σ' ένα κήπο. Το παιδί έτρεξε σ' αυτόν και είπε: "Καλημέρα σας, κύριε". Κι ο προφήτης είπε: "Καλημέρα σου, κύριε". Κι αμέσως μετά από μια στιγμή: "Βλέπω είσαι μόνος σου".
Το παιδί είπε τότε με γέλιο και χαρά: "Μου πήρε πολλή ώρα να χάσω την παραμάνα μου. Νομίζει πως είμαι πίσω από κείνους εκεί τους φράχτες. Μα εσύ, δε βλέπεις πως είμαι δω;". Μετά, κοίταξε τον προφήτη στο πρόσωπο και είπε πάλι: "Και συ μόνος είσαι. Τι έκανες με την παραμάνα σου;".
Ο προφήτης απάντησε και είπε: "Α, με μένα είναι διαφορετικά. Για να πω όλη την αλήθεια, δεν μπορώ να τη χάνω και συχνά. Πριν από λίγο, όμως, που ήρθα σ' αυτόν τον κήπο, μ' έψαχνε πίσω από τους φράχτες".
Το παιδί χτύπησε παλαμάκια και φώναξε: "Ώστε κι εσύ χάθηκες σαν κι εμένα! Ωραίο δεν είναι να χάνεσαι;" Κι ύστερα, είπε: "Ποιος είσαι;".
Κι ο άλλος απάντησε: "Με λεν προφήτη Σάρια. Αλλά πες μου, εσύ ποιο είσαι;".
"Εγώ είμαι εγώ μόνο", είπε το παιδί," κι η παραμάνα μου με ψάχνει χωρίς να ξέρει που είμαι".
Τότε κοίταξε τ' άπειρο ο προφήτης, λέγοντας: "Κι εγώ για λίγο ξέφυγα απ' τη δικιά μου παραμάνα, μα θα με βρει σίγουρα".
Και το παιδί είπε: "Κι εμένα η δικιά μου θα με βρει σίγουρα".
Τη στιγμή εκείνη, ακούστηκε η φωνή μιας γυναίκας που φώναζε τ' όνομα του παιδιού". "Βλέπεις;", είπε το παιδί. "Σου το 'πα πως θα μ' έβρισκε".
Την ίδια στιγμή, μια άλλη φωνή ακούστηκε: "Πού είσαι, Σάρια;".
Κι είπε ο προφήτης: "Βλέπεις παιδί μου; Και μένα με βρήκανε".
Και γυρνώντας προς τα επάνω το πρόσωπό του, ο Σάρια αποκρίθηκε: "Εδώ είμαι".
Χαλίλ Γκιμπράν, Ο Περιπλανώμενος,εκδ.Μπουκουμάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου